Gravel Ride | 666gravel: let the beast go!

Door Jan Van Herck -

  • Sport

Gravel Ride | 666gravel: let the beast go!

Wat doet een mens op een “heilige” feestdag als OLH Hemelvaart? Een zoveelste lentefeest, vormsel, ontgroening of communie afschuimen? Acte de présence geven tijdens de obligate familie barbecue? In ons geval was het wachten op hét ultieme bike excuus en dat diende zich al snel aan: een gravel ride met de welluidende naam 666gravel!

Number of the beast

666 verwijst uiteraard naar “The Number of the Beast”, een legendarisch nummer van rock/metalband Iron Maiden, weet organisator Thomas ons te vertellen. Maar subtiel vallen er nog wat andere nummers te spotten. Zo is de rit die we voorgeschoteld krijgen 99,9 kilometer lang én treffen we een bevoorrading aan na 66,6 kilometer. Tel daar de 666-vuurkorf aan de start nog bij en je weet dat dit té veel signalen zijn. Hier is geen toeval in het spel.

Headbangen

Vrijwel meteen na de start wordt de toon gezet en verlaten we de asfaltweg en bijhorende gemotoriseerde vierwielers. Het is tenslotte een gravelrit en bijgevolg loopt meer dan 90% van de route over easy offroad-wegen. Boerenwegels met zand en kleiachtige ondergrond worden afgewisseld met brute kasseistroken en strakke bosdreven. Een versie van Parijs-Roubaix kan evengoed in deze regio (Vlaams- en Waals-Brabant) plaatsvinden.

We dokkeren op en af en proberen er de snelheid in te houden. Niet evident want het loopt ofwel licht bergop, ofwel (hoe kan je het raden) lichtjes bergaf. Maar eens in het goede ritme headbangen we tussen weidse velden, door het lentegroene Meerdaalwoud in Oud-Heverlee en over statige gravelwegen pardoes de taalgrens over.

Hell of a headwind

We scheuren rakelings langs de luchtmachtbasis van Beauvechain en trekken een vluchtige streep in het zand richting Roux-Miroir. De intussen stokoude F16’s hebben er waarschijnlijk weinig last van, maar de wind blaast hard én in het nadeel. Tel daarbij de ruwere ondergrond met grof steenpuin, losse kasseien en een scheve boomwortel hier en daar en je weet dat deze passages in de (intussen ook al oude en verzuurde) kuiten kruipen.

Maar niet getreurd, het glooiende landschap met weidse vergezichten maakt de inspanning meer dan de moeite waard. Deze gravel ride telt in totaal zo’n 700 hoogtemeters (helaas geen 999) zonder uitgesproken zware beklimmingen of een montée impossible waar je af moet stappen. Die glooiingen zorgen er wel voor dat er veel visuele afwisseling in de tocht zit.

Ook vliegtuigen moeten bijgetankt worden en net op tijd doemt de Moulin Gustot op. Deze geklasseerde windmolen in Opprebais vormt het mooie decor voor de uitgebreide bevoorrading waarna we met hernieuwde energie richting deel 2 vliegen …

Highway to hell/heaven

In navolging van AC-DC, nog zo’n iconische rockband, leggen we er stevig de pees op. De ondergrond ligt er na de recente regelval nog prima bij en onze krachtinspanningen resulteren (eindelijk) in snelheidswinst. Full gas geven is de boodschap, zeker nu de wind wat meer onze kant kiest.

De gravelstroken zijn langgerekt en verlopen volgens een strak patroon. Rechttoe-rechtaan. Eens op cruise snelheid kunnen we volop genieten en gaan we op ontdekking door deze (veelal onbekende) Waals-Brabantse regio met dorpen als Incourt, Jodoigne en omstreken. Bij momenten heb je echt het gevoel ver van de bewoonde wereld te biken, een zeldzaam gegeven in ons stilaan volgebouwde land. We wanen ons zowaar in de hemel, zeker na de pannenkoeken aan de tweede bevoorrading …

Let the beast go

LTBG is dé lijfspreuk van het event en dat in gedachten houdend, vatten we de finale aan. Hier worden we getrakteerd op een singletrackje doorheen het Butselbos én enkele nieuw aangelegde grindstroken in de buurt van Boutersem. Vlak, strak aangelegd en vlot bollend. Totdat er zowaar een passage door een kabbelende beek opduikt. De verleiding is groot, maar toch nemen we de “chicken way” over de smalle brug.

Tijdens de allerlaatste helling proberen we onze metgezel nog op een respectabele achterstand te fietsen en moe-maar-voldaan bereiken we ten slotte de finish alwaar we de lijfspreuk van het event toepassen tijdens de uitgebreide après bike. Want ook dat verdient in de beste rock milieus de nodige aandacht. Hordes groupies of in zwijm vallend vrouwvolk vielen er echter niet te bespeuren. Dat zal voor een volgende editie zijn …

Meer info via www.666gravel.be

DoorJan Van Herck