Schwalbe Aerothan: de binnenband (nog eens) heruitgevonden

In een tijd waarin tubeless (bijna) de gouden standaard is in de wereld van het mountainbiken, komt Schwalbe met een verrassend nieuw product op de markt: een binnenband! Maar wel een heel speciale, die samen met BASF werd ontwikkeld en in het hoofdkantoor van het merk in Duitsland wordt geproduceerd. Het is met andere woorden niet zomaar een stuk rubber, maar een zeer hightech product waar ze mee op de proppen komen.

Net als de beroemde Michelin Latex-binnenbanden en de meer recente Tubolito met zijn zeer herkenbare oranje kleur is dit opnieuw een poging om de klassieke binnenbanden, meestal gemaakt van zwart rubber, te laten evolueren. Schwalbe zelf had het in 2015 al geprobeerd met zijn blauwe “Evolution Tubes”, die ook al gemaakt waren van … Aerothan.

Volgens het hoofd van de ontwikkeling waren de resultaten van de eerste modellen echter niet volledig bevredigend. Dus gingen ze terug naar de tekentafel om een nieuwe generatie Schwalbe Aerothan-binnenbanden te ontwikkelen, gebaseerd op dezelfde grondstof en nog steeds in samenwerking met BASF. Het productieproces werd echter grondig herzien.

Het materiaal

Aerothan is geen vorm van rubber, maar wel een thermoplastisch polyester-polyurethaan met interessante fysische eigenschappen. Schwalbe benadrukt zijn hoge veerkracht, hoge treksterkte, extreme hittebestendigheid (handig voor velgremmen op de weg), elasticiteit en slijtvastheid. Het is ook recycleerbaar.

Op de testbank bleken deze nieuwe Aerothan-binnenbanden twee keer zo lekbestendig als een klassiek model. Hetzelfde geldt voor de guillotinetest, waarbij een snakebite wordt gesimuleerd. Volgens Schwalbe betekent dit dat de nieuwe Aerothan-binnenbanden ook bij een druk van 1 bar (zowat de ondergrens bij mountainbiken) kunnen worden gebruikt. En in het geval van een lekke band lost de Aerothan normaal gesproken niet volledig, maar laat hij de lucht heel zachtjes ontsnappen.

Ook het gewicht is een voordeel. Hoewel we de recordwaarden van de eerste blauwe Aerothan-modellen niet halen, blijven we bij zeer lage waarden: 95 gram voor de “XC”-versie (87 gram aangekondigd) en 122 gram voor de “Enduro”-versie (116 gram aangekondigd). Dus in principe ook ideaal om een lichte reserve binnenband mee te nemen.

De productie

In vergelijking met de eerste versie werd de productie van deze nieuwe transparante Aerothan-binnenbanden teruggebracht naar het moederbedrijf in Duitsland, iets ten zuiden van Keulen, niet ver van de Belgische grens.

Daar werd een nieuwe halfautomatische assemblagelijn gecreëerd om het zeer complexe productieproces volledig te beheersen. Er zijn nieuwe lasertechnieken ontwikkeld en gepatenteerd om de binnenbanden betrouwbaar te vormen, te snijden en te assembleren.

Voorzorgsmaatregelen

Zoals bij elk hightech product is het best om voor gebruik de instructies te lezen. Daar ontdekken we dat het belangrijk is om de binnenband niet te veel op te pompen voordat je hem in de band stopt: maximaal 0,3 bar. Een andere voorzorgsmaatregel, die in het veld moeilijker te respecteren zal zijn als je van plan bent de Schwalbe Aerothan als reserveband te gebruiken in geval van een lekke band: ze verdragen slecht latex en andere anti-lekproducten. Tenminste in theorie. We zullen zien wat er in de praktijk zal gebeuren en of een ruwe reiniging van de binnenkant van de band voldoende zal zijn of dat we echt heel nauwgezet en zorgvuldig zullen moeten zijn.

Meer nog dan bij een klassiek product moet je bij de Schwalbe Aerothan ook op de keuze van de maat letten. Naast de diameter (27,5″ of 29″ voor MTB’s) zijn er twee modellen: één voor banden tussen 2.1″ en 2.4″ breed en de andere voor banden tussen 2.5″ en 3.0″. Omdat het product een specifiek vormgeheugen heeft, raadt Schwalbe aan om na de eerste montage bij zeer vergelijkbare bandenmaten te blijven (= geen verandering van bijvoorbeeld een 2.5″ naar een 2.8″ band na een paar weken).
In het geval van een lekke band zal het nog steeds mogelijk zijn om de binnenband te repareren, maar alleen met Schwalbe’s “Glueless Patches”, omdat normale patches moeite kunnen hebben om zich permanent aan het oppervlak van deze zeer speciale binnenband te hechten.

Tot slot merken we ook op dat het ventiel werd aangepast ten opzichte van de eerste Aerothan-binnenbanden. Die is niet langer transparant, maar zwart, en lijkt ons veel sterker dan de vorige.

Hoewel de gebruiksaanwijzing aanbeveelt zeer voorzichtig te zijn bij het inbrengen van de binnenband in de band en op de velg, vonden we de montage heel eenvoudig, vooral omdat de binnenband op natuurlijke wijze in de band past en niet de neiging heeft om vast te komen zitten tussen de rand van de band en de velg. Het oppompen is ook heel gemakkelijk in vergelijking met een tubeless montage en bovendien komen we met de binnenband op een gelijkaardig gewicht uit als het aantal milliliter latex dat je normaal in de band zou gieten.

We hebben het product pas enkele dagen voor de press release ontvangen en hebben nog niet de kans gehad om het echt te gebruiken en er een oordeel over te vellen. We komen er binnen een paar weken op terug van zodra we ze uitgebreid hebben getest. Zullen ze erin slagen ons te overtuigen om na meer dan een decennium tubeless te rijden terug te keren naar binnenbanden?

Dan rest er enkel nog de prijs die aan de hoge kant is voor een binnenband. 27,90 euro voor het MTB-model en 29,90 euro voor het MTB+-model is niet mals, zelfs niet voor een hightech binnenband. Het ligt wel in lijn met de adviesprijs van Tubolito, dat andere merk dat met vergelijkbare binnenbanden uitpakt. Maar voor dit tarief zal hij zich op het terrein moeten bewijzen van zijn meerwaarde om echt een plaatsje te veroveren op de markt. Niettemin kunnen ze wel een alternatief zijn voor diegenen die een hekel hebben aan het tubeless maken van hun banden met latex.

Meer informatie: schwalbe.com/aerothan