Test nieuw | Orbea Occam 2020: schaamteloos veelzijdig! - Orbea Occam OMR 2020: de terreintest

Orbea Occam OMR 2020: de terreintest

Orbea nodigde ons uit in Nocito, een klein dorpje aan de Spaanse kant van de Pyreneeën, om er kennis te maken met de nieuwe Occam. Nocito lijkt wel aan het einde van de wereld te liggen. GSM-netwerken hebben het hier moeilijk en elektriciteit kennen ze hier pas sinds … 1998! Om maar te zeggen waar we ons bevinden. De paden zijn echter andere koek en dankzij Basque MTB ontdekken we de mooiste singletracks van de streek. Gedurende twee dagen nemen ze ons mee voor een trip van 100 kilometer en meer dan 3000 hoogtemeters met als grote finale de trails van Ainsa/Zona Zero, een zeer gekende spot sinds de Enduro World Series hier halt hield. Jammie!

Welke maat?

Het eerste dilemma aan het begin van onze test is de maat die we zullen kiezen. Bij Orbea herinnerde men zich nog dat ik de Rallon en de Oiz heb getest op een large en dus stond er een mooie roze (nochtans werd Vojo niet overgekocht door Pinkbike) Occam 2020 voor me klaar in deze maat. Maar voor mijn 1m78 bleek dit een tikkeltje too much. Zelfs met een stuurpen van 32 millimeter (de minimum) blijft de reach van 474 millimeter een hinderpaal. Ik heb dan ook moeite om de fiets vlotjes door de eerste singletracks van de dag te manoeuvreren.

Maar de medium blijkt ook heel wat levendiger en directer te reageren wanneer je de limieten van de fiets opzoekt. Ik eindig mijn dag aan zijn stuur, maar maak toch nog een laatste run met de large om helemaal zeker te zijn …

Nu ik gewoon ben aan de fiets en de veringen op punt staan, zal het toch de large zijn die mijn gezel wordt voor de trip naar Ainsa.

De moraal van dit eerste deel van de test: voor zij die een beetje tussen twee maten dreigen te vallen, kan het beter zijn om de fiets eerst eens te testen. De kleinere fiets mag dan wel makkelijker in de hand liggen, maar wanneer het de bedoeling is om echt technisch terrein op te zoeken en wanneer je over de kunde beschikt om met een langere fiets te rijden, twijfel dan niet en kies voor de grootste maat. Je zal het jezelf minder beklagen wanneer je kiest voor een langer frame en een kortere stuurpen dan omgekeerd …Je zou het kunnen vergelijken met skiën waar kortere ski’s al sneller hun limieten tonen aan de voeten van een skiër van goed niveau.

… en de veringen!

Niet enkel de juiste maat hield me bezig, ook het instellen van de veringen kostte me tijd. In het begin leek de Occam te vermoeiend en te hard voor me. Voor de voorvork vond ik al snel de juiste settings, maar voor de achterdemper bleek dit heel wat minder eenvoudig. Ondanks de progressievere vering vond ik ze in het begin te hard en voelde ik alle kleine schokken, wat me op de vele stenen al snel vermoeide.

Na enkele pogingen vond ik dan het goede compromis door de luchtdruk te verlagen, een sag van 30% en een grotere volume spacer (van 0,4ci). Dan pas kwam de fiets voor mij tot leven. Onthoud vooral dat de nieuwe Occam meer tot in de puntjes moet ingesteld worden dan zijn voorganger, maar dat hij daardoor ook meer aanpasbaar is aan de persoonlijke smaak van verschillende bikers.

Een gespierdere Occam of een mini-Rallon?

De Occam is in zijn levensloop altijd een veelzijdige fiets geweest en dat is ook nu nog steeds het geval. Het blijft een ‘kleine’ fiets, maar wel één met enorme mogelijkheden. Het oude model stond duidelijk in de schaduw van de nieuwe Oiz TR, maar nu is er geen vergissing meer mogelijk en leunt hij nauwer aan bij de Rallon.

Oké, op de trails waar we met de Occam 2020 hebben gereden zou ook de Rallon zich heel goed thuisvoelen. Maar de Occam kwam er nooit in de problemen. Na verloop van tijd tekenen de verschillen tussen de Rallon en Occam zich steeds duidelijker af, ook al vermoeden we dat Orbea de Rallon in de toekomst nog subtiel zal wijzigen om de verschillen nog duidelijker te maken.

