Test | Léon LaRage FTR 2025: de titanium gravelracer die zijn doel bereikt
Door Adrien Protano -

De Léon LaRage FTR uit 2025 wil een statement maken: titanium kan niet alleen de concurrentie aan met carbon in het gravelrace-segment, maar brengt ook zijn eigen kenmerken en karakter mee, om nog maar te zwijgen van een zekere mate van sterkte en duurzaamheid. Achter de ogenschijnlijke soberheid van het frame van de Léon gaan vele kwaliteiten schuil. We hebben dit model enkele weken getest en dit is wat we ervan vonden:
De Léon LaRage is geen nieuwkomer in het sportieve gravellandschap. Dit model, dat al meerdere seizoenen in de catalogus van het Franse merk staat, is met zijn lichte en responsieve frame al langer gericht op prestaties. Voor 2025 gaat Léon nog een stap verder met een grondig herziene versie, nog steeds met de naam LaRage, maar nu met een compleet nieuw frame, modernere standaarden en een aangescherpte geometrie. Een ambitieuze evolutie voor deze high-end gravelracer, die de strijd wil aangaan met de grote jongens.
Frame
De titanium frames van Léon hebben een dubbele nationaliteit en worden ontworpen en geassembleerd in zowel Kayl (Groothertogdom Luxemburg) als in het noordoosten van Frankrijk. De productie wordt uitgevoerd door het gespecialiseerde bedrijf Tibicycle in Azië.
Het frame van de LaRage is opgebouwd uit Ti3Al‑2.5V-buizen, maar het grote nieuws is dat ze nu verbonden zijn via 3D-geprinte verbindingen van Ti6Al‑4V (een titanium poedermetallurgie). Naast een zeer glad en zuiver visueel resultaat, legt het merk uit dat dit ook een functioneel voordeel heeft, met een netto toename in stijfheid en een eenvoudigere interne geleiding, omdat de afwezigheid van randen helpt om vroegtijdige slijtage van de kabels of kabelmantels te voorkomen.
Léon maakte van deze gelegenheid gebruik om het ontwerp en de lijnen te herzien, waardoor ze strakker en vloeiender zijn dan voorheen. Het geheel is tot in de puntjes gepolijst, zodat de verbindingen onzichtbaar zijn. Alleen de verbinding tussen bovenbuis en zitbuis laat een kleine las zien.
Qua gewicht wordt een frame in maat S aangekondigd op 1690 gram, wat een goede score is voor dit type titanium frame, ook al is dat nog steeds behoorlijk zwaarder dan carbon modellen, die vaak rond de kilo schommelen. Maar hoewel dit in de jaren 2000 een obsessie was, hebben we ons inmiddels gerealiseerd dat gewicht niet alles is en dat we er soms voor kunnen kiezen om een paar gram op te offeren ten gunste van andere kwaliteiten (zoals in dit geval duurzaamheid en het compromis tussen rendement en comfort).
De voorvork is volledig van carbon, heeft geen bevestigingspunten en weegt volgens de aankondiging 460 gram. De voorvork heeft nu een licht gebogen vorm om trillingen beter te absorberen en een comfort te bieden dat beter aansluit bij dat van de achterkant van het frame. Dit is een punt waar we aandacht aan zullen besteden tijdens de terreintest, omdat we in het verleden een bepaald probleem hebben opgemerkt en we hopen te kunnen bevestigen dat dit nu is opgelost.
Het is onmogelijk om het volgende onderwerp op een moderne gravelbike te ontwijken: de bandenspeling! De Léon LaRage biedt theoretisch ruimte aan banden tot 51 mm doorsnede, en gezien de resterende ruimte kun je zelfs iets breder gaan. Ons testmodel werd overigens geleverd met banden met een doorsnede van 2.1 inch / 55 mm. We kunnen dus bevestigen dat deze niet alleen passen, maar dat de speling ook voldoende blijft. In ieder geval hebben we tijdens de test geen problemen ondervonden op dit gebied, zelfs al vonden de testritten soms plaats onder natte omstandigheden. Natuurlijk is het mogelijk om smallere banden te monteren als je dat wilt, maar gezien de filosofie van het model raden we aan om niet onder de 42 mm te gaan.
