Ontdekking | 24 uur per dag singletracks in het Finse Iso-Syöte

Soms moet een mens eens dromen. Dromen van eindeloze offroad tracks, dromen van dag én nacht fietsplezier. Wij trokken met de mountainbike naar Lapland, waar het in de zomer niet donker wordt, en ontdekten er een heus singletrackparadijs.

Het hotel waar we verblijven, het Lapland Bike Hotel, is boven op de hoogste berg in de omgeving gelegen en biedt een verbluffend vergezicht over de hele regio. Dan weet een doorwinterde mountainbiker alvast twee dingen: ten eerste kan je heerlijk afdalen bij de start van de trip. Ten tweede zit het “venijn” in de staart van de route met een flinke beklimming als finale.

Wij volgen de “flowy route” van het bikepark en eens beneden draaien we haaks rechtsom richting de start van de route. We ontwijken een rendier dat achteloos staat te grazen en pikken een eerste singletrack mee. Dat bikepark is nog volop in ontwikkeling, maar de bedoeling is duidelijk: men wil naast het populaire winterseizoen (skiën en hondensleeën) ook zomersporters naar Iso-Syöte en het gelijknamige nationaal park trekken.

Aanvankelijk vergapen we ons nog aan voorbij hollende rendieren, maar dan vraagt de singletrack al onze focus. De vele mountainbikepaden in deze regio zijn aangelegd door de Finse overheid en het moet gezegd dat ze prima werk hebben geleverd. De route slingert speels van links naar rechts rond spitse naaldbomen en dikke stenen. En bij momenten liggen de bochten op een gelijkaardige afstand van elkaar waardoor we in een bepaald ritme er doorheen draaien.

Singletracks, singletracks en nog eens …

Na welgeteld 5 minuten geraak je opgeslorpt door de track en vanuit technisch oogpunt is dat ook nodig. Soms zijn de trails uitdagend en pittig en steekt er hier en daar een steen vervaarlijk de hoogte in. Gedachten die afdwalen staan dan garant voor foute rijlijnen, platte banden of een verkeerde inschatting van een bocht. Je bent helemaal in de flow en elke seconde krijg je opnieuw een kans om je bochtentechniek bij te schaven. De volledige aandacht die de route van ons vraagt, doet zowaar deugd. We laten alle beslommeringen achter ons en leven “in” het mountainbike-moment.

Tijdens de north-shore passage doorheen het zompige moeras (suo in het Fins) behoren full focus en opperste concentratie tot de essentiële onderdelen van een geslaagde oversteek. “Behoud de focus op de trail, kijk recht voor je en blijf trappen”, roept gids Lieven ons nog na. Zijn voornaam doet Vlaamse roots vermoeden en dat is ook zo. Sinds het jaar 2000 is Finland zijn hoofdverblijfplaats (reden: op zoek naar vrijheid) en we teren dan ook volop op zijn terrein- en talenkennis om de mooiste passages doorheen de uitgestrekte bossen te zoeken. Want we willen zo lang mogelijk in het hier-en-nu leven en ten volle genieten van de singletracks. En van de vrijheid …

Land van de honderdachtenzestigduizend meren!

Finland wordt ook wel eens het land van de duizend meren genoemd, maar dat is een schromelijke onderschatting. In werkelijkheid liggen er ongeveer 168.000 (je leest het goed) verspreid over het ganse grondgebied. Ook in Iso-Syöte en omgeving is dat het geval en we verbazen ons keer op keer over die natuurpracht. Zeker wanneer we over een heuvelrug naar een zoveelste idyllische meer mountainbiken, is het vergezicht ronduit adembenemend.

Als die meren met welsprekende namen als Pytkynharju en Lauttalampi publiek terrein en dus vrij toegankelijk zijn, heeft de overheid er in veel gevallen een shelter aangelegd. Standaard ingrediënten van zo’n dennenhouten schuilhut: hout om vuur aan te maken, een botte bijl, een grote zitbank en een tafel. In sommige gevallen is er zelfs een eco-wc aanwezig.

Wij worden verrast door een zoveelste malse regenbui en besluiten volop gebruik te maken van deze schuilhut aan de oever. Enthousiast als we zijn, doen we een verwoede poging om worsten te braden aan de vuurplaats (blijkbaar een Finse traditie). Op een mooie zomerdag komen we hier beslist nog eens terug om een verfrissende duik in het meer te nemen.

