Alpentour Trophy 2025: de pracht van het klimmen … en dalen

De etappes van de Alpentour Trophy zijn jaarlijks grotendeels hetzelfde, waarbij de vier skigebieden rond Schladming worden bezocht: Hauser Kaibling, Hochwurzen, Reiteralm en Planai. De volgorde ervan wisselt wel jaarlijks.

Hauser Kaibling: een warme welkomstklim

Wie skigebied zegt, zegt natuurlijk bergen en daar kunnen we tijdens de Alpentour Trophy niet aan ontkomen. En dus zijn mijn dagen in de Alpen grotendeels gevuld met urenlang klauterplezier naar de verschillende toppen van de omgeving. Maar de berg heeft altijd het laatste woord. In de eerste rit naar de Hauser Kaibling heb ik al prijs, wanneer een brute muur me dwingt om even voet aan grond te zetten, al ben ik niet de enige die te voet staat … En het zou niet de laatste keer zijn tijdens deze vier dagen …

Het imposante Dachsteinmassief is daarbij nooit veraf. Dan weer hebben we kilometerslang zicht op het massief, dan weer speelt de granieten wand verstoppertje met de schaduwrijke boswegen waarop we ons bevinden, dan weer doemt de steile wand pal voor onze neus op bij het naderen van de Türlwandhütte.

Bij die berghut rijden we tijdens de tweede rit pal over het terras waar een koppel zich tegoed doet aan een heerlijk ruikende schnitzel en een glas bier. Wij moeten nog wat geduld hebben voordat we onze voeten onder tafel kunnen schuiven, want er resten ons nog enkele beproevingen. Niet enkel bergop, ook bergaf.

Soms snel, maar evengoed grillig vol wortels, stenen en stof. Vooral tijdens diezelfde tweede rit krijgen onze armen het zwaar te verduren. De klim brengt ons verder over het zonovergoten plateau van de Sonnenalm, richting de top van de Rittisberg. Boven wacht het imposante Gipfelkreuz … en een monsterlijke singletrack vol wortels en stenen.

Onze remmen piepen uit protest tegen het vele werk waarmee we hen opzadelen. Pas op het brede bospad kunnen de remmen volledig los. Niet voor lang, want na een kort intermezzo krijgen we de Vorberg Trail voor onze wielen. Je raadt het al, dit is een prachtige bostrail die bezaaid ligt met … wortels! Opletten is de boodschap, want net als op de gravelafdalingen zie ik links en rechts een deelnemer kennismaken met de ondergrond.

Een klassiek einde

Als toetje mogen we na afloop nog vijf kilometer spelen in het bikepark van Schladming. Een klassiek einde van de drie langste ritten van de Alpentour Trophy, maar na drie dagen heb je daarbij wel het gevoel dat ter afwisseling een alternatief welkom zou zijn. Het zou leuk zijn om Schladming eens een keertje langs een andere zijde binnen te rijden. Al heeft het ook wel iets om net als de skiërs te worden ‘uitgespuwd’ in de Planai Finisher Arena die tijdens een wereldbeker ski zwart ziet van het volk.

Wij doen het met het applaus van onze metgezellen die we onderweg hebben leren kennen en waar we na afloop graag nog een uurtje mee bijkletsen. Dat is het voordeel van de relatief ‘korte’ etappes van de Alpentour Trophy, waardoor er na afloop van de rit nog wat tijd rest voor ontspanning. Zeker tijdens de editie van dit jaar die verwend werd met stralend weer.

Afsluiten doet de Alpentour Trophy traditiegetrouw met een klimtijdrit. Weer verbaas ik me over zij die hier overal fietsend boven geraken. Zelf moet ik regelmatig afstappen op de smalle trails tussen de bomen. De verlossing klinkt eerst zachtjes, vervolgens steeds luider. Ik hoor de muziek, de speaker, dus ver kan het niet meer zijn. De laatste 100 meter zijn een feit en ik pers er alles uit om het laatste steile stuk te verslaan.

Reflectie – Meer dan een race

Mijn tijden? Eerlijk: ik had op nét iets beter gehoopt. Alleen op dag drie reed ik sneller dan twee jaar geleden. Maar dat is bijzaak. De voldoening is groter. De organisatie was alweer top, de bevoorrading uitstekend en het dagelijks startmoment om 10 uur heerlijk relaxed.

Schladming is méér dan alleen fietsen. Met de Summercard (enkel wanneer je een hotel boekt) kun je gratis gebruikmaken van liften en bussen, ideaal voor wie de regio wil verkennen. Denk aan wandelingen over de almen of op de Dachstein-gletsjer, een via ferrata of alpienetochten of gewoon relaxen in het dorp.

Mijn tip voor toekomstige deelnemers? Kom een dagje eerder. Wandel naar de Skywalk boven op de Dachstein. En vergeet je klimbenen niet – een 28/30-tandwiel is hier geen overbodige luxe.

Conclusie – De Alpentour Trophy: zwaar, maar onvergetelijk

De Alpentour Trophy is niet voor doetjes. Het is een vierdaagse beproeving voor lichaam én geest, voor wie houdt van de bergen, van fysieke uitdaging en van avontuur op de fiets. Elke kilometer is afzien én genieten. Schladming wacht met open armen, maar ook met scherpe haarspeldbochten, eindeloze beklimmingen, ruige paden en uitzichten die je hart sneller doen kloppen – letterlijk en figuurlijk.

Ben je klaar voor een avontuur op de Alpenflanken? Dan is dit jouw race!