Het frame ondersteunt de UDH-standaard (SRAM Full Mount / T-Type compatibel) en is geschikt voor een T47-trapas, waardoor deze naadloos compatibel is met moderne aandrijvingen. Er zijn in totaal acht bevestigingspunten, zodat je accessoires of bidonhouders kunt bevestigen.
Geometrie
De Léon LaRage hanteert een resoluut prestatiegerichte geometrie met een royale reach (410 tot 424 mm, afhankelijk van de maat) gecombineerd met een gematigde stack (550 tot 581 mm). In maat M vinden we een balhoofdhoek van 70,8° en een zitbuishoek van 74,5°. De asymmetrische liggende achtervork meet op alle maten 420 mm, wat vrij kort is en een keuze van Léon is om het sportieve karakter van het model te versterken. De vorkhoogte van 410 mm is gekozen om schommelingen in de geometrie te beperken als je een verende voorvork met 40 mm veerweg wenst te monteren.
Onderdelen
We ontvingen deze LaRage in de FTR-uitvoering (van Feather, verwijzend naar het vedergewicht). Deze FTR-serie heeft alleen betrekking op de componenten – het frame is identiek voor de LaRage en de LaRage FTR – met een keuze van onderdelen gericht op prestaties en lichtheid. Het doel is om high-end versies van bestaande modellen aan te bieden. Dankzij deze lichtgewicht constructie met zeer mooie onderdelen wogen we ons testmodel in maat M op 8,1 kg, wat een zeer mooie score is.
De aandrijving wordt verzorgd door een Red XPLR AXS-shifter, gekoppeld aan een Sram XX-achterderailleur en 10-51 MTB-cassette. Het exotische 42-tands Gemini Rigel carbon kettingblad is even mooi als onberispelijk qua stijfheid en de ketting retentie.
Naast de prachtige Sram RED-remklauwen mogen we ook de prachtige remschijven met hun carbon middengedeelte van de Italiaanse fabrikant Carbon Ti niet vergeten. Ja, dit zijn de remschijven die ook gebruikt worden door Tadej Pogacar! Sram heeft in het verleden kritiek gekregen op zijn remmen, maar hier zijn ze bijna perfect met deze nieuwe generatie die kracht en progressiviteit weet te combineren.
Voor de wielen doet Léon een beroep op zijn eigen merk RLine met Versa KG35-velgen, gemonteerd op Extralite HyperSmart 3+-naven met BERD-polymeer spaken. Een wielset weegt 1155 gram en wordt aangevuld met Vittoria Terreno Race-banden in de maat 700×55 mm (of 2.1 inch). Hoewel ze exotisch en zeer licht zijn, hielden de Extralite-naven zich perfect tijdens de test: geen zwakke plekken in het freewheel, constant soepele lagers, enz.
De BERD-spaken zorgen voor een zeer aangenaam comfort en responsiviteit! Let op: wanneer ze op conventionele naven worden gemonteerd, moeten ze regelmatig worden nagespannen. Aan het einde van de test, na ruim 1000 km, vertoonden de wielen een zeer lichte slingering die moest worden gecorrigeerd. Dit fenomeen verdwijnt vrijwel volledig met de speciale naven met ‘J’-haken waaraan de lussen aan de uiteinden van de textielspaken kunnen worden bevestigd.
Hoewel we deze wielen over het algemeen erg prettig vonden, met een geweldige respons bij het relanceren en een zeer goede dynamiek, lijken de velgen ons een beetje ‘tussen twee stoelen te vallen’. Hun breedte van 29 mm is perfect voor brede banden zoals die op ons testmodel, maar hun hoogte van 35 mm valt er wat tussen, waardoor we niet de tolerantie hebben van een vlakkere velg die typisch is voor mountainbikes, noch de inertie en aerodynamica van een hogere velg. Gelukkig hebben we in het RLine-gamma de keuze, en naar onze mening zou een meer doordachte keuze, in de ene of de andere richting, zinvoller zijn dan dit model, dat veelzijdig wil zijn, maar ons uiteindelijk wat op onze honger laat zitten.
Voor de rest van de onderdelen werden gerichte keuzes gemaakt om het gewicht zo laag mogelijk te houden: wat te denken van een carbon Nextie-stuur, een Gemini ALSAK-zadelpen en een Repente Aleena 4.0-zadel (150 g).
