Test | Merida Mission CX 8000-E: veelzijdig competitieve veldritfiets

De Merida Mission CX 8000-E is ontwikkeld voor wedstrijden, maar door middel van een aantal handige details tover je hem zo om in een veelzijdige fiets waarmee je jouw traject woon-werkverkeer een stuk sneller aflegt of waarmee je de meest pittige wintertrainingen afhaspelt.

De ‘E’ in de benaming slaat voor een keertje eens niet op elektrische ondersteuning, maar op het feit dat het schakelen dankzij een Shimano Di2 elektronisch verloopt.

Frame

De Mission CX 8000-E is het best uitgeruste en – logischerwijze – duurste model uit het veldritaanbod van Merida. Het hoeft dan ook geen betoog dat deze fiets voorzien is van een volledig carbon frame en voorvork. Wie een beetje vertrouwd is met Merida en haar carbonverwerking weet dat zij eigenlijk niet zo enorm veel prijsgeven over de gebruikte vezelsoorten en hoe die met elkaar verweven worden. Merida gebruikt een CF-nummer om het prestatieniveau aan te duiden. Hoe hoger het nummer, hoe hoger het prestatieniveau met CF5 als ultieme carbonsoort, gebruikt op de puur competitieve racefietsen van het merk. De CF3 van dit Merida Mission CX-frame slaat dan ook op een uitstekend prestatieniveau waarvan alle CX-frames voorzien zijn.

Aan de gebruikte epoxyhars, waarmee de verschillende vezels aan elkaar worden verlijmd, voegt Merida nanodeeltjes toe. Dit Nano Matrix Carbon wordt op die manier sterker en krijgt een hogere impactweerstand, een toepassing die Merida voor zowat al haar offroad-frames gebruikt. Het Anti Wrinkle System maakt gebruik van een opblaasbare luchtzak die bij productie aan de binnenkant van de buizen gebruikt wordt. Op die manier kunnen er geen vouwen of kreuken ontstaan aan de carbon buizen. Veel technische poespas, maar het moet gezegd, de afwerking van zowel frame als voorvork van deze Mission CX 8000-E zien er schitterend uit.

Met die carbon voorvork is overigens nog meer aan de hand. Je zou het niet meteen verwachten op een competitieve veldritfiets, maar de vork is voorzien van bevestigingspunten voor een spatbord. En onder andere dat maakt van de Mission CX 8000-E de veelzijdige fiets waar we in onze intro reeds over spraken. 

Enkel een spatbord vooraan is een beetje minnetjes, natuurlijk. Tussen de staande achtervork heeft Merida een verwijderbaar bruggetje voorzien waaraan je ook een spatbord kan bevestigen. Rij je zonder spatbord, dan is dit bruggetje makkelijk te verwijderen. Dat is meteen ook beter om eventueel modderophoping aan de staande achtervork tegen te gaan. En zonder het bruggetje kan je nog bredere banden monteren; frame en vork van de Mission laten banden tot 35 millimeter toe. 

Tussen frame en voorwiel is de ruimte voldoende groot gehouden zodat je schoen niet tegen het voorwiel aantikt bij scherpe bochten. 

Veldritfietsen hebben geen baat bij sloping frames, dat maakt het schouderen alleen maar moeilijker. De strakke lijnen van het Mission-frame kunnen ons dan ook meer dan uitstekend bekoren.

Het Smart Entry-systeem maakt op deze elektronisch geschakelde Mission op een erg fraaie manier komaf met alle verschillende kabeltjes. Zowel rem- als schakelkabel worden intern vastgeklemd om zo te voorkomen dat deze gaan rammelen in het frame. 

Twaalf millimeter steekassen, zowel voor- als achteraan, zorgen voor extra framestijfheid. Een mooi verborgen hendeltje maakt het mogelijk de steekas in en uit te draaien. Echter, dat hendeltje zit zo stevig vast in de steekas dat het wel heel erg lastig is om dat er uit te prutsen. 

Ja, we weten het heus wel, smaken verschillen, maar wat is dit een mooie fiets. De kleurstelling, de glossy effecten bij de juiste lichtinval … Merida claimt een framegewicht van minder dan 900 gram, het gewicht van de vork zou onder de 400 gram liggen. Het totaalgewicht van onze testbike komt daarmee uit op 7,9 kilogram, een gewicht waar wij vrede mee kunnen nemen.

Onderdelen

Twee dingen springen meteen in het oog op de Merida Mission CX 8000-E: de erg fraaie Vision-wielen en de elektronische schakelgroep.

Shimano levert de complete Ultegra Di2-groep voor snel en precies schakelen.

Remmen en schakelen doe je in één shifter, dat is voor wie wel eens met een wegfiets rijdt, genoegzaam bekend. De vorm van de shifters is mooi ergonomisch en comfortabel. Eender of je nu met de handen onderaan in de beugels of bovenop op de koppen van de shifters rijdt, heb je voldoende ruimte en grip om zowel sturen, schakelen als remmen mogelijk te maken.

