Fotoverhaal | Met Scotty Laughland en Thomas Vanderham door Ecuador
Door Euan Wilson -
Wanneer ik in Quito (de hoofdstad van Ecuador) land, is verbijstering het meest overweldigende gevoel dat me overvalt. Het lijkt in niets op wat ik er mij bij heb voorgesteld, maar tegelijkertijd roept het herinneringen aan een reeks verschillende landen op … Het is mijn eerste ervaring in Zuid-Amerika. Ik ben voorbereid op een chaotische en nerveuze rit doorheen de straten van de stad, maar nee, ook dat zal het niet worden.
De route die we voor volgende week in gedachten hebben, zal ons in alle richtingen rond Quito brengen, zowel naar het noorden als naar het zuiden en natuurlijk over en langsheen de evenaar. We zullen genieten van weelderige oerwouden, dorre woestijnen omzoomd door cactussen en zelfs van de hooggelegen hellingen van de Cotopaxi-vulkaan.
Goed gezelschap
Met H+I Adventure hebben we een eclectische mix aan bemanning rondom ons verzameld. Thomas Vanderham vliegt vanuit Vancouver naar Ecuador, terwijl Scotty Laughland de oversteek uit Schotland maakt. Doe daar nog een deel riders van het Verenigd Koninkrijk en locals van Ecuador bij en onze crew is compleet.
Op een hoogte van 4800 meter speelt het gebrek aan zuurstof een belangrijke rol. De beslissing om voor deze trip de nadruk meer op dalen dan op klimmen te leggen, wordt dan ook door niemand betreurd.
Een rondje eucalyptus
Om de jetlag uit de benen te schudden, beginnen we met een rondje door de eucalyptusbossen rond Quito. Een avondsessie op de pumptrack van de lokale H+I-gids, José, zorgt voor een fijne afsluiter. Morgen wacht het echte werk.
Little Hell
Als eerste op ons programma vallen we ‘Infernillo’ of ‘Little Hell’ aan. Die naam dankt de trail aan de overvloedige muggenpopulatie. Niets van aan, in werkelijkheid is het meer hemels dan hels. We rijden helemaal geïsoleerd doorheen een groene jungle op een lint van de oude Inca-trail, omgeven door een weelderige vegetatie.
Diep verborgen in een geul, die een speelse rijstijl stimuleert en beloont, ligt een poederachtig vulkanisch oppervlak.
Een stofbak vol cactussen
In tegenstelling tot het groen van onze openingsdag, begeven we ons vandaag naar de stofbak van Chota, een populaire moto-enduro-spot. Maar ook zonder motor kan je je hier uitstekend vermaken.
Het knallen over whoops en kletteren door stof tot aan je steekas leidt ertoe dat zowel Scotty als Thomas iets te dicht bij de cactussen komen die de paden afbakenen. De rest van de middag houden zij zich bezig met het verwijderen van doornen uit handen en banden.
Heaven’s Ridge
Het afwisselende terrein van Ecuador is onvoorstelbaar. We bevinden ons op pakweg driekwart van de weg naar Cotopaxi en staren naar een onaangetast asveld.
Het genoegen om daar met de bikes over te gaan carven en surfen, is geheel het onze.
En dat is geeneens het beste deel … Cotopaxi heeft nog een laatste onverwachte traktatie voor ons in de vorm van ‘Heaven’s Ridge’, een smalle singletrail omzoomd door blauwe en rode bloemen. ‘Heaven’s Ridge’ schopt het meteen tot onze lijst van ‘beste trails ooit’.
Op de haciënda
De volgende dag kruisen we de flanken van Cotopaxi naar de andere kant. We eindigen drie uur verwijderd van eender welke vorm van beschaving op een afgelegen haciënda, genaamd El Tambo.
We genieten van het zicht van een traditionele cowboy uit Chagra die zijn vee aan het hoeden is en het dagelijkse leven op de haciënda in goede banen leidt. Een puur genot om naar te kijken.
Die ochtend zien we de wereld rondom Cotopaxi ontwaken.
We beginnen aan onze weg terug naar Quito via de prachtige Quilotoa-lagune. Die lagune ligt langs de rand van een vulkanische krater en is gevuld met uitnodigend turkoois blauw water. Het is een ontspannend einde van een heerlijke trip. We pakken ons busje in en gaan op weg naar de luchthaven voor een lange vlucht naar huis.
Voor ik in Ecuador aankwam, wist ik niet wat ik kon verwachten. Na een week reizen doorheen een klein deel van het platteland en de ontmoetingen met de enthousiaste en gastvrije inwoners krijg ik een veel duidelijker beeld. Het is een van de meest diverse biketrips die je je maar kan voorstellen: weelderige oerwouden, dorre woestijnen en vulkanische hellingen. De trails zijn simpelweg bij de beste ter wereld en als je met de bike richting Zuid-Amerika wilt, kan je niet rond Ecuador heen. Misschien zijn Chili, Peru of Argentinië tegenwoordig wat meer ‘modieus’ of mainstream, maar Ecuador zou echt wel bovenaan je lijstje moeten staan.
Verhaal en foto’s via H+I Adventures: www.mountainbikeworldwide.com