Bezoek | Look: de ontwikkeling van de nieuwe Trail Roc+ & Fusion-pedalen in detail

De nieuwe Look Trail Roc+ en Trail Fusion pedalen die je hierboven ziet, zijn de reden van ons bezoek aan de thuisbasis van het merk. Maar voor we daar in opgaan, is een beetje achtergrond op zijn plaats.

De geschiedenis van Look is nauw verbonden met die van de stad Nevers. Hier zag het bedrijf het licht in het begin van de jaren 1950. En hier nam het een hoge vlucht met een activiteit die aanvankelijk gericht was op skibindingen. Iets dat startte in het begin van de jaren 1970. Deze afdeling bestaat nog steeds en is ook nog steeds in Nevers gevestigd, maar sinds 1994 is ze onafhankelijk van de fietsafdeling die wij vandaag zullen bezoeken.

Wat de tweewielers betreft, kunnen we ons verhaal beginnen in 1985, kort na de overname door een zekere Bernard Tapie. Hij gaf groen licht voor het idee om het principe van skibindingen toe te passen in de wielersport. Dankzij Bernard Hinault, die altijd bereid was om nieuwe technische oplossingen te testen en te ontwikkelen, nam het product meteen een hoge vlucht. Zo konden de klikpedalen immers meteen op de grootste podia, zoals de Tour de France, schitteren.

Vandaag de dag staat Look nog steeds voor pedalen, maar ook voor frames. Deze laatste worden weliswaar in Nevers ontwikkeld, maar hoofdzakelijk in Tunesië vervaardigd. Daar heeft Look een eigen fabriek voor frames (behalve voor enkele zeer specifieke baanframes). De pedalen blijven nog steeds een 100% Frans gegeven!

Het is precies deze knowhow die we mochten gaan ontdekken. Look opende de deuren van haar vestiging in Nevers en met Alexandre Lavaud, productmanager van de pedaalafdeling, en Audrey Sogny, pers/communicatiemanager, kregen we de ideale gidsen mee.

Made in France & Europe, van ontwerp tot in de doos

Vanaf het prille begin is de geschiedenis van Look-pedalen nauw verbonden geweest met competitie. Ze tellen talloze wereldtitels en olympische medailles, zowel op de weg als op de baan, maar ook in het mountainbiken, waar veel grote namen nog steeds Look-pedalen gebruiken. Zelfs ondanks de steeds strengere sponsorcontracten van de grote materiaalfabrikanten, die ook pedalen in hun assortiment hebben.

Vandaag de dag wil Look niet langer geassocieerd worden met klikpedalen en pure prestaties, maar wil het een pedaalspecialist zijn in de breedste zin van het woord. Daarom breidden ze het gamma enkele jaren geleden uit met het urban/trekking-segment, en heeft het merk ook veel moeite gedaan om een heus gamma flat pedals te ontwikkelen voor zowel de serieuze mountainbike-disciplines (enduro, slopestyle, DH) als voor e-bikes, waar veel rijders nog steeds vlakke pedalen gebruiken, maar zich niet beperken tot basismodellen.

Het gamma omvatte al een flat pedal, de Trail Roc, een middenklasse model (70€) met een body in gegoten aluminium. Het plan is om het gamma zowel in de richting van het topsegment te ontwikkelen, met de Trail Roc+ in gesmeed/bewerkt aluminium (150€), als in de richting van een toegankelijker en leuker model, de Trail Fusion met een gekleurde plastic body (50€).

Of het nu gaat om high-end of meer toegankelijke pedalen, Look maakt er een erezaak van niet alleen zijn eigen producten te ontwikkelen, maar ze ook te produceren in een zo lokaal mogelijk ecosysteem én het grootste deel van de stappen zelf in handen te houden. In totaal kunnen elke dag tot 5.000 paar pedalen deze werkplaatsen verlaten. “Het is een keuze die een paar jaar geleden misschien origineel, zelfs bizar leek, maar de huidige context geeft ons gelijk. In een tijd waarin veel bedrijven te kampen hebben met bevoorradingsproblemen en transportkosten, kunnen wij ons redden dankzij onze assemblage in Nevers en de aanwezigheid van een groot aantal van onze leveranciers binnen een vrij beperkte straal rond het bedrijf.”

Om je een idee te geven, bij de flat pedals is het verst geproduceerde onderdeel de gesmede body van de Trail Roc+, die uit Spanje komt. “Daar vonden we de beste onderaannemer, simpel. Wat we echt willen, is zoveel mogelijk in een Europees ecosysteem blijven. We houden rekening met kwaliteits- en prijscriteria en onze buren zijn op bepaalde vlakken meer gespecialiseerd dan wij. We moeten ook een onderaannemer vinden die ruimte heeft in zijn orderboek. Maar voor de spuitgegoten plastic kooi van de Trail Fusion konden wij een beroep doen op een leverancier die enkele kilometers hiervandaan is gevestigd. Dit alles bewijst dat er in Europa nog heel wat industriële knowhow aanwezig is,” voegt onze gids eraan toe.

De ontwikkeling van de Trail Roc+ in detail

Om beter te begrijpen hoe het vlaggenschip van de nieuwe reeks flat pedals, de Look Trail Roc+, werd ontwikkeld, moet je naar het ontwerpbureau gaan. Daar krijgen de basisideeën immers een vertaling in een eerste schets. Een van de belangrijkste streefdoelen was het maken van een flat pedal van topklasse, die rechtstreeks kan concurreren met de referenties op de markt. Hij moet dus laag zijn (voet zo dicht mogelijk bij de as); hol van vorm voor een goede ondersteuning van de voet en om ongemak met de as te voorkomen; de vorm moet het contact met de voet optimaliseren zonder te volumineus te zijn zodat de voet niet te snel in contact komt met de grond, en hij moet voorzien zijn van vervangbare spikes. Een hele uitdaging!

