Test | Merida One-Forty 800: kan meer dan doet vermoeden

Door Pierre Fluckiger -

  • Techniek

Test | Merida One-Forty 800: kan meer dan doet vermoeden

De nieuwe Merida One-Forty 800 behield enkel de naam van zijn voorganger. De in Duitsland gebaseerde R&D-afdeling van Merida voorzag deze all-mountain bike dan ook van een nieuw frame, een nieuwe geometrie en een nieuwe ophanging. Visueel kreeg de fiets duidelijk een andere identiteit waarbij men zich vooral inspireerde op de reeds bestaande trail- en enduromodellen. We mochten hem aan de tand voelen en dit is ons verdict.

In vergelijking met de One-Sixty is de Merida One-Forty ‘braver’, dit is dan ook eerder een moderne all-mountain bike.

Let wel, ons gele testmodel is niet verkrijgbaar in de Benelux; wij moeten het doen met een meer ingetogen zwarte versie (linkerfoto). In de catalogus vinden we naast de One-Forty 800 ook nog een One-Forty 700 (rechterfoto). Deze gaan respectievelijk voor 3199 en 2599 euro over de toonbank.
De hydroformed buizen zien er mooi uit en als we het frame van de Merida One-Forty 800 wat nader bekijken, zien we dat Merida voor de smooth welding techniek koos en dus voor extra brede lasnaden.

Het frame van de nieuwe One-Forty is aangepast aan de Boost-standaard. Achteraan heeft de remklauw (Direct Mount) een plaatsje gekregen aan de binnenzijde van de staande achtervork. De nieuwe Merida One-Forty is zodanig ontworpen dat men enkel een 1x-aandrijving kan monteren.

De kabels lopen door het frame en het systeem dat Merida gebruikt, kreeg de naam smart-entry mee. Onderaan het bracket dekt een plaatje de kabeldoorgang proper af; dit plaatje doet tevens dienst om de kabels op hun plaats te houden. De openingen in het frame zijn groot genoeg waardoor het kinderspel wordt om de kabels te vervangen. Het frame is tot slot ook compatibel met een Di2-aandrijving (al is dat misschien niet meteen het belangrijkste in dit prijssegment).

De ophanging en veringen 

Merida zegt vaarwel tegen het virtueel draaipunt van de vorige generatie en opteert voor een floating link. Deze maakt volledig deel uit van de achterdriehoek van het frame en wordt dus niet rechtstreeks aan de voordriehoek bevestigd. Wanneer de vering ingedrukt wordt, trekt de swing arm (gevormd door de liggende achtervork) de demper naar beneden terwijl de bovenste link de demper naar beneden duwt. Volgens Merida zorgt deze dubbele actie ervoor dat de vering progressiever werkt, waardoor je het gevoel krijgt dat je over meer veerweg beschikt.

De demper en de link zijn met elkaar verbonden via het Trunnion Mount-systeem zodat er een kleinere demper kan gebruikt worden voor dezelfde veerweg. Hierdoor kon men de bovenbuis wat meer laten aflopen dan wanneer men zou opteren voor een verticaal gepositioneerde demper. Het belangrijkste voordeel is dat de demper bovenaan nu door middel van kogellagers aan de link is bevestigd, waarmee een mogelijke bron van wrijvingen die de goede werking van de demper zouden kunnen verstoren, drastisch verkleint. Het idee is goed, al stellen we ons de vraag waarom men onderaan niet hetzelfde montagesysteem gebruikt? Daar wordt de demper bevestigd door een traditionele glijlager.

De demper zelf is een RockShox Deluxe RT (metrische maatvoering) waarbij je de rebound en de compressie kan instellen. De demper schiet pas in actie wanneer een bepaalde drempel overschreden wordt, je zou dan ook kunnen zeggen dat deze drempel dienstdoet als ‘blokkering’.

