Ontdekking | Taiwan: de groene kant van het fietseiland
Door Olivier Béart -
In de wielerindustrie zien we vaak ‘made in Taiwan’ kleven op producten. Daarnaast staat het eiland ook bekend als epicentrum voor de hightechindustrie. Maar naast de fabrieken en megasteden die voornamelijk in het westen liggen, heeft Taiwan ook een ander gezicht. Een gezicht dat bestaat uit hoge bergen, weelderige bossen en vruchtbare velden. Het zijn deze weinig bekende facetten van het eiland waar we je kennis mee willen laten maken met deze reportage die in de marge van de Taipei Cycle Show werd gemaakt.
In de fietswereld kent bijna iedereen Taiwan en op je fiets staan misschien wel onderdelen die afkomstig zijn van het eiland. Of misschien komt je fiets zelf wel van ginder?
Maar weinig mensen weten hoe Taiwan er echt uitziet, hoe er geleefd wordt en hoe er gefietst wordt.
Na afloop van de Taipei Cycle Show, waarover we het binnenkort zullen hebben, bleven onze journalisten Paul Humbert en Olivier Béart nog een paar dagen ter plaatse om de rest van het eiland te ontdekken. Hiervoor konden we rekenen op de hulp van enkele expats en locals die actief zijn in de fietsindustrie en die ons graag wilden helpen om de schoonheden van hun streek te ontdekken.
Een stukje geschiedenis en wat cijfers
Voordat we vertrekken, eerst nog wat informatie om je te helpen het Aziatische eiland te lokaliseren en enkele clichés te ontwrichten. Taiwan heeft 23 miljoen inwoners, die voornamelijk woonachtig zijn in grote steden als Taipei of Taichung, gelegen in het noordwesten. In termen van BBP per hoofd van de bevolking staat Taiwan rond de 25ste plaats in de wereld, op het niveau van Duitsland en Nederland maar ruim voor België. Als je dacht dat het een onderontwikkeld land was waar industriëlen profiteren van goedkope arbeiders, dan heb je het helemaal mis …
De industrialisatie van het eiland vindt zijn oorsprong in het begin van de 19de eeuw, toen Taiwan onder Japanse invloed stond. Het kwam echt van de grond in de jaren zeventig, gebaseerd op een economie die werd versterkt door succesvolle landbouwhervormingen, waardoor veel rijke boeren kleine en middelgrote bedrijven konden oprichten.
Aanzienlijke overheidsinvesteringen in infrastructuur en geavanceerde technologie stelden Taiwan in staat om zich in de jaren tachtig te vestigen als een van de meest dynamische economieën ter wereld.
We kunnen ook niet rond de huidige spanningen met China heen, die momenteel regelmatig de krantenkoppen halen.
Deze spanningen ontstonden na het einde van de Tweede Wereldoorlog, toen Chiang Kai-shek, leider van de Chinese Nationalistische Partij, zich met zijn aanhangers terugtrok naar Taiwan na zijn nederlaag tegen Mao’s Communistische Partij voor de controle over China. Taiwan is inmiddels een democratie geworden, maar de herinnering aan Chiang Kai-check blijft zeer aanwezig, met onder meer een enorm monument in het centrum van Taipei.
China van zijn kant is van mening dat Taiwan bij hen hoort en organiseert momenteel tal van militaire oefeningen rond het eiland.
Dat lijkt niet echt invloed te hebben op het leven van de lokale bevolking, die dit klimaat grotendeels altijd heeft ervaren en zelfs oefent om zich voor te bereiden om te reageren op een invasie door China.
In ieder geval hebben we tijdens ons bezoek geen bijzondere angst gevoeld.
In het noorden, met het bos tot aan de poorten van de steden
Samen met Pierre-Arnaud Le Magnan zullen we het noorden van het eiland ontdekken. Pierre-Arnaud is een fanatiek deelnemer aan talloze ultra-afstandsraces en de oprichter van het merk Chiru, dat titanium fietsen maakt. Hij woonde meer dan 20 jaar in Hongkong voordat hij 3 jaar geleden naar Taiwan verhuisde. Jammer genoeg hebben we wegens ons drukke programma in Taiwan slechts één dag om samen met hem op pad te gaan.
Gelukkig is het bos nooit ver weg in Taiwan, ook al zijn de steden groot. Pierre-Arnaud wilde ons per se meenemen naar zijn vriend Luke, die bezig is met het shapen van permanente trail/enduro-tracks in het noordoosten van het eiland, in de buurt van Yilan.
Na een drukke carrière als ingenieur vestigde Luke zich samen met zijn vrouw Serena (van het eiland afkomstig) in een oud boshuis tussen de bomen, op de top van een heuvel met uitzicht op de zee.
