Bezoek | Mondraker: jong, maar waardevol

Wanneer we kijken naar de recente geschiedenis van het mountainbiken, dan zien we dat Spanje een prominente plaats heeft ingenomen op de wereldkaart van onze sport. Vooral dankzij merken als Mondraker, die een sterke identiteit hebben en die zich hebben weten te ontwikkelen zonder die identiteit te verloochenen.

We reisden af ​​naar Elche, op een steenworp afstand van Alicante, en namen een kijkje in de nieuwe gebouwen van het hoofdkantoor van het merk, die in 2021 werden geopend.

From zero to hero

Wanneer je het ultramoderne hoofdkantoor van het merk binnenstapt, zie je veel verwijzingen naar het verleden. We durven te wedden dat maar weinigen van jullie wisten dat Mondraker nog een jong merk is. Zeer jong zelfs, want de eerste fiets van het merk dateert van 2001 en het eerste complete gamma van 2002! Toch kent het merk al een rijke geschiedenis, zowel in het wedstrijdcircuit als op het gebied van technische innovaties.

Waar de eerste modellen nog vrij klassiek waren, wist het merk zich al snel te onderscheiden. Het bedrijf begreep met name snel de interesse in veelzijdige fietsen met een voor die tijd aanzienlijke veerweg en het droeg zo bij aan de geboorte van de enduro en all-mountain categorieën met fietsen als de Curve of de eerste Foxy met 140 mm veerweg, die in 2003 op de markt kwam.

In 2008 volgde een keerpunt. Mondraker bracht zijn eigen veringsysteem met virtueel draaipunt op de markt, genaamd ‘Zero’. Waarom deze naam? Simpelweg omdat er geen vermogensverlies is tijdens het trappen, geen terugslag van het pedaal en geen invloed op het remmen. Kortom, heel efficiënt.

Israel Romero is een van de bekendste figuren van het merk. Deze voormalige journalist, die wereldwijd zowel marketing- en communicatiemanager is als testrijder, volgt het merk al sinds het begin, zelfs voordat hij er zelf in dienst trad.

“In die jaren was freeride erg populair en het was het begin van wat later enduro zou worden genoemd, met merken als Santa Cruz, Iron Horse, enzovoort. Mondraker begreep dat het belangrijk was om een ​​eigen VPP-veringsysteem te ontwerpen. Ik kende César Rojo (die later het merk Unno oprichtte) goed en we begonnen samen te werken. César is tegenwoordig bekend, maar toen nog niet. Hij had zijn afstudeerscriptie geschreven over een specifieke vering, wat een goede basis zou kunnen zijn. Ik stelde César voor aan Miguel, die begon te werken aan deze specifieke vering, die op elk platform zou kunnen werken. In 2006 werkten César, Miguel en ik aan wat het oorspronkelijke ontwerp zou worden van het Zero-veringsysteem dat in de zomer van 2008 werd gepresenteerd op de eerste Dune. En het is nog steeds ditzelfde concept dat we vandaag de dag op onze fietsen vinden, met een demper die tussen twee links beweegt. Dit zorgt voor een zeer responsieve en zeer soepele vering met veel grip. En bovenal heeft deze vering een echt DNA voor het merk gecreëerd.”

Hoewel deze vering in de loop der tijd is verfijnd, bestaat deze nog steeds … aangezien deze op alle full suspension fietsen van het merk te vinden is. Ja, ja, van XC tot downhill, inclusief het volledige e-bike assortiment. Dat is een hele prestatie!

In 2012 volgde er nog een opmerkelijke innovatie die een stempel zou drukken op de hele fietsindustrie. Sterker nog, het ontwerp heeft zelfs de contouren van alle hedendaagse fietsen vormgegeven. Het gaat om Forward Geometry, wat wordt gekenmerkt door een lange reach en een lange voorkant, gekoppeld aan een korte stuurpen. De Mondraker Factor XR, Foxy XR en Dune XR waren de pioniers van dit concept, dat sindsdien door de hele wielerwereld is overgenomen.

De wedstrijdsport is altijd een drijvende kracht geweest in de ontwikkeling van het merk. In 2003 won Tomi Misser de eerste Spaanse titel voor Mondraker. Vervolgens zette Mondraker een stap voorwaarts met de aanwerving van Fabien Barel, die in 2009 in Maribor voor het eerst een manche van de World Cup won op een fiets van het merk en wiens vintage fiets hier nog steeds tentoongesteld wordt. Israel herinnert zich ook Fabien Barels betrokkenheid bij de ontwikkeling van de Forward-geometrie: “Fabien heeft het merk destijds veel bijgebracht. Hij had veel ideeën en reageerde ook heel snel op wat het merk te bieden had. Natuurlijk waren de validatie in de competitie, zijn snelheid en zijn geloofwaardigheid van grote waarde.”