Beetje opvallend is dat er op ons testmodel een standaard Di2-achterderailleur gebruikt wordt. In de specificaties in de catalogus wordt wel degelijk de nieuwe Ultegra RX met kettingstabilisator vermeld. 

Deze Mission 8000-E doet het met een dubbel crankstel: met een 46/35 en een 11-speed cassette in 11-30 kan je best wel flink steile hellingen op klauteren. Wil je zonder voorderailleur rijden, dan vind je in het Mission-gamma ongetwijfeld je ding bij de CX 8000 die met een Sram Force 1 het veld wordt ingestuurd.

De flatmount Ultegra Disc-schijfremmen leveren meer dan voldoende remkracht en zijn prima te doseren. De Shimano Ice-technologie waarbij de schijf een specifieke coating kreeg, vermindert de warmteopbouw en zorgt zo voor consistente remprestaties. En alsof de Ice-technologie nog niet voor voldoende afkoeling zorgt, monteerde Shimano ook nog eens de nodige koelvinnetjes op haar remklauwen. Enigszins verbazend aan een lichtgewicht, competitief ingestelde veldritfiets zijn de 160 millimeter grote schijven. Wij hadden eerder 140 millimeter verwacht die meer dan waarschijnlijk ook voldoende remkracht opleveren.

De Vision SC40 DB-wielen leveren absoluut een steentje bij aan de knappe looks van deze Mission CX 8000-E. De Vision SC40 doet het met een interne velgbreedte van 18 millimeter en heeft 40 millimeter hoge velgen. De wielen zijn tubeless compatibel en draaien rond handgemaakte aluminium naven. Zowel voor- als achteraan krijg je 24 spaken in een 2:1 spaakpatroon.

Rond die prachtige wielen liggen 33 millimeter brede Maxxis All Terrane-banden. De All Terrane is een veelzijdige band met behoorlijk grote vierkante noppen die voldoende grip geven op losse ondergrond en ook hun mannetje staan in de modder. Het open profiel voert modder overigens behoorlijk snel af. Voor de lezer die wel eens naar het veldrijden kijkt en vertrouwd is met Rhino en Grifo, zouden we stellen dat de All Terrane vergelijkbare rijeigenschappen heeft met de Dugast Rhino, maar dan met vierkante noppen.

Carbon stuur, aluminium stuurpen, carbon zadelpen en Expert CC-zadel komen allen uit de eigen Merida-fabriek. De S-Flex zadelpen is 27,2 millimeter dik en heeft een lichte knik. Op die manier wordt enerzijds het comfort verhoogd en kunnen klappen beter gefilterd worden.

Geometrie

Wanneer we de geometriewaarden van naderbij bekijken, kunnen we ons al meteen een beeld vormen van een competitiefiets, gemaakt voor snelheid die zich ondertussen toch weet te redden op technische parkoersen. De reach is behoorlijk lang, de balhoofdhoek vlak, de chainstays (423 millimeter) kort. Kortom, stabiel op hoge snelheid en in afdalingen, wendbaar en speels op technische stroken. Hey, dat lijkt wel op de beschrijving van een hedendaagse trailbike. Die chainstays werden rond het bottom bracket overigens met een paar millimeter breder gemaakt om zo modder makkelijker af te voeren.

Merida Mission CX 8000-E: de terreintest

We beginnen onze terreintest met een ode aan de veldrijder. Alle respect voor hen, wat een loodzware sport. En dan gaan we nog maar half zo hard als de profrenners die je bijna elk winterweekend – lekker warm vanuit je luie zetel – op je televisie aan het werk ziet. Je komt aan een snelheid van pakweg 40 kilometer per uur op een trap afgevlogen, springt van je fiets, smijt die op je schouder en vervolgens knal je – twee treden tegelijkertijd – die trap op. Wat volgt is een steile afdaling, waar je – handen onder in de beugels – zonder ook maar enige vering en met een totaal gebrek aan gevoel van controle naar beneden raast. Om na een goed uur rammen, onherkenbaar onder de modder en verkleumd van de kou, onder de douche de pijn van bloed dat opnieuw door ledematen begint te stromen, te verbijten.

Rotverwend zijn we, met al die gesofisticeerde dempingsystemen, vorken, dikke remmen, brede banden en recht-op sturen.

En wij die dachten dat mountainbiken een zware sport was. Rotverwend zijn we, met al die gesofisticeerde dempingsystemen, vorken, dikke remmen, brede banden en recht-op sturen. Dat laatste – over die mountainbikers – menen we natuurlijk niet, maar wat je wel kunnen garanderen: knallen met de veldritfiets geeft je een flinke adrenalinekick. Het zou ook zomaar eens onze eigen fout kunnen zijn. Bij gebrek aan een crossparkoers in de buurt, is de eerste route die wij aanvallen, ons vast mountainbike-trainingsrondje. Dat is een pittig rondje van net geen zestig kilometer met een aantal flink steile klimmetjes en dito afdalingen, een holderdebolder-strook waar een Parkinson-patiënt een hoop stenen op heeft gesmeten en een bospassage waar de worteltapijten je van alle kanten aanvallen. Dat rondje hebben we maar een keer gedaan, ons sleutelbeen ligt ons iets te na aan het hart om dat met een pure veldritfiets meerdere keren af te leggen. 

