Eerste test | Orbea Oiz 2019: XC 100 mm of TR 120 mm, welke kies je? - Orbea Oiz XC 100 mm: Racing, racing en nog meer racing
Door Olivier Béart -
De nieuwe Orbea Oiz 2019 werd afgelopen zomer al aan pers en publiek voorgesteld. Op deze nieuwe Oiz wordt hetzelfde frame ingezet op twee modellen: één voor crosscountry en één voor trail. Door simpelweg de vork, achterdemper en wat andere accessoires te verwisselen, stap je over van een pure XC-racer met 100 millimeter veerweg naar een potigere trailfiets met 120 millimeter veerweg. Dat ziet er op papier allemaal geweldig uit, maar hoe uit dat zich op het terrein? Dat is de vraag waar we mee worstelden en we trokken naar de Pyreneeën voor een eerste test van beide modellen.
Orbea Oiz XC 100 mm: racing, racing en nog meer racing!
Iedereen verwacht dat deze nieuwe Orbea Oiz een vurig temperament zal hebben, maar dat hij wel meer aangepast zal zijn aan de hedendaagse XC-circuits. En de klanten die met dit soort bolides rondrijden, willen dit type fietsen ook steeds meer op een gevarieerder terrein kunnen inzetten. Een hele uitdaging dus.
We beginnen meteen te accelereren en stellen vast dat de fiets niets van zijn levendigheid heeft verloren. Hij is misschien een tikkeltje minder temperamentvol dan zijn voorganger, maar door zijn pluimgewicht (onze versie woog 9,65 kilogram) is dit een heuse raket die recht in de ogen durft kijken van zijn concurrenten, denk maar aan een Specialized Epic of Scott Spark RC.
Nu we het toch over de Scott Spark hebben, moeten we toegeven dat we op de Orbea Oiz XC de Twinlock van die Spark missen. Een tussenpositie voor de veringen hadden we wel weten te waarderen. De nieuwe remote mag dan wel zeer soepel werken, maar toch … Als we de vering open laten staan, verliezen we bergop iets te veel energie, ook al is de Oiz van nature uit niet echt gevoelig voor pompende bewegingen. Geblokkeerd is de fiets het merendeel van de tijd te hard om mee te mountainbiken. We stellen de vraag meteen aan de productiechef van Orbea en iemand van Fox en met een half woord laten ze ons verstaan dat men aan een oplossing aan het werken is. Goed nieuws, vooral ook omdat we denken dat een upgrade in de toekomst makkelijk uit te voeren zal zijn.
Op de wat langere beklimmingen valt op hoe licht de fiets wel niet is. Op de leuke bochtige singletracks zonder grote moeilijkheden is het de wendbaarheid van de fiets die in het oog springt. Ook hier reageert hij minder turbulent dan zijn voorganger, en dat maakt hem toch net een tikkeltje efficiënter.
Op deze stroken doet hij sterk denken aan de Epic. Dat is niet echt verwonderlijk, want de geometrie van beide fietsen lijkt sterk op elkaar (reach, balhoofdhoek, kortere vorksprong, …), al is deze niet volledig identiek. Het verschil zit hem namelijk in de veringen. Op de Orbea zijn deze niet uitgerust met een automatische blokkering en ze werken dan ook op een meer traditionele manier, te weten iets soepeler, ook al is de Brain van Specialized de laatste tijd sterk geëvolueerd.
In de ‘echte’ bergachtige afdalingen toont de Orbea Oiz 2019 zich zeer precies, wendbaar en stabiel (met dank aan de kortere vorksprong van de voorvork). Al hadden we op dit soort paden toch graag de beschikking gehad over een dropper post om ons zwaartepunt te verlagen. Dankzij de configurator van het merk kun je de optie ‘dropper post’ aanvinken en we raden jullie sterk aan om dit te doen, zelfs op het XC-model! Doordat de achtervering van nature uit veelal het eerste deel van de veerweg benut en je daarnaast ook nog eens hoog op je zadel moet blijven zitten, zijn er omstandigheden waarin je je niet compleet op je gemak zult voelen. Een dropper zal daar uitkomst bieden. Geen slecht woord echter over de vering die actiever reageert dan op het vorige model van de Oiz en de schokken uitstekend verorbert. In vergelijking met bijvoorbeeld een Spark hebben we hier bergaf veel minder de indruk dat we op een mini-endurofiets zitten.
Onze eerste dag aan het stuur van de Orbea Oiz XC eindigen we met een zeer lange en fantastische trail. Deze trail is een vast trainingsrondje van Tomi Misser, een ambassadeur van Orbea, en dat merk je. Misser is namelijk een ex-downhillkampioen die zich later met succes omschoolde tot marathon- (hij won bij de masters al verscheidene etappes in de Cape Epic) en endurorenner. Het pad waar we op rijden is dan ook zeer technisch, maar met toch ook heel wat stukken waar stevig op de pedalen moet getrapt worden. Soms geeft de trail ons een schop in het achterwerk en op die momenten vergt de fiets je volle aandacht. Alles wel beschouwd, is hij op dit terrein ontzettend efficiënt.
De Oiz XC teert op zijn ‘talent’ en biedt een perfecte mix van nervositeit en grip. Bergop raakten we overal boven, maar bergaf was er één (geen al te steile) passage tussen twee rotsblokken waar we ondanks vele pogingen steeds bleven haperen. De volgende dag zullen we hier terugkeren om te kijken wat dat geeft met de TR!
Verdict Orbea Oiz XC
Deze nieuwe Orbea Oiz XC laat ons de indruk na van een fiets die mee is met zijn tijd en die een echt alternatief kan zijn voor een Epic of Spark. Dankzij de MyO-configuratie kan je de fiets personaliseren of in een eigen kleurencombinatie laten lakken zonder supplement. Hoe goed de fiets ook is, en zelfs al is hij een stuk beter dan zijn voorganger, toch brengt hij niets nieuws ten opzichte van zijn concurrenten die hem een stap vooruit waren. Althans, dit klopt toch voor de XC-versie. Want de test van de TR-versie met 120 millimeter veerweg zou een echte openbaring zijn …
Op de volgende pagina ontdek je waarom de Orbea Oiz TR ons zo heeft overdonderd >>>