Toch hebben we tijdens onze test een paar wijzigingen aangebracht: gezien de technische mogelijkheden van het model en om aan onze voorkeuren te voldoen, hebben we de Gemini-zadelpen vervangen door een RockShox Reverb AXS-dropper post. Deze is vrij zwaar, maar eenvoudig te monteren en werkt draadloos met de Sram RED-shifters (druk simpelweg beide shiftknoppen tegelijk in om hem te bedienen).
We hebben ook de Vittoria-banden, die in hun lichte versie met beige flanken erg kwetsbaar bleken te zijn, na twee scheuren vervangen door de nieuwe Schwalbe G-One RS Pro-banden (meer daarover later), eveneens in de maat 700×55 mm.
Versies en prijzen
Zoals gebruikelijk bij het merk, handhaaft Léon zijn filosofie van personaliseerbare fietsen dankzij de online configurator. Waar ons testmodel rond de 9000 euro kost, is het mogelijk om een complete ‘instapfiets’ te configureren vanaf 5000 euro met andere, meer toegankelijke componenten. We zitten dus duidelijk aan de top, maar aan de ene kant is er ook zustermerk Sauvage als je op zoek bent naar toegankelijker titanium. En aan de andere kant zijn de prijzen zeer gunstig in vergelijking met de grote, prestigieuze merken in het segment, die bovendien vaak meer conventionele afmontages aanbieden.
Léon LaRage FTR 2025: de terreintest
We hebben deze Léon LaRage FTR wekenlang getest, zowel rond de redactie als ver daarbuiten. Op het menu: korte maar intense ritten, lange heuvelachtige tochten en zelfs verschillende tochten van ruim 100 km.
Het eerste dat opvalt, is de zorgvuldige afwerking. Het titanium frame is zeer netjes maar ook zeer ingetogen, en de integratie van de kabels – hoewel klassiek – is perfect uitgevoerd. Kortom, het is allemaal erg stijlvol en de afwerking is solide en duurzaam, zelfs wanneer je bagage of accessoires op het frame monteert.
Op het terrein maakt de Léon LaRage FTR (heel) snel zijn sportieve pretenties waar. Hij is stijf, nauwkeurig en nodigt je uit om te accelereren zodra je in het zadel zit. Of het nu op gravelpaden of zelfs op lange stroken asfalt is, de LaRage geeft je altijd zin om net iets sneller te gaan. De invloed van de luxe afmontage is op dit punt onmiskenbaar, aangezien dit een aanzienlijke gewichtsbesparing oplevert. Ook de responsiviteit van de wielen is het vermelden waard, ondanks de montage van brede banden die vrij zwaar zijn voor gravelmodellen (ongeveer 650 g per stuk).
Wat we ook opmerken, is dat deze reactiviteit perfect getemd is. Daarmee bedoelen we dat we geen achterwiel hebben dat opspringt wanneer we wat harder op de pedalen duwen, zoals bij sommige nerveuze aluminium of carbon frames. Niet alle carbon frames zijn ontembaar, verre van dat, maar we vinden dat het goed bewerkte titanium zoals hier een opmerkelijke balans biedt tussen enerzijds het vermogen om bij de minste input op de pedalen vooruit te schieten, en een uitstekende grip van het achterwiel en een zekere lineariteit – een garantie voor efficiëntie, vooral wanneer het terrein niet perfect vlak is, anderzijds.
Een ander sterk punt van de Léon LaRage schuilt in de algehele balans: hoewel hij het karakter van een nerveuze fiets heeft, zorgt de filtering door het titanium voor de nodige dosis comfort om urenlang te rijden … zonder de bandenkeuze te vergeten! Ons 55 mm brede onderstel overtuigde ons duidelijk met zijn perfecte compromis tussen veelzijdigheid op alle soorten wegen (ook al hebben we het hier over semi-slicks), het comfort dat het biedt en het rendement. Je moet alleen voorzichtig zijn met de bandenspanning om de juiste balans te vinden tussen het absorberen van het offroad terrein en de precisie bij het nemen van bochten op de weg. Voor ons ligt dit compromis rond de 1,7 bar voor een rijder van 80 kg.
