Ultra Raid des 3 Vallées 2025: een terugkeer naar de bron
Door Christophe Bortels -
Na een uitstapje naar Frankrijk eerder dit jaar, volgde eind september de zesde editie van het originele Ultra Raid Series-evenement. Het vernieuwde parcours waarbij de drie etappes het beste van de regio samenbrachten, zorgde voor een bijzonder succesvolle editie van de Ultra Raid des 3 Vallées 2025.
De Ultra Raid des 3 Vallées is een onmisbaar evenement geworden aan het einde van het seizoen in België. In Miavoye werd het allereerste seizoen van de Ultra Raid Series afgesloten, na eerdere stops in Gérardmer en de Haute Ardenne.
Het concept van de Ultra Raid Series is inmiddels bekend: een MTB-meerdaagse van twee of drie dagen waarbij een sportieve uitdaging wordt gecombineerd met gezelligheid. Er worden telkens verschillende formules aangeboden (Ultra 3000, 4000 en 6000, solo of duo, e-bike, enz.) zodat iedereen zijn gading vindt. Allemaal met een centraal hoofdkwartier van waaruit de verschillende etappes starten en finishen. Bij de inschrijving worden diverse opties aangeboden, zoals catering, reiniging/onderhoud van de fiets na elke etappe, massages, enz.
Dit jaar kwam daar een nieuwe formule bij: Premium Camping, met grote tenten die opgesteld werden door de organisatie, aangevuld met allerlei extraatjes die duidelijk in de smaak vielen bij degenen die voor deze all inclusive-formule hebben gekozen.
Dag 1: de nachtelijke proloog
Zoals gebruikelijk bij de Ultra Raid des 3 Vallées begon het weekend met een nachtelijke proloog. Een etappe van 38 km die gelijk was voor alle afstanden, en waarvoor men zich ook kon inschrijven zonder deel te nemen aan de rest van het weekend.
Nog een laatste controle van de verlichting voordat men met een gerust hart op pad kon gaan.
Om klokslag 19u openden de e-bikers het bal. De Ultra Raid des 3 Vallées 2025 is gestart!
Enkele minuten later gingen de Ultra 6000’s van start. In alle races samen stonden er meer dan 450 deelnemers aan de start, een record voor de Ultra Raid des 3 Vallées.
Na amper 6 kilometer stond de Chimay-truck de deelnemers al op te wachten met bier en kaas. Want ja, we hebben het er nog niet over gehad, deze proloog was ook een gastronomische trip!
Behalve voor zij die hun blik op de chrono hadden gericht, zij reden door zonder te stoppen.
Anderen namen de tijd om te genieten van de verschillende gastronomische stops die de organisatoren voor hen in petto hadden.
Het zijn juist die verschillen in aanpak die dit soort evenementen zo charmant maken!
Aan het begin van de etappe mochten we nog genieten van het typische late avondlicht.
Maar al snel moesten de lampen aan …
De sfeer op het plateau bij het vallen van de duisternis was magisch …
… net zoals in de valleibodem, op de singletracks langs de rivier.
De lokale fauna leek gefascineerd door deze vreemde, lichtgevende puntjes die midden in de wildernis ronddwaalden.
Aan kilometer 23 wachtte er een tartiflette op de fijnproevers.
Tijd om naar het volgende doel te gaan …
De laatste stop! Op het menu: pannenkoeken en lokale alcohol.
De dag eindigde bij het hoofdkantoor in Miavoye met een pastaparty om nieuwe energie op te doen voor de twee lange dagen die zouden volgen.
Dag 2: richting het noorden
De zon en het zachte weer waren op de afspraak tijdens de tweede dag – en de eerste lange etappe – van het weekend.
De Ultra 6000 startte om 8u30. Voor hen lagen er 110 km en 2400 hoogtemeters te wachten. De deelnemers aan de Ultra 4000 kregen 81 km voor de wielen en voor de Ultra 3000 was de lus 53 km lang.
In 2024 stond er voor de Ultra 6000 op zaterdag nog een koninginnenrit van maar liefst 146 kilometer op het programma. Dit jaar waren de twee marathonritten evenwichtiger, met vrijwel dezelfde afstand en hetzelfde hoogteverschil.
De route, die grotendeels ten noorden van Miavoye lag, volgde de zondagroute van vorig jaar en voegde daar een lus van zo’n vijftien kilometer aan toe. Dit omvatte enkele mooie stukken, zoals deze technische afdaling op een steenworp afstand van de abdij van Maredsous.
Maar ook deze steile klim, die niet gemakkelijk te nemen was, om uit de vallei van de Molignée te klauteren.
Maximale concentratie was een must om te voorkomen dat je een fout maakte en je voet aan de grond moest zetten!
Dan volgde de verschrikkelijke lus van Sibérie (een plaatsje in Profondeville), met een aantal prachtige afdalingen zoals deze, maar vooral een eindeloze opeenvolging van kleine, zeer steile hellingen …
Het geheel werd onderbroken door de legendarische ‘onmogelijke’ klim … die ditmaal door meerdere deelnemers werd overwonnen.
