Nieuw | Schwalbe ‘Super’: vernieuwde karkassen en nieuwe profielen - Schwalbe Racing Ralph/Racing Ray & Big Betty/Nobby Nic : de eerste terreintest

Schwalbe 2021: de eerste terreintest

Schwalbe Racing Ralph/Ray SuperRace, de eerste indruk van Olivier

Beginnen doen we met de XC-banden. De bittere pil van de weegschaal – waarop de nieuwe SuperRace-banden zwaarder bleken dan de vorige SnakeSkin-versie –  is reeds doorgeslikt wanneer ik het veld indraai voor een eerste testrit. Aan de noppen van de Racing Ralph en Racing Ray verandert er niets. Ze bieden nog steeds een uitstekend compromis tussen tractie en efficiëntie (achteraan) en een goede zijdelingse grip (vooraan). De banden met een breedte van 2.35″ hebben een betere ronding dan de exemplaren van 2.25″ die naar mijn smaak te smal zijn. De eerstgenoemde breedte heeft duidelijk mijn voorkeur, ongeacht het terrein, omdat ze aanzienlijk meer comfort en grip bieden. En dat voor amper enkele grammen meer en zonder negatieve gevolgen voor het rendement.

En wat met het nieuwe karkas? Voelen we enig effect? Tussen de exemplaren van 2.25 en 2.35 inch voelde ik zoals reeds gezegd een behoorlijk verschil (op 25 millimeter brede Asterion E-One XC Carbon-velgen), maar wat het karkas betreft moet ik eerlijk toegeven dat het verschil niet echt duidelijk voelbaar is. Al moet ik opmerken dat de Racing Ray vooraan bestaat uit een ‘harde’ Addix Speed-compound, tegenover de zachtere Addix SpeedGrip-compound op de vorige versie waarmee ik gereden heb. Toch heb ik niet de indruk dat ik minder grip heb met de banden. Dit zou erop kunnen wijzen dat de rol van het karkas bij het vinden van grip belangrijker is geworden bij deze SuperRace-serie. Het karkas dempt de trillingen en kleine schokken zeer goed terwijl je met een vrij lage bandendruk kunt rijden (ongeveer 1,2 à 1,3 bar voor een biker van 75 kilogram, uitgeprobeerd op een Transition Spur en Orbea Oiz TR, twee lichte full suspensions met een veerweg van 120 millimeter).

Al met al is deze Racing Ralph / Racing Ray-combinatie nog steeds een van onze favorieten voor XC-gebruik, waarbij veelzijdigheid en vertrouwen niet worden opgeofferd voor het ultieme rendement. Deze banden slagen erin om eigenschappen waarvan lang werd gedacht dat ze onverenigbaar waren, toch te verenigen. En daarom rijden we er zo graag mee. Moest je het oude model om je wielen hebben liggen en deze nog niet versleten zijn, heb dan geen haast om ze te vervangen; je zult zeker niet teleurgesteld zijn met deze nieuwe versie, maar verwacht ook geen revolutie.

Waar we niets over kunnen vertellen, is hoe deze banden reageren op een nat wegdek (een van de sterke punten van de vorige versie, met name dankzij het flexibeler rubber van de voorband) noch over hun sterkte, duurzaamheid en betrouwbaarheid. We kunnen alleen maar zeggen dat we ermee gereden hebben op terrein dat er erg droog bijlag, met talloze stenen die al veel van onze banden een halt toeriepen. Nooit hadden we het gevoel dat we met kwetsbare banden rondreden.

Schwalbe Nobby Nic/Big Betty, de eerste indruk van Léo

Ik mocht een tijdje geleden – tijdens de presentatie van de nieuwste Commencal Meta TR en Meta AM – voor het eerst een rondje rijden met het SuperTrail-karkas. Maar wanneer je tegelijkertijd met een nieuwe fiets, een nieuwe vork (RockShox Zeb) en nieuwe banden rijdt, is het niet altijd even gemakkelijk om uit te vissen waar welke sensaties vandaan komen, maar er komen toch enkele punten naar voren.

Eerst het karkas. Na onze eerste kennismaking mogen we wel zeggen dat de SuperTrail Schwalbe’s tegenhanger is van de Maxxis Exo+, ook al doen het gewicht en het gevoel van de zijkanten meer denken aan de Double Down. De SuperTrail is een heus trail-karkas: minder stijf dan een enduro- of DH-versie, maar wel een karkas dat beter een lage bandendruk verdraagt dan een versterkte XC-versie zoals de SnakeSkin.

Wat de profielen betreft, was het de evolutie van de Nobby Nic die het meest indruk op me maakte, meer nog dan de vrij klassiek ogende Big Betty. Op het eerste gezicht lijkt de Nobby Nic een lagere rolweerstand te hebben dan in het verleden, met dank aan de lagere en dichter bij elkaar geplaatste noppen. Schwalbe lijkt met het SuperTrail-karkas op zoek te zijn gegaan naar een ontwerp waarmee het merk zich stevig kan positioneren in het trail-segment zonder de concurrentie aan te gaan met de eigen Hans Dampf, die meer bedoeld is voor enduro. Ik heb de Nobby Nic (met een Addix Soft-compound) voorlopig enkel op het achterwiel getest en daar lijkt hij bij het remmen op droog terrein iets minder grip te hebben dan zijn voorganger, maar het blijft wel perfect controleerbaar. Op stroken die er door de ondergrond wat trager bijliggen, gedraagt de band zich zeer neutraal.

Conclusie

Verwacht geen grote revolutie van deze nieuwe karkassen, maar wel een evolutie die een interessante richting uitgaat. We praten vaak over het ontwerp van de noppen en het rubber, maar deze lancering zet een al te vaak vergeten derde musketier, het karkas en de grote rol die dat karkas speelt in het rijgedrag van een band, in de schijnwerpers. Wij gaan de komende maanden flink aan de slag en komen in een later stadium nog uitgebreid terug op deze nieuwe Super-banden.

Meer info via https://schwalbe.com/decadeofsuper/nl

Foto’s copyright Commencal

[summary