Test Ride #11 | Bryton Rider 450 E, RapStrapz & 100% S3
Door Jan Geys -
In de rubriek Test Ride komen regelmatig drie korte en beknopte testen aan bod. Maar begrijp dit niet verkeerd, een beknopter artikel wil niet zeggen dat we deze testen minder serieus nemen. Integendeel, ze worden met dezelfde ernst en ijver uitgevoerd als onze andere testen, waarbij de producten gedurende een langere periode door het team van Vojo onder de loep worden genomen.
Op het menu van vandaag: de Bryton Rider 450 E gps-fietscomputer, de 100% S3-zonnebril en een RapStrapz-mount (deze laatste is een bijdrage van Jurgen Groenwals).
Klik op de link hieronder om rechtstreeks naar de testverslagen te gaan >>>
Test Ride: Bryton Rider 450 E
Sinds de troepen van Patrick Lefevere onderweg zijn met de fietscomputers van Bryton, zit de naamsbekendheid van het Taiwanese merk in de lift. Maar naamsbekendheid alleen is natuurlijk niet voldoende, er moet nog steeds een goed product achter zitten. Om te achterhalen of de Bryton Rider 450 E het succes van de renners van Deceuninck – Quik-Step kan evenaren, was hij de voorbije maanden onze gids in bos en veld.
De Rider 450 is in het gamma van Bryton de gps-fietscomputer die het meest gepromoot wordt voor gebruik op de mountainbike. Bij ontvangst krijgen we de gouden raad om hem via de Bryton Update Tool (te downloaden via de website van Bryton) een update te geven. Tevens krijgen we de tip om de Bryton Active App te downloaden op onze mobiele telefoon. Gehoorzaam sluiten we via de bijgeleverde USB-kabel het toestelletje aan op onze computer voor de update. Slechte leerlingen dat we zijn, waren we te ongeduldig om ook nog de app te downloaden op onze smartphone. We zitten nu eenmaal liever op onze fiets dan dat we met onze telefoon bezig zijn.
De Bryton Active App op de smartphone is min of meer de sleutel om het hele systeem te ontgrendelen
We klikken het eerste het beste gpx-bestand aan op onze computer en slepen het naar de Bryton Rider 450 nu hij toch via de USB-kabel verbonden is met onze computer. We plakken het bestand in de map ‘Extra bestanden’ en klaar is Kees. Tot daar verloopt alles goed, maar ons ongeduld van daarnet zou snel afgestraft worden, zoals we verderop nog zullen zien. We raden dan ook aan om ook meteen de Bryton Active App op je smartphone te installeren en zowel pc, smartphone en gps via Bluetooth met elkaar te verbinden (door op gegevens synchroniseren te drukken). Want die app op de smartphone is min of meer de sleutel om het hele systeem te ontgrendelen.
Wij waren echter al met de gps in de hand onderweg naar onze fiets, waar we hem middels eenvoudige elastiekjes op het stuur monteren. Optioneel is er ook een stuurhouder verkrijgbaar. Let ook op de putjes aan de voorkant van de gps waarvoor Bryton de mosterd haalde bij de golfballetjes, dit met het oog op meer aerodynamica.
Veel plaats neemt de Bryton Rider 450 niet in met zijn 53,7 x 83,9 x 18,2 millimeter. Het zwart-witscherm (2,3″) heeft geen touchscreen, bedienen doe je hem met de knoppen aan de zijkanten en onderkant. De Rider 450 bevat voorgeladen kaarten van meerdere regio’s waaronder Europa, Noord-Amerika, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika en enkele Zuid-Amerikaanse en Aziatische landen. Vijf types van satellieten (GPS, Glonass, BDS, Galileo en QZSS) moeten zorgen voor een feilloze navigatie.
We konden het op dat moment nog niet weten, maar doordat we wat ongeduldig waren en de Bryton Active App niet meteen op onze smartphone installeerden, viel de eerste kennismaking op het terrein een beetje tegen. Op ons scherm verschijnt er immers ongewenst een tweede rij pijlen, naast de pijlen die onze route moeten aanduiden. Gelukkig kennen we ons vast trainingsrondje als onze broekzak, maar toch wordt het allemaal wel heel onduidelijk wanneer de twee rijen elkaar beginnen kruisen (foto rechts).
Een mailtje naar Benelux-verdeler Tehava later, weten we dat men bij Bryton op de hoogte is van een probleem, maar een sluitend antwoord kon men ons niet geven. Nochtans lijkt het erop dat het probleem zichzelf oplost door de update die eerder dit jaar werd uitgevoerd door Bryton en door de gps zoals hierboven beschreven via Bluetooth in verbinding te brengen met smartphone en pc (al kunnen ook wij niet met 100% zekerheid zeggen dat daardoor het probleem definitief is opgelost).