Vooraan vinden we een RockShox Revelation 2018-vork (in het Boost-formaat) met 150 millimeter veerweg die niet meer of minder is dan een Pike waarvan men de Charger-dempercartridge heeft vervangen door een klassieker en ouder exemplaar, de Motion Control. De Revelation erft dus een chassis met buitenpoten van 35 millimeter alsook alle wijzigingen die men aan de Pike 2018 heeft aangebracht, zowel aan het chassis als aan het interne luchtmechanisme. Zo werd het volume van de negatieve luchtkamer groter, waardoor de vork gevoeliger werd en bij eenzelfde SAG door de grotere luchtdruk beter reageert halverwege de veerweg. Hierdoor neemt ook de progressiviteit toe en is de aanwezigheid van tokens minder vereist. De nieuwe Revelation is ook lichter en voorzien van een postmount-rembevestiging. Positief of negatief (schrappen wat niet past) aan dit alles is dat men opteerde voor een Maxxle-as en niet meer voor een snelspanner. Dit mag dan wel minder wegen en discreter zijn, maar zorg ervoor dat je je multitool steeds bijhebt!

Geometrie 

In vergelijking met zijn grotere broer is de geometrie van de Merida One-Forty 800 iets braver. De reach bedraagt op onze testfiets (maat L) 455 millimeter. Twee jaar geleden zou men dit nog veel gevonden hebben, maar vandaag zit men met deze waarde in het goede gemiddelde. Door de balhoofdhoek van 75 graden zit je vrij rechtop en dit zorgt er ook voor dat de One-Forty een goede klimmer is. De lengte van de bovenbuis is relatief kort ten opzichte van de reach.

Met een balhoofdhoek van 66 graden en een liggende achtervork van 435 millimeter zou de One-Forty zich ook op zijn gemak moeten voelen bergaf. Ondanks de korte achtervork zien we dat de 2.6″-achterband voldoende vrije ruimte heeft. Al deze cijfers op zich willen natuurlijk niet veel zeggen en het is juist de combinatie die de kwaliteit van de geometrie bepaalt. We mogen nog een belangrijk punt niet vergeten. In vergelijking met zijn belangrijkste concurrenten in deze categorie koos Merida ervoor om het bracket van de One-Forty 800 hoger te plaatsen, tot 5 à 10 millimeter. Opgelet dus wanneer je de maat van je fiets kiest, want de zadelpen zou wel eens zeer ver kunnen uitsteken.

Onderdelen 

Als we de rest van de onderdelen bekijken, valt het nog meer op dat de nieuwe Merida One-Forty bedoeld is voor het ruigere all-mountainwerk. We vertelden al eerder dat er enkel een 1x-aandrijving kan gemonteerd worden op de One-Forty en Merida doet een beroep op een complete Sram Eagle GX-groep, het 12-speed instapmodel van Sram. Door het kettingblad van 32 tanden bekomt men constant een anti-squat van bijna 100% om het pompend effect tijdens het trappen op de pedalen sterk te beperken.

Een onverwachte en originele keuze maakte Merida voor de remmen, want men pikte uit de gravity-catalogus van Sram een setje CODE R 2018-remmen. We juichen deze keuze wel toe, want de remmen zijn krachtig en ze reageren op de minste impuls. Toch zijn ze makkelijk te doseren. Samen met de remschijven van 180 millimeter (zowel vooraan als achteraan) zorgt dit voor een sterk geheel.

De korte stuurpen van 40 millimeter wordt gecombineerd met een aluminium stuur van 760 millimeter (diameter 35 millimeter). De vorm van het stuur is eerder klassiek, met een backsweep van 9 graden en een upsweep van 5 graden. Stuur en stuurpen komen trouwens uit de onderdelencatalogus van Merida zelf. Naar ons gevoel had ook een stuur van 780 millimeter niet misstaan op de Merida One-Forty 800. De handvatten verdienen dan weer een bonuspunt. Ze zien er maar gewoontjes uit, maar ze zijn lekker comfortabel en de grip is perfect.

Het Prologo Nago X20-zadel rust op een KS Lev-dropper post van 150 millimeter. De KS Southpaw-bediening op het stuur zorgt voor een vlotte werking van de dropper post.

De Boost-wielen zijn opgebouwd met asymmetrische tubeless ready Jalco-velgen met een interne breedte van 29 millimeter. Voor de naven doet men een beroep op naven uit eigen huis en de ronde spaken hebben een constante diameter van 1,8 millimeter. Vooraan zien we dat de naaf is uitgerust met een Torque Cap, wat de stijfheid ten goede komt. Ter herinnering, deze Torque Caps vergroten het contactoppervlak tussen de cups van de naaf en de dropouts van de voorvorken van RockShox.