Even een opmerking tussendoor: de RLine-wielset is perfect veelzijdig, maar valt zoals reeds gezegd tussen twee stoelen. Je voelt de mountainbike-inspiratie in de breedte en het comfort, terwijl het een wielset is die licht genoeg is om je constant sneller te willen laten rijden. Maar zodra je een (hoge) kruissnelheid bereikt, heb je er bijna spijt van dat je geen wielen hebt met meer inertie, zoals sommige duurdere modellen wel hebben. Kortom, het hangt allemaal af van wat je zoekt en het is altijd een kwestie van compromissen sluiten!
We genieten er echt van om tijdens onze tochten verschillende soorten terrein te verkennen, omdat de fiets zo’n kameleon is. We hebben het gevoel dat we over de weg en brede paden zoeven, terwijl we ons met de LaRage ook graag op ruigere paden of zelfs mountainbikeroutes wagen.
Op ons verlanglijstje voor dit model willen we graag de voorvork zien evolueren. Hoewel Léon al enorme vooruitgang heeft geboekt met dit nieuwe model – de vork was in het verleden stijver – lijkt het ons dat men nog een stap verder zou kunnen gaan qua comfort, met een betere balans tussen voor- en achterkant van de fiets, vooral gezien hoe comfortabel de achterdriehoek is. We kunnen hier uiteraard niet meer spreken van een disbalans zoals vroeger, maar er zijn nog steeds momenten waarop we denken dat de voorkant wat hard is. En waarom zouden we niet mogen dromen van een titanium voorvork?
We vonden de mix van shifters speciaal voor gravelbikes en een kettingblad en een cassette/derailleur-combinatie die we van het mountainbiken hebben overgenomen, heel fijn. Natuurlijk zitten er soms kleine verschillen tussen bepaalde versnellingen in vergelijking met een racecassette, maar we waren erg te spreken over de soepelheid en het krachtige schakelen van deze Sram T-Type-aandrijflijn.
Het is ook vermeldenswaard dat de exotische componenten die Léon heeft gekozen (Extralite, Gemini, enz.) tijdens onze test de beproevingen perfect hebben ondergaan.
Iets wat je tijdens een test van een paar weken als deze gemakkelijk over het hoofd zou kunnen zien, is dat titanium ook het voordeel biedt dat het een duurzaam en gebruiksvriendelijk materiaal is. Dit betekent dat een klein krasje – bijvoorbeeld bij het monteren van bikepacking-tassen – snel weggewerkt kan worden door het frame lichtjes op te schuren. Wil je je fiets jarenlang gebruiken, dan biedt titanium onvermijdelijk een aanzienlijk voordeel.
Verdict
De Léon LaRage FTR 2025 onderscheidt zich als een uitzonderlijke gravelbike met een titanium frame dat zeer responsief en stijf is waar nodig, maar tegelijkertijd comfortabel is. Hij beschikt over een sportieve geometrie die een toegankelijk gevoel behoudt, een ultralichte maar serieuze afmontage en alles wat nodig is om een zeer brede compatibiliteit met alle nieuwste formaten (banden, aandrijving, enz.) te garanderen. Met dit model biedt Léon Frameworks een interessant alternatief voor carbon modellen die geschikt zijn voor gravelwedstrijden of een zeer sportief gebruik … maar niet alleen dat, want hij schuwt ook (zeer) lange afstanden en het reizen met bagage niet. Zeggen dat hij beter is dan een carbon model, klopt niet helemaal, maar hij is anders en duidelijk niet slechter, dat is zeker! En niet te vergeten dat de prijs-kwaliteitverhouding zeer goed is, ook al zitten we in de topklasse.
LÉON LARAGE FTR
9200,00 €
8,10 kg Maat M, zonder pedalen
- Hoogwaardige uitstraling en afwerking
- Veelzijdigheid van het frame
- Filtering en comfort van het titanium frame
- Bandenspeling
- Kwetsbare Vittoria-banden
- Voorvork nog steeds iets te hard vergeleken met de achterkant van de fiets
- Niets te melden
Beoordeling van de testers
- Best getest
- Favoriet
- Prijs-kwaliteit
Meer info via https://titaniumbikestore.com