Een adelaar in de Cape Epic: 700 kilometer in Zuid-Afrika met de Sram XX1 Eagle

Na onze test van de Sram XX1 Eagle, die we eind 2016 hebben uitgevoerd, en na meerdere overpeinzingen over hoe we onze fiets zouden afmonteren, beslisten we om de fameuze 12-speed groep mee te sleuren naar het grote avontuur dat de Cape Epic is … Deze Zuid-Afrikaanse wedstrijd is dan ook een goede basis voor een intensieve test. Naast de test van de Sram XX1 Eagle voerden we er nog meerdere tests uit van onderdelen die gericht zijn op een gebruik in crosscountry en marathon. De Sram XX1 Eagle bijt dan ook de spits af en dit is onze indruk na 700 kilometer en meer dan 18000 hoogtemeters die we gedurende onze twee weken in Zuid-Afrika, de wedstrijd zelf en enkele trainingstochtjes vooraf, onder de wielen hebben gekregen.

En we hebben onze keuze nooit betreurd. De combinatie van een kettingblad met 32 tanden vooraan en een kransje van tien tanden achteraan volstond om een correcte topsnelheid te halen, net ideaal om de voeling met het peloton niet te verliezen. En bergop hadden we dankzij het grote kransje van 50 tanden ook voldoende reserve. De schakelstappen doen de wegrenners onder ons misschien ‘huiveren’, want zij zijn zeer nauwe schakelstappen gewoon. We hadden echter nooit de indruk dat we tussen twee kransjes in een schakelstap misten of dat we soms moeite hadden om het ritme in het peloton te volgen. De schakelstappen voldeden ook om op ons eigen ritme de cols te beklimmen. Als pure mountainbikers moeten we zeggen dat we deze schakelstappen al goed kenden, want de schakelstappen tussen het kransje van 10 tanden en dat van 42 tanden zijn identiek aan deze van een 11-speed cassette van het merk.

Ook wat de montage en betrouwbaarheid betreft werden we niet ontgoocheld. We kregen de groep pas net voor ons vertrek in ons bezit en gezien ons drukke schema alvorens naar Zuid-Afrika te vliegen, monteerden we de groep in allerijl op de fiets. Gelukkig kregen we niet te maken met dezelfde problemen om de groep fijn af te stellen zoals we wel hadden toen we de groep monteerden op de Canyon Lux, die eind 2016 als basis diende voor onze test. Gezien onze ervaring op andere testfietsen, kregen we ook hier de bevestiging dat recente frames die een versterkte derailleurpat hebben meer geschikt zijn om er de Sram Eagle op te monteren dan de oudere frames. Dat is goed om weten moest je een upgrade overwegen.

Gedurende de hele Cape Epic smeerden we enkel de ketting, en basta!

Eens we de groep hadden afgesteld, moesten we tijdens de Cape Epic nooit nog een bout aanraken. We smeerden enkel de ketting, en basta! En dat is echt een surplus als je een zware koers rijdt, want in de namiddag heb je dan veel meer zin om wat uit te rusten dan om te sleutelen aan je fiets. Het schakelen zelf verliep steeds naar wens, ook wanneer we moe werden en we soms minder doordacht schakelden. Het is tijdens dit type wedstrijd dan ook verkwikkend en aangenaam om slechts één shifter te moeten bedienen.

Uiterlijk heeft de derailleur niet geleden, ondanks de vele stenen op het parkoers. Idem vooraan, waar de ketting nooit doorsloeg of van het kettingblad sprong (de Spark RC is uitgerust met een kleine chain guard, maar onze partner had deze er op zijn fiets afgehaald en heeft nooit een probleem gehad). De stille werking van het geheel is best aangenaam als je bijna veertig uur op de fiets moet doorbrengen. Natuurlijk moet je ook voor een goed smeermiddel kiezen (we kozen zelf voor Zefal), maar de Sram XX1 Eagle draagt ook zijn steentje bij.

De afwerkingslaag van de cassette heeft duidelijk minder geleden in de droge en stoffige omstandigheden van de Cape Epic dan tijdens onze test in België. Uiterlijk is er, na afloop van de 700 kilometer die we er mee hebben afgelegd in Zuid-Afrika, niets te zien aan de cassette, of toch in ieder geval minder dan tijdens een gelijkaardige afstand die we zouden realiseren in de Belgische modder. Als we onze kettingslijtagemeter bovenhalen, merken we dat de ketting minder dan 0,075 millimeter is uitgerekt. Ter indicatie geven we nog mee dat onze partner, die op zijn Scott Spark 900 RC World Cup ook met een Sram Eagle reed (XO1), aan het einde van de Cape Epic de eerste tekenen van slijtage zag verschijnen op zijn ketting. Maar hij had voordien al wel wat trainingskilometers afgehaspeld met zijn ketting en na afloop van de Cape Epic stond er dan ook al 1700 kilometer op de teller. De kettingslijtagemeter toonde in zijn geval aan dat zijn ketting 0,075 millimeter was uitgerekt, een signaal dat het nog niet te laat is, maar dat het uur om de ketting op rust te sturen toch nadert.

Verdict

Je hebt al wel begrepen dat we onze keuze om het Zuid-Afrikaanse avontuur aan te gaan met de Sram XX1 Eagle niet betreurd hebben. De groep beantwoordde perfect aan onze verwachtingen, zowel wat de veelzijdigheid betreft als de werking en betrouwbaarheid. Voor een gebruik in marathons is deze groep volgens ons de absolute referentie en de upgrade is de investering echt wel waard. Je hoeft echter niet meteen naar de XX1 te grijpen, want ook de XO1 zal je zeer goed bevallen, zeker als je het crankstel van deze laatste achterwege laat, want dat is het enige onderdeel waar je een groot gewichtsverschil merkt. We gaan onze test hier nog niet afronden, want we gaan ervan profiteren, nu we zo goed op weg zijn, om ook de rest van het crosscountry- en marathonseizoen met de groep verder te zetten, zodat we kunnen kijken of we op lange termijn nog steeds zo’n positieve indruk zullen hebben van de Sram XX1 Eagle. Stay tuned …

Meer informatie, het geverifieerde gewicht en onze gedetailleerde indruk over de werking van elk onderdeel, kan je nalezen in onze test van de Sram XX1 Eagle: www.vojomag.nl/test-sram-xx1-eagle-de-12-speed-op-de-testbank