Duurtest | Shimano SLX M7000: de concurrentie is gewaarschuwd … - Test Shimano SLX M7000

Test Shimano SLX M7000 – Deel 1: de aandrijving

De aandrijving van de Shimano SLX M7000 kreeg in 2016 nog een update waarbij hij uiterlijk de grote lijnen van de XTR en vooral van de XT erfde. De SLX stapte toen ook over naar een 11-speed waardoor het mogelijk werd om met een enkelvoudig kettingblad op pad te gaan. Wij kozen voor deze test trouwens voor deze laatste optie nadat we de XT M8000 eerder in de 2×11 versie hadden getest, maar weet dat de SLX nog steeds voor een tweevoudig kettingblad verkrijgbaar is en zelfs voor een triple.

Het prijsverschil met de XT is best interessant want de adviesprijs van een complete groep (zonder de remmen) bedraagt 350 euro, maar mits wat zoekwerk vind je hem al voor ongeveer 250 euro. Voor de XT moet je minstens 350 euro op tafel leggen, terwijl de adviesprijs meer dan 500 euro bedraagt. Tijd nu om te kijken hoe elk onderdeel van de aandrijving het ervan afbrengt en of het wel de moeite loont om meer uit te geven voor een duurdere groep dan de Shimano SLX M7000.

Shimano SLX M7000-crankstel: dat de XT en XTR hier een voorbeeld aan nemen!

We beginnen ons overzicht van de SLX M7000-groep met wat ongetwijfeld het meest opvallende onderdeel is van de groep, het crankstel. Eerlijk gezegd hadden we hier niet veel van verwacht, want in het verleden hebben we heel wat kritiek gegeven op de armzalige afwerking van zowel de XT- als de XTR- crankstellen. Ditmaal werden we echter aangenaam verrast, want Shimano heeft duidelijk rekening gehouden met de vele opmerkingen uit het verleden. Zelfs aan het einde van onze test, het moment waarop al onze foto’s zijn genomen, zag het SLX-crankstel er nog goed uit!

Zijn geheim: een geborstelde afwerking op de delen die het meest worden blootgesteld en een crank die een iets hollere vorm kreeg ter hoogte van de as. Deze twee aanpassingen zorgen ervoor dat de crank niet meer bij elke pedaalslag in contact komt met de schoen, waardoor de cranks er nog zo goed als nieuw uitzien na een seizoen testen. Hopelijk laat Shimano zich hierdoor inspireren voor de volgende XT en XTR!

Natuurlijk zijn er enkele krassen te zien, vooral op de uiteinden van de cranks, maar niets abnormaals en we durven hier de duurzaamheid en de stevigheid van de SLX M7000-cranks zelfs veel lof toezwaaien, rekening houdend met al wat ze tijdens onze test te verduren hebben gekregen. Het systeem waarbij het crankstel aan de tegenovergestelde zijde van de kettingbladen met twee bouten wordt vastgeschroefd heeft zijn degelijkheid al bewezen en is eenvoudig en betrouwbaar. Met het Pressfit BB92 bottom bracket hebben we net zoals tijdens onze test van de XT-groep (het gaat om hetzelfde model) geen problemen gehad.

Ook over het kettingblad niets dan goeds. De stalen tanden zijn bijzonder stevig en na afloop van onze test zijn er amper gebruikssporen te zien. Het lijkt alsof we er nog enkele duizenden kilometers mee zouden kunnen rijden. De tanden kregen een iets vierkantiger narrow-wide-profiel, zoals voorheen op de eerste XTR en XT die voor een enkelvoudig kettingblad bedoeld waren. Op die XTR en XT kende dit profiel de nodige problemen in de modder, met chainsuck als gevolg. Gelukkig is dat probleem nu van de baan en het geheel toonde zich zeer betrouwbaar. De ketting viel ook perfect rond het kettingblad. Veiligheidshalve hadden we wel een chain guard geïnstalleerd, vooral omdat we met de Occam en onze SLX-groep niets uit de weg zijn gegaan. Bij een gebruik in XC/marathon en toertochten kan je deze chain guard echter achterwege laten.