Bryton geeft wel aan dat de device zo ontworpen is om goed te draaien via smartphone of tablet, en dat je in feite geen pc meer nodig hebt. Zelf vinden we dat ergens wel jammer, omdat we nu eenmaal liever onze routes plannen op het grotere computerscherm. Maar over de werking van de device via de smartphone hebben we geen klagen en sinds we die connectie tot stand brachten, opende er zich een heel andere navigatiewereld voor ons. De tweede rij pijlen? Verdwenen! Meer zelfs, de navigatie die we voordien maar zozo vonden, is plots een stuk sneller en nauwkeuriger, al willen we ze ook weer niet razendsnel noemen. Zij die graag deelnemen aan wedstrijden waarbij het parkoers via gps gevolgd dient te worden, zouden weleens ontgoocheld kunnen zijn. Een snelle chrono moet je met de Rider 450 immers niet najagen, want soms duurt het bij een kruising net die anderhalve seconde te lang om aan te duiden welke kant je uit moet. Ook wanneer je door in te zoomen op de kaart wilt controleren of je nog wel op het juiste pad zit, duurt het net dat tikkeltje langer dan wat we gewoon zijn bij andere merken.
Moest je toch een route via de computer plannen, weet dan dat je een extra stap nodig hebt om de route naar de Rider 450 te sturen. Na het bewaren van de geplande route bevindt deze zich immers niet op de pc (zoek er niet naar want ze is nergens te vinden), maar wel op de smartphone. Op deze laatste open je eerst de Bryton Active App om vervolgens op de Rider 450 op ‘gegevens synchroniseren’ te drukken, waarna de route via Bluetooth naar je gps verzonden wordt. Waarom dit niet rechtstreeks via de pc kan, is ons een raadsel. Een smartphone is dus onontbeerlijk om ten volle de kwaliteiten van de Rider 450 te benutten.
Je moet ook niet proberen om een gpx-bestand te downloaden in de Bryton Active App op je pc, ook dat lukt niet. Nochtans is er wel een knop voorhanden, maar wij kregen steeds een foutmelding. Op zich is dit laatste niet erg omdat het kinderspel is om via de USB-kabel gpx-bestanden van je computer rechtstreeks naar de Rider 450 te versturen.
Een voordeel van tracks die via de Bryton Active App werden gepland, is de richtingsaanduiding bovenaan op het scherm (foto links). In het andere geval moet je het doen met een simpele aanduiding van de kilometers die resten tot de finish (foto rechts).
Verdict
Het duurde even voor de chemie werkte, maar van zodra cupido raak schoot (lees van zodra we pc, smartphone en gps met elkaar synchroniseerden), veroverde de Bryton Rider 450 een plaatsje in ons hart. Zoals gezegd is een smartphone onontbeerlijk om ten volle van zijn potentieel te profiteren. De Rider 450 is daarnaast mooi afgewerkt en intuïtief in gebruik met maar liefst 78 functies om alle gegevens van je rit af te lezen (snelheid, tijd, afstand, hoogte, …). Je kan hem verder ook koppelen met communities als Strava of TrainingPeaks en met je elektronische schakelsysteem. Optioneel kan je hem ook koppelen met een hartslag-, cadans of snelheidssensor. En het mooie is dat de adviesprijs slechts 179,95 euro bedraagt.
Meer info op www.brytonsport.com
Test Ride: RapStrapz
Binnenband, minitooltje, Co2-patronen, bandenlichters, … iedereen kent de onmisbare zaken die je voor elke mountainbiketocht bij je moet hebben. Ga je zonder rugzak op stap, dan waren er tot voor kort een aantal mogelijkheden. Ofwel propte je de zakken van je fietsshirt vol, ofwel haalde je de plakband boven en kleefde je alles stevig vast rond je zadelpen, ofwel gebruikte je een zadeltasje. Maar de zakken van je fietsshirt gebruik je liever voor gelletjes en energierepen, die plakband wordt na een tijdje behoorlijk smerig (en is een heel gedoe om los te krijgen) en die zadeltasjes zorgen voor extra gewicht. RapStrapz brengt daar verandering in.
Rond een sterke riem met velcrosluiting zijn twee erg stevig uitgevoerde elastische lussen aangebracht. Je steekt je spullen door die lussen en met behulp van de riem en velcro bevestig je het geheel onderaan het zadel of aan je boven- of onderbuis. Een siliconen afwerking met antislip verzekert dat alles netjes op zijn plaats blijft. Het verschil tussen de drie versies situeert zich in de lengte van de velcrostrip.
De Saddle Mount zal zonder twijfel de meest gebruikte versie worden. Hij is uitermate geschikt om Co2-patronen en binnenband onder je zadel vast te maken. Het vraagt even wat oefening om alles op zijn plaats te steken en om de Saddle Mount aan je zadelrails vast te maken, maar eens je het trucje in de vingers hebt, ben je in minder dan een minuut vertrokken. De ‘how to install guide’ op de achterkant van de verpakking loodst je er wel doorheen.
