Eerste test | Orbea Oiz 2019: XC 100 mm of TR 120 mm, welke kies je? - Orbea Oiz TR 120 mm: 20 mm meer, een wereld van verschil

Orbea Oiz TR: 20 mm meer, een wereld van verschil

Wanneer we de volgende dag opnieuw de Oiz in de hand nemen (nadat hij door onze mecaniciens van een XC-racer werd omgetoverd in een TR-monster), hebben we helemaal niet het gevoel dat we op een andere fiets stappen. We voelen enkel dat de voorkant iets hoger ligt dan de dag voordien. Wat niet slecht is, want een te lage voorkant zal vooral de echte racers onder ons bevallen. Toch blijft de fiets een racy gevoel uitstralen, maar wel een veel evenwichtiger en minder vermoeiend dan op de XC-versie. Het eerste goede punt is daarmee binnen. En dankzij de dropper post kun je nu volop van het potentieel van dit frame genieten.

Wanneer we ermee op pad gaan, voelen we al snel dat de fiets nog steeds even nerveus is. Het gewichtsverschil is minimaal, want de TR-versie weegt amper meer dan 10 kilogram. Bij de minste trap op de pedalen schiet hij vooruit. De achterdemper werkt iets soepeler in het begin van de veerweg, maar de ophanging van de Oiz is zodanig ontworpen dat deze op een natuurlijke wijze de pompende bewegingen zal beperken. We hebben dan ook nog steeds te maken met het temperament van een goede XC-fiets.

Wanneer we ruiger terrein opzoeken, stellen we meteen vast dat het comfort een grote sprong voorwaarts gemaakt heeft. Op de XC-versie zitten we op een fully die de schokken correct opvangt en dat de settings van de veringen daar ook rekening mee houden. Toch hadden we de indruk dat dit slechts van secundair belang was op de Oiz XC. Want het verschil met deze Orbea Oiz TR is groot. Nu gomt de achterdemper alle oneffenheden weg. De 20 millimeter extra veerweg wordt dan ook op schitterende wijze gebruikt zodat de wielen steeds op de grond blijven kleven.

In de bochtige singletracks gedraagt de fiets zich nog beter dan gisteren. Dat heeft hij te danken aan de Fox F34SC die zich doet gelden om zeer nauwkeurig te kunnen sturen. Het is algemeen geweten dat de F32 niet uitblinkt qua stijfheid; de tol van van zijn pluimgewicht. We blijven wel binnen het aanvaardbare, maar wanneer we overstappen op de nieuwe F34SC voel je meteen dat deze een stuk stijver is en dat het stuurgedrag beter is. In bepaalde passages merk je daar amper iets van, maar als je echt volle bak gaat, wat de Oiz TR toelaat, dan kan dit het verschil maken.

Vervolgens trekken we nog wat hoger de bergen in. We nemen de Oiz TR zelfs mee naar een bikepark. Daar is hij een heuse openbaring. Wat een veelzijdige fiets. Daar waar een pure XC-fiets (logisch) zijn limieten bereikt, toont de Oiz TR dat de enige limieten die hij heeft die van zijn berijder zijn. Oké, dit is geen echte endurofiets. En je beschikt ook niet over 160 of 170 millimeter veerweg om de minste fout op te vangen. Of over dikke banden met zachte noppen. Maar tijdens onze testrit zijn we geen enkel pad of piste in het bikepark tegengekomen waarvan we zeiden “oei, dat gaat met deze ‘kleine’ fiets toch niet lukken”.

De Orbea Oiz TR is levendig, schenkt vertrouwen en is een plezier om mee te rijden. En ongelooflijk efficiënt. Van een pure XC-fiets verandert de Oiz TR in het perfecte wapen voor de zwaarste marathons en MTB-meerdaagsen. Of in een fiets waarmee je veel plezier zult beleven in de bergen en een leuke gezel om heel comfortabel mee rond te toeren, of zelfs om (geen al te) kleine jumps te maken in het bikepark.

En dat hadden we eerlijk gezegd niet verwacht van deze Orbea Oiz TR, net zomin als het grote verschil met de XC-versie. We durven zelfs stellen dat de Occam TR in zijn huidige versie een groot probleem heeft en zich in de toekomst nog radicaler zal moeten opstellen en dichter bij de Rallon zal moeten aanleunen om zich echt te kunnen onderscheiden van deze talentvolle Oiz TR. In vergelijking met de Specialized Epic Evo, voel je dat Orbea de oefening nog verder heeft doorgetrokken en niet enkel een grotere voorvork en bredere banden heeft gemonteerd. Het resultaat is dan ook veel samenhangender.

Deze Orbea Oiz TR opent de deuren voor een nieuw tijdperk, deze van de XC-fietsen die met wat extra veerweg voor heel wat meer doeleinden geschikt zijn. Hij heeft het gewicht van een pure XC-fiets, maar de veringen van een trailfiets. En vooral ook het vurige temperament van een echte Orbea. Je hebt al begrepen dat we meer dan een zwak hebben voor deze versie. Enkel als je aan xc-competitie doet valt er nog over te discussiëren, maar anders is er volgens ons geen twijfel mogelijk, dan is deze TR-versie de beste keuze.

Ach ja, we moesten je nog iets vertellen over die fameuze rotsblokken waar we op de eerste dag met de XC-versie bleven vaststeken. Met de Oiz TR lukte het ons van bij de eerste poging om die moeilijke passage te nemen! Dat zegt genoeg. Later zou uit onze Strava-gegevens, al is dat niet wetenschappelijk onderbouwd, blijken dat we met de TR de tijden van alle segmenten van de eerste dag verpulverden. Zowel bergaf als bergop.

Verdict Orbea Oiz TR

De Orbea Oiz XC mag dan wel zijn concurrenten bijgebeend hebben in de strijd om het podium, maar voor ons is het de Orbea Oiz TR die zich opwerpt als nieuwste benchmark. Zelfs de Scott Spark 120 mm, één van zijn weinige concurrenten, liet niet dezelfde positieve indruk op ons na (daar geniet eerder de RC-versie die bedoeld is voor XC-racing onze voorkeur). We zijn er echter bijna zeker van dat heel wat bikers zich eerder naar de 100 millimeter versie van de Oiz zullen wenden. Omdat ze het zo gewoon zijn voor toertochten/marathons/XC. Maar onze kleine teen zegt ons dat ze op een dag de voordelen zullen inzien van iets meer veerweg, iets bredere banden, een dropper post, … En het grote voordeel van deze Orbea Oiz is, dat je in dat geval niet alles moet veranderen om de fiets van gedaante te doen veranderen. Geloof ons, deze Orbea Oiz TR gaat gensters slaan.

Meer info op www.orbea.com/nl-nl/brands/oiz

[summary