Als kers op de taart weegt het Shimano SLX-crankstel bijna evenveel als dat van de XT: 718 gram. Aangezien het SLX-crankstel goedkoper is (adviesprijs 99 euro) en de afwerkingslaag veel resistenter is, bevelen we je dit model dan ook warm aan … behalve als het in jouw ogen not done is om een onderdeel met in het groot het opschrift SLX op je fiets te monteren …

Shimano SLX M7000-achterderailleur: mooi, maar ook degelijk?

De achterderailleur lijkt visueel sterk op de XT M8000-achterderailleur, al is dit model iets mooier afgewerkt in afwisselend zwart en geborsteld aluminium. Van op een afstand zou je er zelfs de naam XTR op durven kleven. Enkel de volle derailleurwieltjes die gemonteerd zijn op Teflon-lagers verraden zijn meer gewone afkomst.

Het Shadow Plus-systeem, dat ervoor zorgt dat er meer spanning komt op de ketting, doet zijn werk naar behoren waardoor de ketting niet klappert op het enkelvoudig kettingblad. Je kan de kooi blokkeren zodat je het achterwiel makkelijk kan demonteren. De derailleurpat is voorzien voor een standaard bevestiging, maar ook voor een speciale pat van Shimano (zoals hier) waardoor je een element kan elimineren om de derailleur op het frame te monteren.

De Shimano SLX M7000-achterderailleur weegt amper 20 gram meer dan het XT-model, maar we voelen dat er concessies zijn gedaan aan de constructie van het geheel. Misschien was het gewoon pech, maar onze eerste derailleur had niet veel nodig en brak al snel af. Ook de kooi van onze tweede (test)derailleur plooide na een ontmoeting met een tak.

De slijtage van de derailleurwieltjes is aanvaardbaar en bij veel modder blokkeren ze niet. Door het globale ontwerp van de derailleur en door het gebruikte materiaal schakelt de achterderailleur echter niet even snel en niet met dezelfde precisie als de XT-achterderailleur. Een upgrade naar het duurdere model is dus aan te raden, ook al doet de SLX-achterderailleur zijn werk naar behoren. Bij intensief gebruik merken we dat de SLX nu eenmaal minder stevig is en dat hij minder sterk presteert dan zijn grote broer die op zich niet zoveel duurder is (ongeveer twintig euro, de adviesprijs van de SLX-derailleur bedraagt 78 euro).

Shimano SLX M7000-shifter: je voelt dat er consessies zijn gedaan

De Shimano SLX-shifter is een ander belangrijk onderdeel waarop je voelt dat men ergens moest besparen. Als we de bovenkant bekijken, ziet het er allemaal nog goed uit. Meer zelfs, die bovenkant lijkt sterk op de bovenkant van de XT en ook het gewicht is gelijkaardig.

Maar als we de onderkant van de Shimano SLX M7000-shifter bekijken, dan merken we wel heel wat verschillen op die je ook voelt op het terrein. De shifter om met de duim een tandje bij te schakelen is van goedkoop plastic en deze schakelt heel wat minder nauwkeurig dan de XT-shifter. Dit kunnen we nog vergeven en begrijpen, maar na verloop van tijd komt er ook nog eens speling op de shifter, wat de situatie natuurlijk niet verbetert.

De shifter om kleiner te schakelen doet het iets beter, maar algemeen beschouwd leunt de SLX-shifter dichter aan bij een instapmodel als de Deore dan bij de duurdere XT. Voor de shifters raden we dan ook een upgrade aan naar het XT-model!

Shimano SLX M7000-ketting: niets dan goeds

De SLX-ketting maakt gebruik van hetzelfde “Dynamic Chain Engagement”-design als de XTR en XT 11-speed ketting. Bijzonder aan deze ketting is dat er voor het eerst in de geschiedenis van Shimano gebruikt wordt gemaakt van een snelsluiting, wat geweldig nieuws is. De ketting is 25% goedkoper dan de XT-ketting (adviesprijs 35 euro), ze weegt ook evenveel en verder is ze even slijtvast (iets meer dan 0,075 millimeter op 1500 kilometer maar minder dan 0,1 millimeter, gemeten met ons tooltje van Rohloff) en presteert ze ook even sterk. We zien dan ook geen reden waarom je deze ketting niet zou gebruiken, want het is uitstekend materiaal.