Sindsdien is het merk onafgebroken aanwezig in de wedstrijdsport. Van de vele podia en overwinningen springt één moment er echt uit: Val di Sole 2016. Tijdens dit wereldkampioenschap downhill veroverden de drie fabrieksrijders Danny Hart, Laurie Greenland en Florent Payet moeiteloos de drie podiumplaatsen op hun Summum Carbon, waarvan er nu drie exemplaren te bewonderen zijn in de hal van het hoofdkantoor van Mondraker.

Ook in XC heeft Mondraker een aantal prachtige bladzijden van zijn geschiedenis geschreven. In 2022 won de Australische Rebecca McConnell drie wereldbekerwedstrijden op een rij. Ook de meervoudige Belgische kampioene Githa Michiels kwam enkele jaren voor het merk uit.

Ronan Dunne behaalde in 2024 dan weer een dubbele overwinning in de zeer competitieve Hardline downhill-races van Red Bull, hij won in Schotland en Tasmanië.

Mondrakers voorliefde voor competitie komt ook tot uiting in de samenwerking met bekende figuren. De broers Alex en Marc Marquez, beide MotoGP-coureurs, rijden op Mondraker en doen dat op fietsen in hun kleuren.

Het merk houdt er ook van om een knipoog te maken naar de autosport, met verschillende speciale series die aan deze wereld herinneren en samenwerkingen met Gulf en diens emblematische kleuren, met name het oranje en blauw van de auto’s die schitterden tijdens de 24 uur van Le Mans (Porsche, McLaren, etc.).

Tegenwoordig nemen ook de e-mountainbikes een aanzienlijk aandeel in de verkoop van Mondraker in. En dat is niet meer dan rechtvaardig voor het merk dat in 2015 tot de eerste merken behoorde die echte e-MTB’s op de markt brachten en vervolgens de batterijen in het frame integreerde. Het bestverkochte model van het merk is momenteel de Crafty, uitgerust met een Bosch-motor. Hoewel het merk nog steeds geen racefietsen maakt en dat ook niet van plan is, speelt gravel wel een belangrijke rol met de Dusty en Arid.

Geassembleerd in Elche

Wanneer je naar het gelijkvloers afdaalt van het indrukwekkende ronde hoofdkantoor van Mondraker, kom je in een ruimte die normaal gesproken niet toegankelijk is voor het publiek: de assemblagelijnen. Het merk is er erg trots op, maar hier wordt hard gewerkt en heb je begeleiding nodig om er rond te lopen.

De groei van Mondraker is indrukwekkend: van 7 modellen in 2002 is het merk inmiddels uitgegroeid tot maar liefst … 87 modellen in 2025.

En hoewel de frames in Azië worden geproduceerd, worden ze volledig ontworpen en geassembleerd in Elche, in dit gebouw, dat niet alleen kantoren en exporuimtes herbergt, maar ook verschillende assemblagelijnen.

Hier werken ongeveer honderd mensen, van de 270 mensen die Mondraker wereldwijd in dienst heeft.

Jaarlijks worden er maar liefst 40.000 fietsen geassembleerd!

Hier komen de frames toe uit Azië, ondergaan ze een kwaliteitscontrole, worden de onderdelen gemonteerd en tot slot de fietsen verpakt. Het recept is bekend en niet echt specifiek voor Mondraker.

Bovendien is het een beetje overdreven om te spreken over een ‘assemblagelijn’. Een frame dat binnenkomt mag dan wel door verschillende handen passeren, toch wordt het assembleren van de fiets zelf slechts door één persoon uitgevoerd. Wel is het zo deze arbeiders regelmatig aan een ander model mogen werken, zodat iedereen zo veel mogelijk modellen kent en men flexibel kan inspelen op de behoeften van de markt.

Elk werkstation is voorzien van een scherm dat volledige controle en ondersteuning biedt aan de monteur bij zijn diverse taken. Ook is zo de traceerbaarheid van de fiets, de onderdelen en de assemblage tot aan de uiteindelijke kwaliteitscontrole gewaarborgd.

Helemaal aan het einde van de keten herinneren we ons dat Mondraker een van de eerste merken was dat enkele jaren geleden een verbod op plastic invoerde voor de verpakkingen, dankzij een doos en een intern fietsverpakkingssysteem dat volledig van karton was gemaakt.

De ‘speciale’ fietsen, de testprototypes voor de R&D-teams, de historische fietsen die het merk bewaart of die bedoeld zijn voor ambassadeurs, evenals de vloot testfietsen, worden geassembleerd en onderhouden in een speciaal daarvoor bestemde ruimte op de bovenste verdieping van het gebouw. De prototypes die de voorbode zijn van toekomstige modellen werden tijdens ons bezoek (min of meer) verborgen. Maar alleen al het zien van de prototypes van fietsen die al op de markt zijn, voelde als een soort bezoek aan de grot van Ali Baba!