Het eerste verschil tussen de Occam en de Rallon is de zitpositie. De rechte zitbuis en de kinematica die ermee rekening houdt dat er zo weinig mogelijk energie verloren gaat bij het trappen op de pedalen, maken van de Occam een betere klimmer. Zeker op technisch terrein. Zodanig zelfs dat we opmerken dat deze fiets een goede basis zou kunnen betekenen voor een e-mtb. En dat laatste zou in de nabije toekomst weleens waarheid kunnen worden, maar dat heb je nog niet van ons …

De nieuwe Orbea Occam 2020 nodigt minder uit om er 20 km/u mee te rijden over brede gravelwegen. Ook paden waar een gevoel van comfort de keuze voor 120 millimeter in plaats van een pure xc-fiets zou kunnen verantwoorden, zijn minder zijn ding. Dit is een echte trail-fiets, gemaakt voor zeer technische singletracks. Liefst de hele dag!

De kinematica zorgt voor een fenomenale grip waardoor de fiets zeer stabiel is. De plaats van het bekken boven het bottom bracket is formidabel wanneer het (steil) bergop gaat.

De kinematica zorgt voor een fenomenale grip waardoor de fiets zeer stabiel is. De plaats van het bekken boven het bottom bracket is formidabel wanneer het (steil) bergop gaat en doordat de vering niet pompt heb je de indruk dat de fiets dynamisch is en een hoog rendement heeft. Dat ondanks het feit dat de nieuwe Occam steviger uit de kluiten gewassen is en zwaarder is dan zijn voorganger.

We legden tijdens de twee testdagen de nodige kilometers af, maar dat was vooral om ons van de ene naar de andere prachtige afdaling in dit onbekende paradijs te begeven, eerst rond Nocito en vervolgens op de endurotrails van Zona Zero. En daar gedroeg de Occam 2020 zich verbluffend goed. De Rallon is nog een tikkeltje stabieler omdat diens vering de obstakels nog wat meer afvlakt, maar het levendige en reactieve karakter van de Occam jaagt het stuurplezier de hoogte in!

Net zoals bergop, verbaast de Occam ook bergaf met zijn stabiliteit. Hij schenkt vertrouwen op afdalingen vol stenen waar een fiets van 20 jaar geleden in duizend stukken uit elkaar zou vallen (net zoals de bestuurder trouwens) of op een drop. Hier voel je de mix van veiligheid en reactiviteit/levendigheid en beschik je over alles wat nodig is om je te laten gaan.

Zelfs op de vrij grote large kan ik de Occam verbazend goed van de ene bocht in de andere gooien. Dit gebeurt vloeiend en steeds met de nodige dosis grip.

Een stevige concurrent voor de referenties van de markt!

In vergelijking met de concurrentie doet hij denken aan de Specialized Stumpjumper LT. Beiden presteren uitstekend en zijn in staat om bepaalde enduropaden te verslinden. De Orbea Occam 2020 is misschien iets eigenzinniger dan de Stumpjumper die we dan weer te perfect vonden!

In vergelijking met de Lapierre Zesty is hij heel wat gespierder (vooral met de Fox 36 die we getest hebben), ook al delen ze enkele karaktertrekken. Maar we zouden de Occam wat meer tussen de Zesty en de Spicy situeren, of omgekeerd, de Zesty tussen de oude en nieuwe Occam. Ook de Mondraker Foxy RR is vergelijkbaar, al profiteert deze andere Spanjaard van zijn grotere veerweg om er een echte enduromachine van te maken.

Verdict

De nieuwe Orbea Occam 2020 is nog meer dan zijn voorganger bedoeld voor zij die de kunde hebben om de fiets te temmen, maar hij kan ook ruwer terrein aan dan zijn voorganger. Het oude model was toegankelijk en veelzijdig, het nieuwe gespierder en niet bang om te klimmen en te dalen. De Orbea Occam 2020 vroeg wat tijd om de veringen correct in te stellen en bij de keuze van de juiste maat, maar eens dat gevonden, bleef hij ons verrassen met zijn enorme talent en zijn pittige karaktereigenschappen. We zouden in de toekomst graag een aluminium versie testen en/of een model dat is uitgerust met de voorvork van 140 millimeter, enkel en alleen al om te zien of de fiets dan net als zijn voorganger toegankelijker wordt. Op die manier zouden we ook een klare blik krijgen op de vraag of de Occam een fiets geworden is die bedoeld is voor het hooggebergte en het aan de Oiz TR overlaat om diegenen te overtuigen die in vlakkere regionen wonen. Of op de vraag of mits enkele kleine aanpassingen de fiets ook op iets minder ruw en technisch terrein weet te charmeren.

Meer info op www.orbea.com

Actiefoto’s: Jérémie Reuiller-ILL Prod voor Orbea

[summary