Shimano SLX M7000-cassette, 11-42 en 11-46: zwaarder maar kwalitatief

Aan het begin van onze test was de 11-46 SLX-cassette nog niet verkrijgbaar. Enkel de 11-42 cassette was verkrijgbaar en zoals een beetje gevreesd bleek deze cassette al snel iets te beperkt om te gebruiken in combinatie met een enkelvoudig kettingblad. Nadat we een tijdje met deze setting rondgereden hadden (in de Benelux en in gebieden met weinig hoogteverschil lukt het allemaal nog wel), kozen we voor een upgrade met een kit van OneUp. Die kit beschikte over een kransje van 47 tanden wat het geheel polyvalenter maakte (we komen daar later nog op terug). De 11-42 SLX-cassette weegt 70 gram meer dan hetzelfde XT-exemplaar en op de 11-46 cassette bedraagt het verschil slechts 40 gram.

Het klopt dat we met de kit van OneUp niet meer met een origineel onderdeel te maken hebben, maar omdat we enkel een kransje (47) hebben toegevoegd en de twee kransjes van 17 en 19 tanden hebben vervangen door eentje van 18 tanden, zijn er nog steeds 9 van de 11 originele kransjes die overblijven. Hierdoor kunnen we ons toch een beeld vormen over de duurzaamheid. En die blijkt uitstekend, ook al is de slijtage sneller zichtbaar op het zwarte kransje van 42 tanden dan op het grijze kransje van de XT-cassette. Uiteindelijk is het enige noemenswaardige verschil tussen de twee cassettes het gewicht en niet de kwaliteit van het gebruikte staal of de manier waarop men overtollig materiaal heeft weggefreesd.

Wanneer het gewicht er niet echt toe doet voor jou, dan is de SLX-cassette een goed alternatief voor het XT-model. Door voor de SLX-cassette te kiezen, dan bespaar je maar liefst 30% op een onderdeel dat sterk onderhevig is aan slijtage (de adviesprijs van de SLX-cassette bedraagt 94 euro). Het enige dat we jammer vinden is dat de SLX-cassette meer sporen achterlaat op de body, hier een DT-Swiss body uit een iets te zacht aluminium.

Aan het einde van onze test ontvingen we alsnog een 11-46 SLX-cassette van Shimano (adviesprijs 99 euro). De constructie is net iets anders: de twee laatste kransjes zijn nog steeds uit aluminium, maar slechts drie kransjes beschikken over een aluminum spider tegenover 6 op de XT. De schakelstappen zijn wel identiek aan die van de XT, te weten: 11-13-15-17-19-21-24-28-32-37-46. Zoals we eerder ook al onderlijnden tijdens onze test van de XT-versie van deze cassette, is het grote gat van negen tanden tussen de laatste twee kransjes niet zo onoverkomelijk als het lijkt. Toch kan dit voor sommige gebruikers een probleem zijn, maar door deze keuze kan je wel de schakelstappen onderaan de cassette behouden.

Het is nog te vroeg om meer te vertellen over de duurzaamheid van de 11-46 cassette, maar we zien niet meteen in waarom deze anders zou zijn als bij de 11-42. Onze testers die zowel met de getunede cassette hebben gereden (de 11-47 kit van One Up) als met de 11-46 cassette van Shimano, gaven de voorkeur aan de eerste oplossing. Bij die eerste oplossing waren de schakelstappen klassieker en rechtlijniger en ook het extra tandje was in bepaalde situaties welgekomen.

Shimano SLX M7000-aandrijving: het verdict

De Shimano SLX M7000-aandrijving doet goed zijn job en zou het merendeel van de regelmatige mountainbikers moeten kunnen bekoren. Zij die met hun fiets wat vaker de limieten opzoeken lopen wel het risico om op bepaalde onderdelen van de SLX-groep een groot verschil te merken met de XT. Het crankstel is uitstekend en zouden we zelfs eerder aanraden dan dat van zijn grote broer. Ook de cassette en de ketting zijn mooie en minder dure alternatieven voor de XT. Maar de derailleur en de shifters hinken wel wat achterop wat betreft precisie, snelheid en duurzaamheid. Voor zijn betaalbare prijs biedt de Shimano SLX M7000 globaal genomen goede prestaties en bepaalde concessies willen we hem dan ook vergeven. Maar niet alle. De beste oplossing situeert zich misschien wel ergens tussenin, met een mix van SLX-onderdelen en een XT-derailleur en -shifter.