Op naar meer geschikt terrein. We deden zo een beetje van alles met de Merida Mission CX 8000-E. We reden er gewoon mee over het asfalt, voelden ons op het parkoers van de Flandriencross in Hamme heel eventjes Mathieu van der Poel en deden in de bossen rond Herentals alsof we heuse zandspecialisten waren. Na afloop van eender welke rit – misschien met uitzondering van die allereerste – deden we dat tot enorm grote tevredenheid. 

Ook al afficheert Merida de Mission als veelzijdig, toch schreeuwt zowat alles om snelheid. Elke trap is raak, het frame is uitermate stijf en reageert op elke impuls. De Vision-wielen zien er niet enkel snel uit, ze bollen uitermate soepel. Hou er wel even rekening mee dat je met veertig millimeter hoge velgen onderweg bent, zijdelingse windstoten zijn echt duidelijk voelbaar.

Een stijf frame en hoge carbon velgen zijn vaak geen synoniem aan comfort. Wel, dat valt op de Mission CX 8000-E nogal best mee. De S-Flex zadelpen doet ongemerkt waar ze voor gemaakt is en rij je met wat minder druk in de banden, dan worden de meeste klappen netjes opgevangen. 

Sturen gaat heel erg direct. De fiets is uitermate wendbaar, zelfs over technisch en moeilijk terrein blijf je genieten van een behoorlijk speels stuurgedrag. Ook hier doen de Vision-wielen en steekassen hun duit in het zakje. Schakelen is – maar dat hoeft niet te verbazen – met de Ultegra Di2 een pretje. Zelfs wanneer de derailleur onder de modder zit, blijven de schakelprestaties snel en correct. Ook remvermogen en -controle staan helemaal op punt. Nu ja, het is een lichtgewicht fiets, dat afremmen vraagt niet zo enorm veel inspanning. 

Niet onbelangrijk voor een veldritfiets is de mogelijkheid om de fiets op de schouder te smijten. Dat gaat door de platte bovenbuis behoorlijk eenvoudig. Je hand gaat onder de ovale onderbuis door en zo grijp je het stuur vast en kan je gaan klauteren. 

Wie dacht dat mountainbikers een stukje konden zeuren over banden en bandendruk, heeft nog nooit met een veldrijder gesproken. Nooit eerder speelden we meer met bandendruk dan tijdens deze test. Vergelijken is wat moeilijk voor ons, we spenderen immers veel meer tijd op een mountainbike dan op een veldritfiets, maar de Maxxis All Terrane is ons prima bevallen. De relatief hoge noppen geven veel grip en door het open profiel wordt modder snel gelost. En ondanks alles blijft de rolweerstand op harde ondergrond of asfalt nog steeds binnen de perken. De All Terrane lijkt ons een prima allround-band voor al je veldrituitdagingen.

Verdict

Wie nu denkt dat we voortaan enkel nog in spannend lycra over fietsen met kromme sturen gaan vertellen, moeten we toch even teleurstellen. Wij blijven mountainbikers. Maar onze testsessies en ritjes met de Merida Mission CX 8000-E zijn ons meer dan uitstekend bevallen. De fiets is wendbaar, speels en veelzijdig en ook op meer technische stroken met stenen en boomwortels behoudt hij prima vertrouwen en controle. Het evenwicht tussen voorwaartse efficiëntie en stijfheid van de aandrijving en de controle en comfort is zeker en vast gevonden op deze competitief ingestelde veldritfiets. Waar vele andere carbon racefietsen er alles aan doen om je uit het zadel te smijten en je na pakweg anderhalf uur blij bent dat je kan afstappen, is de Mission CX comfortabel genoeg om ook lange ritten tot een goed einde te brengen. En wat meer is, je hoeft je niet te beperken tot uitsluitend het veldritseizoen. De Merida Mission CX 8000-E is veelzijdig genoeg om mee op het asfalt te trainen of – mits montage 35 millimeter banden – samen met je gravelmakkers mee op avontuur te gaan.

Wat je echter misschien zou kunnen tegenhouden is de net geen vijfduizend euro die je nodig hebt om deze Mission de jouwe te maken. Dat is – vergeleken met de concurrentie – en eerder atypisch voor Merida aan de hoge kant van de prijzenschaal. Maar niet getreurd, het Mission-gamma is met vier carbon- en twee aluminiummodellen behoorlijk uitgebreid om voor elk budget een geschikt model te vinden.

Meer info op www.merida.be