Rond het voorwiel ligt een Maxxis DHR II-band (3C Max Terra-rubber) en rond het achterwiel een Maxxis Rekon (Dual EXO), telkens met een breedte van 2.6″. Dit duo zorgt voor een uitstekend compromis tussen comfort, grip, rendement en precisie. 2.6 is dan ook de maat van de toekomst, want volgens ons beschik je daarmee over de voordelen van een 2.8″-band zonder de nadelen. Merida combineert de buitenbanden met versterkte binnenbanden van Maxxis (3 inch). Deze wegen 400 gram per stuk en ze mogen dan wel bedoeld zijn om de ruigste omstandigheden te lijf te gaan, toch raden we je aan om je wielen tubeless te maken. Dat zal namelijk zowel het gewicht als het rendement ten goede komen.

Droog aan de haak weegt ons testmodel (Large) 14,5 kilogram zonder de pedalen. Nadat we de wielen tubeless hebben gemaakt, herhalen we de oefening en komen we uit op 13,8 kilogram.

Het tubeless maken van de banden is kinderspel en de bandhielen passen perfect in de velgen. Door de brede velgen (29 millimeter) kunnen we ook kiezen voor een lage bandendruk. Deze schommelde tussen de 1.2 en 1.3 vooraan en tussen de 1.3 en 1.5 achteraan, en dat voor een biker van 75 kilogram. Een goede manometer is hier van groot belang, een kleine schommeling kan dan ook grote gevolgen hebben voor je rijgedrag.

De aanbevolen SAG, zowel vooraan als achteraan tussen de 25 en 30%, is een goede basis om van te vertrekken. We gaan hier niet vertellen hoe we de rebound en de compressie hebben ingesteld omdat deze waarden niet enkel sterk afhankelijk zijn van het gewicht van de renner, maar ook van zijn niveau, van zijn voorkeuren, … Als je de rebound met een gemiddelde waarde hebt ingesteld, kan je de rebound bergop iets meer sluiten (twee klikjes) en hem bergaf twee klikjes meer open zetten om ten volle te kunnen genieten van de demper.

Zoals we eerder al aanhaalden, veroorzaakt de manier waarop de demper onderaan de link wordt bevestigd de nodige wrijvingen. Op dit soort ophanging wordt deze plaats ook veel belast, zo fel zelfs dat je je soms afvraagt of de demper niet te stug staat ingesteld. We hebben het rodageproces dan ook versneld door een reeds gebruikte glijlager te plaatsen. Dit zorgde voor een flagrante verandering in het gedrag van de ophanging. Van een soms wat stugge vering ging het plots naar een comfortabeler en actiever geheel. Nadeel is wel dat het pompend effect een tikkeltje meer voelbaar is. Het is in deze configuratie dat we de test hebben uitgevoerd.

Zoals wel vaker het geval is bij Sram kan de voorvork binnenin wel een smeerbeurt gebruiken. We lieten de aanwezige token voor wat ze was om een goed dynamisch evenwicht te behouden van de fiets, maar de Revelation werkt zo progressief dat de token niet echt een must is. Het werk dat men in de Revelation heeft gestoken, lijkt dan ook zijn vruchten af te werpen.

Merida One-Forty 800: de terreintest 

Eens op het zadel heb je het gevoel dat de Merida One-Forty vrij compact is en dat je vrij rechtop en ver naar voren zit. Dit gevoel blijft wanneer je recht op de pedalen gaat staan, al heb je dan meer bewegingsruimte. Het rendement van de fiets is verrassend en de One-Forty geeft de indruk voldoende stijf te zijn wanneer je op de pedalen trapt. Hij heeft misschien niet de nervositeit van de besten uit zijn categorie, maar toch gaat hij stevig vooruit. De lengte van de liggende achtervork en het rendement van de wielen zijn niet vreemd aan dit fenomeen.

Met de SAG ingesteld zoals hierboven beschreven, voelen we een zeer lichte pompende beweging. Toch hebben we niet de neiging om de demper te blokkeren. Kleine oneffenheden worden perfect weggefilterd en het comfort is zeer goed. We maken ons dan ook al snel klaar om steilere en technischere paden te lijf te gaan. Eerste vaststelling: de Merida One-Forty 800 blijft onverstoorbaar ondanks de lichte pompbeweging. Obstakels worden vlot genomen zonder dat de demper uit zijn reserves moet putten.