De Mega Mount kan je zowat beschouwen als de grote broer van de Saddle Mount. Ook hier steek je binnenband en patronen tussen. De Mega Mount maak je echter vast aan je frame. Boven- of onderbuis, je kijkt maar wat je zelf het makkelijkst vindt.
De Tube Mount is bedoeld om een bidon, regenjasje of protectoren aan je bovenbuis vast te maken. Onderweg al rijdend die bidon eraf halen om te drinken, daarvoor is deze RapStrapz niet gemaakt.
We rijden nu meer dan twee maanden rond met de RapStrapz-producten en hebben die in verschillende omstandigheden getest. Dat ging van eerder vlakke ritten op de gravelbike over Ardense crosscountryritten tot bijzonder pittige afdalingen op een endurobak, bikepark inbegrepen. Geen enkele keer zijn wij iets kwijtgespeeld. RapStrapz houdt alles netjes, geruisloos en heel erg stevig op zijn plaats. Wil je van fiets veranderen, dan maak je gewoon de velcrosluiting los en bevestig je die op de andere fiets.
Verdict
Sommige dingen zijn zo simpel in hun eenvoud dat je er meteen fan van wordt. Dat is alleszins het geval bij de RapStrapz-producten. Mooi afgewerkt, prima functionaliteit en handig in gebruik. Eender welke versie, de RapStrapz kost je 19,99 euro.
Meer info via: www.rapstrapz.com
Een bijdrage van Jurgen Groenwals
Test Ride: 100% S3
Enkele jaren geleden zette Peter Sagan het Tourpodium ‘op stelten’ door er met een motorcrossbril van 100% rond zijn nek te verschijnen, sindsdien valt er niet meer naast het Amerikaanse merk te kijken. Downhillers kenden het merk al langer, maar ondertussen volgden Mathieu van der Poel en Githa Michiels in de voetsporen van Sagan en zijn ook zij trotse ambassadeurs van het merk. 100% bracht onlangs de nieuwe S3 uit en wij waren wel eens benieuwd waar het merk zijn succes aan te danken heeft.
Maar we gingen het hier over brillen hebben en meer bepaald de allernieuwste S3. Deze combineert, op aanraden van Peter Sagan, het beste van de Speedcraft en de S2. Van eerstgenoemde neemt hij de plaats van de twee ventilatieopeningen over onderaan de bril, van de tweede het subtiele frame. Nadat men in het Amerikaanse San Diego de bril op papier had gezet, verhuisden de plannen naar de Europese productiecentra: Frankrijk voor de lenzen en Italië voor het frame.
Wanneer we de doos openen, lijkt het alsof we terugreizen naar de jaren ’80. Wie zich nog beelden herinnert van een piepjonge Greg LeMond met toen een grote zonnebril van dat andere bekende Amerikaanse merk op zijn neus, zal dat zeker beamen. Groot dus. Vintage mag dan hip zijn, niet iedereen surft mee op de vintage-trend en het is dan ook best wennen om zo’n groot slagschip op onze neus te planten.
Van zodra de bril daar zit, zijn het net die grote glazen die voor een wow-effect en een immens ruimtelijk gevoel zorgen. Vergelijk het met een panaromisch dak in een auto waarmee je de hele (berg)wereld rondom jou kunt aanschouwen. Hier doen de grote glazen net hetzelfde tot in het verste van je ooghoeken.
Dat heldere beeld is te danken aan de krasbestendige Ultra HD-lenzen. Van de S3 zijn meerdere modellen beschikbaar, waarbij je naast de Ultra HD-lenzen ook nog kunt kiezen voor een Hiper-lens (contrastbepalend) of een fotochromatische lens. Standaard wordt er ook een transparante lens meegeleverd.
Het enige kleine minpuntje dat we ondervonden, was de pasvorm van de neusvleugels. 100% geeft standaard een tweede en dikkere neusvleugel mee, maar echt … 100% goed zat de bril nooit op onze neus. Maar elke neus is anders, dus dit is een zeer persoonlijk gevoel en doet niets af van de kwaliteiten van de bril.
Verdict
Aan de look moeten we nog steeds wennen, al valt het in combinatie met een helm best mee, maar van de helderheid van de lenzen en het bijhorende ruime zicht zijn we grote fans. We begrijpen dan ook best dat Githa Michiels in de Oostenrijkse Alpentour angstig op zoek ging naar haar ‘verloren’ lievelingsbril. En dat terwijl deze braafjes boven op haar hoofd stond. Licht is de bril dus ook (34 gram). Tot slot nog de prijs, naargelang de gekozen lens betaal je voor de 100% S3 tussen de 160 en 220 euro.
Meer info op www.ride100percent.com
[summary