Nadat hij in Zuid-Afrika had gezien wat prachtige permanente mountainbikeroutes kunnen opleveren voor het toerisme en voor lokale bikers, begon hij met het ontwikkelen van wat over enkele jaren waarschijnlijk het eerste echte “Trail Center” van het eiland zal zijn.
Zoals overal moet je ook hier eerst de grondbezitters overtuigen en het shapen zelf is niet per se het meest gecompliceerde onderdeel! Vandaag zijn er al drie gemarkeerde routes die open zijn.
De eerste route die hij ons laat zien is gebaseerd op een oude toegangsweg voor elektrische installaties.
Met een paar schuine bochten en een paar jumps, maakte Luke er een mooie lijn van die nog net iets beter zou moeten bollen om perfect te zijn!
Wanneer we via de weg weer omhoog rijden, vraagt hij ons even halt te houden.
In een huis aan de kant van de weg maken we kennis met twee Fransen die hier surfplanken produceren.
Op basis van een polystyreen kern van oude gebruikte planken, maken ze de hele romp opnieuw … in hout! Hun werk is absoluut schitterend. En het laat zien dat het eiland niet alleen bekend staat om mountainbiken of bergwandelen, maar ook om watersporten.
Over de zee gesproken, het water loopt ons in de mond wanneer Luke ons vertelt over een klein visrestaurantje waar hij ons absoluut wil mee naartoe nemen voor de lunch. Maar daarvoor moeten we onze “XC”-lus voltooien, die een aantal zeer steile beklimmingen bevat en die ons het achterland van Yilan beter doet leren kennen.
De vegetatie is erg weelderig dankzij het hete en vochtige klimaat en het is een uitdaging om de paden in goede staat te houden … of zelfs gewoon open te houden!
We eindigen met in totaal dertig kilometer op de teller en iets meer dan 1200 hoogtemeters. En ook een gebroken ketting, maar dat is een ander verhaal …
Tijd nu voor het beroemde visrestaurant, pal aan de haven gelegen. Eerlijk gezegd, ook al zijn we op culinair vlak best avontuurlijk, we zouden toch geaarzeld hebben om op dit soort plek zeevruchten te eten, zelfs in Taiwan waar alles altijd erg schoon is en waar we ons nooit de minste zorgen hebben gemaakt over onze spijsvertering.
Het minste wat we kunnen zeggen is dat de betonnen hal met een paar kraampjes eigenlijk niet veel voorstelt. Maar we lieten ons meevoeren en dat was maar goed ook. We aten al in sterrenrestaurants (zelfs met meerdere sterren) en bepaalde smaken die we hier hebben ervaren, in deze hal in de haven van Toucheng, zittend op oude plastic stoelen, zouden hun plaats waard zijn op het menu van de beste restaurants!
Na deze opmerkelijke ervaring voor onze smaakpapillen, keren we bij zonsondergang via de toeristische route langs de kust terug naar Taipei.
Met het team van Kind Shock door het hart van het eiland
De rest van onze reis zetten we verder met het team van KS, gekend om hun telescopische zadelpennen. Voordat we een bezoek brengen aan de hoofdfabriek van dit familiebedrijf, dat meer in het zuiden van het eiland ligt, in de regio Tainan, hebben Martin Hsu en zijn zoon Michaël een korte tussenstop gepland in het hart van Taiwan.
[/full-width]
We zijn in het gezelschap van enkele distributeurs van het merk.
Voor onze eerste etappe houden we halt in Puli, een klein stadje in het binnenland, niet ver van Taichung en zo’n 3 uur rijden van Taipei. Hier worden we omringd door de Yu Shan en andere toppen van meer dan 3000 meter hoogte.
Dit keer staat er geen lange beklimming op het programma, maar een klein mountainbike-uitje zoals de Taiwanezen dat doen. Laten we duidelijk zijn: op de weg heerst hier een echte wielercultuur en ook gravel dringt steeds meer door, maar vanwege het reliëf en de moeilijkheid om de paden in goede staat te houden, is het geen sinecure om te mountainbiken in Taiwan. Maar we gaan het in ieder geval proberen!
Helaas zit het weer niet echt mee. Het regent en de geplande trip naar de bedding van een rivier is misschien niet mogelijk omdat het waterpeil snel kan stijgen.
Maakt niet uit. Terwijl we wachten op de bevestiging dat het veilig is, warmen we ons op aan een kleine bergpas waardoor we een ongelooflijk uitzicht op de vallei hebben.
