World Cup XC | Vallnord: koning Schurter heeft een nieuwe koningin!
Door Olivier Béart -
Nino Schurter lijkt weer onklopbaar dit jaar, ook al omdat zijn nieuwe rivaal Mathieu van der Poel een slechte dag kende in Vallnord. Bij de dames lijkt de strijd veel opener, al klopt er met Yana Belomoina een nieuwe naam aan de deur. Wordt zij de nieuwe koningin van de crosscountry, nu ze in Vallnord haar tweede opeenvolgende succes boekte in de World Cup?
Dames
Na een pauze van een maand stonden de beste rensters weer klaar aan de start voor een nieuwe wereldbekermanche. Annika Langvad wisselde haar regenboogtrui XCM, die ze vorige week behaalde in Duitsland, in voor die andere regenboogtrui die in haar kast hangt, namelijk die van de XCO.
Kort na het middaguur weerklinkt het startschot en ondanks de hoogte is het toch vrij warm. Gewoontegetrouw is het Jolanda Neff die de start voor haar rekening neemt, maar de blonde engel domineert niet meer zoals een tijdje geleden wel het geval was.
De nieuwe rijzende ster bij de dames luistert naar de naam Yana Belomoina. De frêle Oekraïense is nog maar 24 en lijkt hier wel over de paden te zweven.
De twintig jaar oudere Gunn-Rita Dahle probeerde nog wel haar wagonnetje aan te pikken, maar moest daar de tol voor betalen en zag even verderop Annika Langvad terugkeren.
Het feit dat ze door deze twee toppers achtervolgd werd, kon de Oekraïense van CST-Sandd-American Eagle duidelijk niet deren. Ze kraakte niet en reed een foutloos parkoers.
Annika Langvad probeerde wel om de kloof te dichten, maar de wereldkampioene bleef maar tijd verliezen op Belomoina, die elke ronde voor de besttijd zorgde! We zijn benieuwd of Jenny Rissveds, die wegens familiale omstandigheden een tijdje uit het circuit verdween, de komende weken in staat zal zijn om de strijd nog wat spannender te maken.
Na een moeizaam seizoensbegin toont Gunn-Rita Dahle dat ze ondanks haar leeftijd nog steeds tot de wereldtop behoort; Dahle zou als derde eindigen.
Twee op twee dus voor Yana Bolomoina, nadat ze enkele weken geleden ook al de beste was in Albstadt. De Oekraïense verstevigt meteen ook haar leidersplaats in de tussenstand van de wereldbeker.
In het spoor van de top drie speelden Linda Indergand en Emily Batty een groot deel van de wedstrijd een kat-en-muisspelletje en het was uiteindelijk de renster van Focus die, na een foutje van de Canadese kampioene, met de vierde plaats naar huis ging. Batty moest tevreden zijn met de vijfde plaats.
Iets verderop reed de amper 22-jarige Anne Tauber de wedstrijd van haar leven. Tauber sloop de top tien in om finaal zelfs als achtste te eindigen. Sterk van de Nederlandse en we zijn dan ook reuzebenieuwd of ze deze knappe prestatie kan herhalen in Lenzerheide. Anne Terpstra, de andere Nederlandse aan de start, eindigde als 19de.
We waren ook blij om Pauline Ferrand-Prevot terug in de top 15 te zien, en dat al voor de tweede keer dit seizoen. Oké, dit is in de verste verte nog geen podium, daarvoor komt ze nog drie minuten te kort. Maar dit is toch al beter dan het mislukte seizoen 2016.
In de Belgische clan zal Vallnord geen grote herinneringen nalaten. In Albstadt tekende Githa Michiels nog voor haar beste resultaat ooit in een World Cup, maar hier liep het voor geen meter. Michiels eindigde uiteindelijk als 34ste. Alice Pirard was dan weer nog niet volledig bekomen van de wereldkampioenschappen XCM vorige week, maar ze werd toch 44ste, haar beste resultaat van dit seizoen.
Het podium met van links naar rechts Linda Indergand, Annika Langvad, Yana Belomoina, Gunn-Rita Dahle en Emily Batty.
Aan jullie de keuze: liever de champagne van Yana of toch maar het watertje van Jolanda om de dorst te lessen alvorens de wedstrijd van de heren te bekijken!