Israel Romero is er bijzonder trots op om dit gefreesde aluminium prototype van de nieuwste Crafty te presenteren.

“Dit mullet-model bestaat uit twee aan elkaar geklonken aluminium schalen, met allerlei aanpasbare onderdelen. Natuurlijk is dit chassis zwaarder dan een standaard frame, maar het rijdt en stelt het merk in staat om verschillende instellingen voor de veringen te testen, maar ook een verschillende geometrie (reach, balhoofdhoek, lengte van de liggende achtervork, enz.) en ook nieuwe motoren voor e-bikes.”

Hij vervolgt: “Terreintesten zijn erg belangrijk voor ons. Natuurlijk worden onze fietsen eerst op computers en met 3D-modellen ontwikkeld, maar we proberen altijd zo snel mogelijk over te gaan naar het terrein. Om te rijden, keer op keer. Wij, het team, op de prachtige speeltuin die we vlak voor de fabriek hebben, maar ook onze atleten die we regelmatig aan het werk zetten. Dat is ook wat het Mondraker-DNA vormt.”

Het laboratorium van creativiteit

Ter afsluiting van ons bezoek gaan we naar een tweede gebouw, dat zich een paar honderd meter verderop bevindt. Het is ingetogener en huisvest het gehele ontwerp- en creatiegedeelte van het merk, met daarnaast een spuitcabine en een reparatie- en prototypewerkplaats.

Daar worden we verwelkomd door de verantwoordelijke van de locatie, Ricardo Leme. Voordat hij bij Mondraker kwam werken, waar hij de functie CTG Design Manager & Product bekleedt, werkte hij lange tijd voor Trek.

“We wilden dat deze plek een gemengde ruimte zou zijn, ten dienste van creativiteit. Allereerst zijn er de kantoren van het team en onze onderzoeksruimte. We werken hier aan trends, we bekijken wat er elders gebeurt, ook in de auto-industrie en andere sporten, en we zetten er onze eigen koers uit. Dit is waar we proberen onszelf te projecteren, om in een soort glazen bol te kijken hoe de markt er over een paar jaar uit zal zien … En om de juiste keuzes te maken om ervoor te zorgen dat Mondraker een trendleider blijft en geen volger.”

“Wat echt belangrijk is aan deze plek, is dat de spuitcabine er net naast ligt. Hier worden de teamfietsen gespoten, evenals enkele gelimiteerde edities met heel specifieke kleuren.”

“Dit stelt ons in staat om heel snel prototypes te laten spuiten in de kleuren die we vooraf hebben geselecteerd, zodat we dingen op ware grootte kunnen testen. Het is een enorme troef en ik denk dat het een grote rol speelt in het sterke imago dat Mondraker-fietsen hebben. Want ja, de mountainbike is ontstaan ​​in de VS en daar vonden we lange tijd de meest legendarische merken, maar vandaag de dag telt Europa enorm, en Spanje in het bijzonder. Ik denk dat Mondraker hieraan heeft bijgedragen, en dat is wat we vandaag de dag willen voortzetten en zelfs willen versterken!”

Naast het ontwerp van de fietsen, bestuderen we hier ook andere zaken die verband houden met de productteams. “Het is een gezamenlijke inspanning die heeft geleid tot de introductie van een nieuwe maat M/L in het gamma, waardoor we de geometrie van onze fietsen opnieuw konden positioneren. Er is een echte dialoog ontstaan ​​tussen wat we hebben opgepikt aan trends, feedback uit het terrein en de productteams die dit samen met ons hebben gerealiseerd.”

De Dusty gravelbike is ook een goed voorbeeld van de combinatie van technologie en design: “Er was een technische wens om comfort te bieden, een superbelangrijk element om prestaties te leveren in gravel. Maar we wilden het met stijl doen, en dat leverde deze unieke verbinding tussen de staande achtervork en de zitbuis van de fiets op.”

Tot slot is onze gids niet weinig trots als hij zijn bezoek afsluit met een rondleiding door de nieuwe afdeling waar frames worden gerepareerd. “We bestaan ​​al meer dan 20 jaar en geloven dat het in ons DNA en de volwassenheid van een merk zit om klanten een langdurige service te kunnen bieden. Daarom hebben we een officiële reparatieservice voor onze carbon frames gelanceerd, die zich ook zou kunnen ontwikkelen tot het restaureren van onze oudere fietsen, inclusief het opnieuw spuiten of volledig restaureren van frames. Onze klanten zijn gepassioneerd, en wij ook. We weten dat ze om hun fiets geven en dat velen hem houden, zelfs als ze een nieuwe kopen. Dit zien we in de auto-industrie en ik denk dat dit ook in de fietsindustrie zal gebeuren.”

Een mooie afsluiter waarna we afscheid nemen van de Spaanse zon.

Meer info via https://mondraker.com