Tijdens de beklimming valt ons oog op enkele mooie singletracks. Al moeten we wel kuren uithalen om er te geraken …
Maar het lukt en enkele kilometers lang amuseren we ons …
… en nemen we enkele leuke foto’s als souvenir.
Dan krijgen we groen licht om de rivierbedding te betreden.
Dit lijkt misschien raar, maar het is eigenlijk een goed plan waarmee je offroad kunt gaan zonder al te veel hoogtemeters te verslinden.
We kruisen doorwaadbare plaatsen, klimmen op rotsen en accelereren op de kleinste hobbels. Het is heel bijzonder, maar we mountainbiken wel!
Een ander hoogtepunt is het oversteken van deze hangbrug … waarop het niet evident is om je evenwicht te bewaren.
Maar het uitzicht en het landschap zijn de omweg waard!
Grote kinderen dat we zijn, blijven we ons in het water amuseren.
Dit keer geen vis op het menu aan het einde van de dag, maar wel heerlijke lokale street food.
Verder naar het zuiden
Na een korte autotrip bevinden we ons de volgende dag in het zuiden van het eiland, niet ver van Tainan. De zon is terug van de partij en het plan is om de laatste 30/40 kilometer die ons scheiden van de KS-fabriek te rijden over gravelwegen. Maar eerst willen onze gastheren ons absoluut de eerste ontwikkelingen laten zien van een toekomstig “MTB-park”, uitgevoerd door een nieuw opgerichte mountainbikeclub.
Onder de spilfiguren van deze club vinden we Mickey Yang, een jonge vrouw die een deel van haar studie in British Columbia deed en terugkwam met de wens om het mountainbiken in haar land verder te ontwikkelen. Ze vertegenwoordigt goed de nieuwe lokale mountainbikescene, die de boel wil opschudden en ervan overtuigd is dat er veel potentieel is in bepaalde uithoeken van het eiland.
Nou, er is nog werk aan de winkel en de paden in het gebied zijn in een embryonale staat, maar het enthousiasme van de lokale gemeenschap is een genot om te zien en we kijken er al naar uit om over een paar jaar terug te keren om het resultaat te zien.
We staan hier op een groot agrarisch erf, waar men voornamelijk mango’s teelt.
Maar op een niet te cultiveren deel van het domein, vlak bij een meer, staat een (afgebroken) recreatiebasis. Er zijn nog enkele sporen van reeds uitgevoerde constructies, zoals een brug midden in de bush en de bamboe.
Nu wil men alles beter integreren en enkele reeds bestaande paden als basis nemen om leuke lussen te creëren.
Gravelbiken boomt ook in Taiwan
We ronden onze ontdekking van de verschillende offroad-mogelijkheden in Taiwan af met een graveltocht.
Zoals overal ter wereld is het gravelbiken ook in Taiwan aan een opmars bezig. Het wegwielrennen heeft nog een mooie toekomst voor zich aangezien het geasfalteerde netwerk in uitstekende staat verkeert, maar voor degenen die liever buiten de gebaande paden gaan zonder de soms extreme kant van mountainbiken onder ogen te zien, is gravelbiken een goed compromis.
Martin, de baas van KS, is ook een echte liefhebber en hij is erg trots om ons zijn beide nieuwste producten te laten zien (een telescopische en geveerde zadelpen, evenals een verende voorvork en diverse accessoires waarover we je later meer zullen vertellen) en enkele paden niet ver van zijn woonst waar hij graag gaat rijden.
Weg zijn de bergen, in de plaats daarvan rijden we tussen uitgestrekte velden waar vooral groenten en fruit worden geteeld, zoals watermeloenen.
We realiseren ons dat de levensstandaard van de landbouwsector een beetje achterblijft ten opzichte van de (zeer) hoge levensstandaard die elders op het eiland heerst, ook al is landbouw belangrijk op het eiland.
Het is ook moeilijk te verbergen dat we dicht bij sterk verstedelijkte en geïndustrialiseerde gebieden zitten met overal indrukwekkende pylonen in het landschap. Maar deze monsters van beton en staal kunnen ook hun charme hebben …
Weg van het verkeer en het tumult van de hoofdwegen, begrijpen we weer maar eens waarom gravel zo succesvol is.
Deze keer zit onze fietsreis er helemaal op. Met een biertje nemen we afscheid van het KS-team.
We sluiten af met een bezoek aan de prachtige tempel gewijd aan Mazu, de god van de zeeën, een van de grootste goden in Taiwan.
We zeggen echter nog geen vaarwel, want binnenkort volgen er nog enkele artikels waarin Taiwan een hoofdrol speelt, zoals een bezoek aan de fabrieken van KS. Tot snel!