Het zijn dan ook eerder je benen of de Rekon-band die forfait dienen te geven. In technische passages is de relatief hoog geplaatste crankset een voordeel want dit verkleint de kans dat je ergens tegenaan stoot met je pedalen. De Merida One-Forty 800 is dan ook één van de weinige fietsen die een technische passage in ons testparcours zonder het minste probleem heeft overleefd.

Ondanks zijn overgewicht komen we verrassend fris boven op de top, wat nog maar eens bewijst dat zijn pure rendement en zijn klimcapaciteiten een geduchte combinatie vormen. En hoe technischer de paden, hoe beter het allemaal wordt.

Bergaf valt het op hoe stil de One-Forty 800 wel niet is. Geen gerammel of gebonk, alles werkt rustig en beheerst. Ook het rijgedrag ligt in die lijn, alsof de fiets je wilt uitnodigen voor een rustige trip. De brede banden en de veringen effenen het terrein en de One-Forty schenkt je al snel het nodige vertrouwen, in tegenstelling tot andere fietsen in deze categorie. Het frame zelf is voldoende stijf, zowel tijdens het remmen als in de bochten.

Met al deze eigenschappen en de floating link zou je kunnen verwachten dat de vering bij het remmen blokkeert. Ze werkt echter onverstoorbaar verder en biedt ook tijdens het remmen veel grip, al worden onze aspiraties door het profiel van de achterband afgekoeld.

In de bochten voelen we wel een zekere luiheid en een licht gebrek aan progressiviteit. Dit effect verdwijnt als we de snelheid wat opdrijven. In een snelle opeenvolging van bochten vraagt de Merida One-Forty 800 dan ook een kleine inspanning om het ritme te behouden.

Eens je je op singletracks bevindt, werkt de achtervering geweldig. En de Merida One-Forty voelt zich ook thuis in rock gardens, net zoals een grote endurofiets. We profiteren van de stabiliteit en de stijfheid van het geheel om de remmen los te laten, waarbij hij nooit de controle verliest.

Het landschap schiet snel aan onze ogen voorbij en we hebben steeds het gevoel dat we achteraan over meer dan 140 millimeter veerweg beschikken. Ondanks de voorbeeldige stijfheid van de voorvork, heeft deze het toch moeilijk om te kunnen volgen. Ze klappert vaak dicht en de 150 millimeter veerweg lijkt dan ook niet voldoende. Eerlijkheidshalve moeten we vertellen dat we al een tijdje op stevig (enduro)terrein rondrijden dat niet echt bedoeld is voor deze One-Forty. Gelukkig kunnen we in die omstandigheden rekenen op het uitstekende comfort en de grip van de Maxxis DHR II-voorband.

Wanneer het echt steil wordt, vereist de hoge zitpositie wat meer terughoudendheid. Op dat moment kan de biker rekenen op de vering, de balhoofdhoek en de stijfheid van de Merida One-Forty. Op geen enkel moment hadden we het gevoel dat we over zijn stuur weggekatapulteerd zouden worden. De Merida One-Forty 800 verbaasde ons dan ook tijdens elke trip met zijn aanpassingsvermogen aan het terrein. Je wilt telkens opnieuw ontdekken wat hij nog meer in zijn mars heeft en hij werd al snel een trouwe gezel op wie we steeds konden rekenen.

Verdict

Merida heeft veel moeite en tijd gestoken in het attractiever maken van de One-Forty 800 om zo zijn voorganger te doen vergeten. Het prijskaartje is gezien de onderdelen concurrentieel te noemen. Het gemak waarmee hij vooruitgaat wanneer je op de pedalen trapt, vergroot nog maar zijn mogelijkheden: van de zondagse toertocht tot een stevige trip in de bergen, alles kan. We zouden er zelfs een endurowedstrijdje mee durven rijden, zij het geen al te ruige wedstrijd. De Merida One-Forty 800 is een samenhangende all-mountain die makkelijk in de hand ligt, goed klimt en die door zijn polyvalentie bestemd is voor een groot publiek.

Meer info op www.merida.nl

DoorPierre Fluckiger