Tijdens die schuilmomenten zijn we daar trouwens niet alleen. Die shelters zijn erg populair bij mountainbikers en wat bijkomend ook opvalt, is dat de Finnen enthousiast gebruikmaken van een fatbike. Tijdens de zomer en in de winter. “Bij het gros van de Finnen primeert sportieve activiteit ten opzichte van prestaties”, weet gids Lieven ons te vertellen. “Die fatbike komt tijdens de zomer- én wintermaanden goed van pas en is dus een prima investering voor mensen die in Lapland wonen.”

Boomwortels, pittige hellingen en steile afdalingen

Een voordeel van zo’n fatbike is dat je met een brede band zonder veel bumpen over de vele boomwortels heen fietst. Bij ons gaat dat wat meer met dokkeren en stuiteren, maar de mountainbikes uit de bike-shop van het hotel zijn van een uitstekende kwaliteit. Wanneer de fietsen uit het topgamma van Trek, Specialized of Cannondale komen, is een boomwortel meer of minder niet onoverkomelijk.

Ondergetekende zou trouwens niet graag zo’n fattie naar boven sleuren over de steile hellingen. Want wanneer we de oever willen verlaten, moeten we vaak over een pittige heuvel heen klimmen. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat men tijdens de wintermaanden in de regio rond Syöte kan skiën en langlaufen. Voor wie van cijfers houdt: op 10 kilometer klok je steevast af op 200 hoogtemeters zonder dat je daarvoor de hellingen speciaal moet gaan opzoeken.

Pittige hellingen betekenen ook steile afdalingen. Heerlijk! Een mooie beloning na de zoveelste krachtinspanning. En hier komt de Cannondale Scalpel met Lefty Ocho en Fox Float helemaal tot zijn recht. Op die manier sjeezen we over de singletracks en beleven we volop plezier. Van links naar rechts en weer terug, op en neer en op en neer. Steeds opnieuw doen we een poging om de vloeiende lijn in onze rijstijl te krijgen. 100 procent genieten op een route met maar liefst 98 procent singletracks. Enkel en alleen al in het Natuurpark nabij het hotel zijn er maar liefst 156 kilometer van deze trails te vinden …

Lapland Bike Hotel

Als je de verplaatsing vanuit België/Nederland naar Finland wil maken – toch een trip van ongeveer 2000 kilometer in vogelvlucht voor een enkele reis – dan moet het de moeite waard zijn. Of beter: dan moet je het de moeite waard maken! Niet alleen de mountainbikeroutes, ook het voortreffelijke hotel maakt het de moeite waard. En bijkomend wordt het daar in de zomer amper donker waardoor je werkelijk dag én nacht kan biken en 24u per dag singletracks kan beleven …

Dé beloning na de zoveelste krachtinspanning volgt er vooral in het Lapland Bike Hotel van Juha en Katariina. Niet alleen worden we verwend door héérlijke taart en koffie na de rit, ook de mooie kamers, de deugddoende sauna en de verfijnde maaltijden boordevol lokale specialiteiten (probeer zeker eens puree met rendier) zijn subliem. En zoals de naam al doet vermoeden, wordt er vol ingezet op mountainbike-beleving.

Naast de 20 ruime kamers en enkele luxueuze suites kan je nabij het hotel ook terecht in zogenaamde Kelomökit, hutten gemaakt van dikke dennenbomen. In die cottages ben je wat meer op jezelf en kan je bijvoorbeeld iets koken of wat aan het haardvuur zitten.

Maar bovenal blijf je verbonden met het hotel en is iedere hut voorzien van een sauna, zoals de oeroude Finse traditie het wil. Dus ook wat dat betreft zit je daar goed. Zelfs aan gezinnen en groepen is gedacht met de bouw van 16 familie cottages. Tel daarbij de huurmogelijkheden van mountainbikes (ook elektrisch) van topmerken, de hartelijke ontvangst en de adembenemende locatie en je hebt alle ingrediënten voor een geslaagde trip naar het hoge Noorden.

Het Lapland Bike Hotel, inclusief deskundige gids Lieven, kan je van 20 tot 22 januari 2023 bezoeken op Velofollies in Kortrijk en wel op stand R21.

Meer info: Lapland Bike Hotel