Heren
In afwezigheid van Julien Absalon, die nog steeds niet volledig hersteld is van zijn sleutelbeenbreuk, en de zieke Jaroslav Kulhavy, zijn dit de twee beste renners van het moment, Nino Schurter en Mathieu van der Poel.
Nochtans zou van der Poel aanvankelijk niet starten in Vallnord, maar door zijn tweede plaats in Albstadt besliste hij alsnog om de verplaatsing te maken. Jammer genoeg kende hij een complete offday in Andorra.
De eerste helling nam hij nog voor zijn rekening, maar daarna zakte hij steeds dieper weg in het peloton. Even leek het erop dat hij zijn tweede adem gevonden had en dat er nog een top tien mogelijk zou zijn, maar van der Poel gaf iets later de pijp aan Maarten. Maar we mogen niet vergeten dat van der Poel de voorbije winter een zwaar veldritseizoen heeft gereden en na wat hij de voorbije weken allemaal gepresteerd heeft op zowel de weg als op de mountainbike, lijkt het ons niet meer dan normaal dat van der Poel gewoon wat rust nodig heeft …
Nino Schurter daarentegen weet duidelijk waar hij mee bezig is. De Zwitser had zelfs geen volledige ronde nodig om zich alleen aan de leiding te nestelen.
Voor het spektakel moesten we dan ook verderop in de wedstrijd gaan kijken, meer bepaald in de achtervolgende groep met Florian Vogel, Enrique Avancini, Mathias Flückiger, Pablo Rodriguez Guede, Sam Gaze, Maxime Marotte, Jordan Sarrou en David Valero. Deze laatste leek de sterkste te zijn in de achtervolging, maar moest na een lekke band tevreden zijn met de 22ste plaats.
De wereldkampioen zet ondertussen onverstoorbaar zijn weg verder …
… moeten Jordan Sarrou en Mathias Flückiger onderling uitmaken wie met de tweede plaats aan de haal mag.
Terwijl Schurter triomfeert …
… is het uiteindelijk de Zwitser van Radon die de jonge kopman van BH-Suntour achter zich weet te houden in de sprint.
Maar beiden zijn ze dolgelukkig. Flückiger omdat hij eindelijk een goed resultaat neerzet (in Albstadt moest hij nog opgeven na een dwaze val toen hij als derde rondreed) en Sarrou omdat hij zijn beste prestatie ooit in de World Cup neerzet.
Terug naar de piste van Vallnord om de andere spelers bezig te zien, te beginnen met deze Sam Gaze, de wereldkampioen U23 die al mooie dingen liet zien tijdens zijn eerste officiële seizoen bij de elites. Gaze wordt soms gehinderd door gezondheidsproblemen (hij heeft last van migraineaanvallen), maar in Vallnord werd hij knap vierde.
Florian Vogel is één van de regelmatigste renners van het peloton en de Zwitser werd vijfde.
De beste Belgische prestatie kwam in Vallnord op naam te staan van deze Jens Schuermans. Schuermans was in de jeugdcategorieën een groot talent, maar blessureleed weerhield hem er tot hiertoe van om deze prestaties ook bij de elites door te trekken. In Vallnord zat eindelijk alles mee, waardoor Schuermans knap vijftiende eindigde. Hopelijk kan hij deze lijn de komende weken doortrekken.
De Nederlandse kampioen Hans Becking (28ste) tekende in Vallnord voor zijn slechtste prestatie van dit seizoen, net zoals de Belgische kampioen Ruben Scheire die genoegen moest nemen met een 36ste plaats …
Kevin Panhuyzen en Didier Bats gingen diep in Vallnord, ze werden respectievelijk 38ste en 45ste.
Sébastien Carabin houdt niet van de hoogte en werd pas 64ste. Maar hij doet daarmee wel beter dan Bart De Vocht, die kleurloos 70ste eindigde, wat toch een eind onder zijn niveau is.
De jonge Robin van den Abeele vervolgt zijn harde leerschool in de wereldbeker en eindigde als 87ste.
Afspraak volgende week in Zwitserland voor de volgende manche van de World Cup 2017.
We zijn alvast benieuwd wie er in staat zal zijn om deze meneer op eigen grond het leven zuur te maken!