Er moet gezegd dat de ondergrond quasi perfect was; niet echt vettig, maar ook niet te droog.
Grote nieuwigheid dit jaar: een uitzonderlijk toegestane doorgang door de ruïnes van het kasteel van Montaigle!
Een moment waar sommigen de tijd voor namen om vast te leggen.
Maar de passage door het kasteel moest verdiend worden, met een flinke klim om de ruïnes te bereiken …
… en een kronkelend pad om weer af te dalen.
Na het kasteel van Montaigle splitste de Ultra 6000 zich van de andere afstanden voor een nieuwe lus.
Na de opeenvolging van hellingen die het begin van de dag kenmerkten, waren de brede paden op de hoogvlakten aangenaam.
Voor de finish en een welverdiende rustpauze, passeerden de deelnemers nog deze prachtige singletrack langs de rivier, die ze de dag ervoor ook al hadden genomen tijdens de nachtrace. Welterusten en tot morgen voor de laatste etappe van deze Ultra Raid des 3 Vallées!
Dag 3: na de regen
Na het milde weer van zaterdag was het op zondag flink koeler, met een temperatuur die 10°C was gezakt. Niet dat er ochtendrijm was, maar de oorzaak was dat het ‘s avonds en ‘s nachts flink had geregend. Afwachten wat de gevolgen daarvan zouden zijn voor het terrein.
8u30: de laatste rit is vertrokken!
De laatste rit van de Ultra 6000 was opnieuw 110 km lang (tegenover 81 km voor de Ultra 4000 en 62 km voor de Ultra 3000). Het parcours was een mix tussen het parcours van de Hard’n Marathon (tot 2024 in de BAMS) en dat van de zaterdagetappe van vorig jaar. De route ging echter niet rechtstreeks naar het zuiden om de Franse grens over te steken.
De route slingerde door steile valleien waaruit het niet altijd even makkelijk was te ontsnappen …
… gelukkig werden deze gevolgd door glooiende plateaus.
Het was geen verrassing dat de grond natter was dan de dag ervoor, maar van echte modderpoelen bleven de deelnemers gespaard.
De eerste schrammen waren zichtbaar op de afgepeigerde lichamen.
Na de regenbuien was voorzichtigheid geboden op de gladde afdalingen.
De Maasvallei, zichtbaar op de achtergrond van de afbeelding, vormde de rode draad deze dag.
Maar net als vorig jaar maakte de route een korte omweg door de charmante vallei van de Lesse.
Halverwege de race werden de deelnemers uitgenodigd op het altijd spectaculaire Cascatelles-pad met zijn vele natuurlijke trappen …
… maar ook met zijn doorwaadbare plaatsen …
En de grote rots aan het einde … die in het echt nog indrukwekkender is dan op de foto’s! Voor sommigen slechts een formaliteit …
… maar een te groot obstakel voor anderen, die liever voorzichtig te voet afdalen.
Net als de dag ervoor boden een paar glooiende stukken de benen wat rust. Hoewel het hoogteverschil identiek was aan dat van zaterdag, werd deze gelukkig op een andere en minder brute manier genomen: minder, maar iets langere beklimmingen.
Voor we het goed en wel beseften waren we al op de allerlaatste afdaling van het parcours, op één kilometer van de finish.
Op het rotsachtige en gladde pad zagen we een scala aan glijpartijen, uitstekende voeten, kleine valpartijen en lekke banden.
De laatste kilometer ging nog bergop over deze grashelling. De laatste krachten werden ingezet en bij het passeren van de finish zat ook de derde dag erop!
Dat verdiende een selfie.
Qua resultaten zullen we vooral het indrukwekkende weekend van de Duitser Jan Munkler herinneren, die de Ultra 6000 domineerde, alle drie de etappes won en finishte met een voorsprong van … 33 minuten! Julien Delaet en Brice Kertesz vervolledigden het podium van de solo-categorie bij de mannen.
Na afloop van de derde en laatste manche van de Ultra Raid Series 2025 vond er een dubbele prijsuitreiking plaats: uiteraard één voor de podiumplaatsen van dat weekend, maar ook één voor de eindwinnaars van de verschillende categorieën van dit eerste seizoen van de Ultra Raid Series.
Omdat er zoveel categorieën zijn, gaan we hier niet in op alle podia. De uitslagen kan je terugvinden op de site van Artiming.
Vernieuwde routes die unaniem werden geprezen, een bijna perfecte bewegwijzering, infrastructuur en formules die blijven evolueren: de Ultra Raid des 3 Vallées van 2025 was een geweldige jaargang. Hulde aan de organisatoren!
De Ultra Raid Series keert in 2026 terug voor een tweede seizoen. Meer daarover binnenkort op Vojo en op de website van de organisatie.