Tussen de eerste ontwerpen en het op de markt brengen verliep meer dan twee jaar en er waren vele prototypes nodig. De productietechniek van de uiteindelijke pedaal werd snel gekozen: smeden en vervolgens machinaal bewerken voor maximale stevigheid. De prototypes werden echter eerst gerealiseerd met 3D-printing in kunststof en daarna in CNC-bewerkt aluminium voor de eerste praktijktests. Het was in deze fase onmogelijk om de 14 stadia te doorlopen die nodig zouden zijn voor de productie van de serieversie en om de 12 weken te wachten die nodig zijn voor de realisatie ervan (smeden, schroeven, snijden, machinale bewerking, anodiseren, …).

Voor de as was de technische basis snel gelegd en profiteerde Look van zijn dertig jaar ervaring op dit gebied. Ook al was het in dit geval nodig de schokbestendigheid te maximaliseren, met name bij landingen na sprongen, die in het downhillen talrijk zijn. Er is gekozen voor twee lagers en een ring in de as van de pedaal, zoveel mogelijk aan de buitenkant om de krachten op te vangen en soepel te blijven.

Deze oplossing kreeg de voorkeur boven een grote lager dicht bij de crank, dat door veel concurrenten werd gekozen. Maar dat Look niet kon overtuigen omdat het de voet verhindert zo dicht mogelijk bij de crank te staan en het spanningsbeheer niet optimaal is. Alles is uiteraard demonteerbaar en er zijn onderdelen beschikbaar voor onderhoud om een maximale duurzaamheid te garanderen. Onze ervaring met de enduro-klikpedalen van het merk (Look EnRage) laat ons toe te zeggen dat we het merk op dat vlak kunnen vertrouwen!

Afgezien van de technische aspecten was het meeste veldwerk en ontwikkelingswerk gericht op het vinden van de optimale vorm voor de pedaal. Verschillende vormen passeerden de revue, met verschillende hoeken aan de uiteinden in het bijzonder. Verschillende posities en hoogtes van de spikes werden ook getest. Subtiele verschillen, maar duidelijk merkbaar in het veld. En tussen alle geteste oplossingen moesten ze keuzes maken!

Naast de ontwikkelaars van het merk (die ook rijden!) en een paar amateurtesters, doet Look ook beroep op een gerenommeerde rijder, Thomas Genon. Als slopestyle-specialist met meerdere deelnames aan de Rampage had de Belgische rijder het perfecte profiel van extreme rijder om Look te helpen in zijn ontwikkeling. Wij konden met hem hierover praten, zijn interview staat onderaan dit artikel.

Alvorens over te gaan tot de productiefase, en als aanvulling op de veldtesten, is een bezoek aan het laboratorium cruciaal! Look heeft zijn eigen voorzieningen ontworpen om veel verder te gaan dan de officiële normen. Het merk beschikt over specifieke testbanken om zijn pedalen (en die van de concurrentie) te testen volgens zijn eigen criteria. In totaal zal de Trail Roc+ niet minder dan 15 schok- en slijtagetests ondergaan. Daaronder zit een test waarbij de pedaal meer dan 2 miljoen toertjes draait in omstandigheden die de realiteit benaderen.

Zo kom je eindelijk tot het finale resultaat! De Trail Roc+ is vrij dun met een dikte van 16 mm en biedt een platform van 107 x 107 mm. Hij heeft 10 spikes per kant, is verkrijgbaar in 3 kleuren (zwart, zilver of oranje) en weegt 195 g per stuk. Een paar kost je €159,90.

Nu is het tijd om die mooie pedalen te produceren! Daarvoor is een gloednieuwe lijn gecreëerd in een productiehal die nu geheel gewijd is aan flat pedals.

 

In het algemeen is het assemblageproces hetzelfde als voor een klikpedaal, toch voor de montage van de as op het plateau. Maar hier komt er toch een specifieke stap bij met de installatie van de kleine schroeven die als pinnen dienen op elke pedaal. Hiervoor werd door Look een speciale machine ontwikkeld om het proces “halfautomatisch” te laten verlopen. De bediener krijgt het juiste aantal schroeven van de machine voor zich, en schuift ze vervolgens in de gaten, waardoor ze direct in positie komen voor het vastschroeven, dat automatisch door de machine wordt gedaan. Na een visuele controle gaan ze naar de volgende etappe. En daarvoor hebben de Look-medewerkers een kleine verrassing voor ondergetekende …

Samen met Martine maakte ik mijn eigen pedalen …

De assemblage is in handen van ervaren operators. Eén van hen is Martine, die al meer dan 20 jaar in het bedrijf werkt en die een deel van haar dagproductie aan het inpakken is als we bij haar komen.

Na een korte kennismaking, kijkt het hele team me met een kleine glimlach aan: “Als je wilt vertrekken met een paar pedalen om ze te testen, zul je ze zelf moeten maken!” Een uitdaging die we met plezier aangaan.

De Trail Roc+ is nog niet in productie, dus ga ik voor de Trail Fusion. Dat is het instapmodel dat ook zijn debuut maakt in de catalogus. Voor mij zijn er twee lijnen, één voor de linkerpedalen, en één daar tegenover voor de rechterpedalen. Een eenvoudige en doeltreffende manier om verwarring te voorkomen. Aandachtig kijk ik toe hoe Martine’s vakkundige handen de as, lagers en moeren pakken en het geheel in elkaar zetten in minder tijd dan het schrijven van deze alinea!

Nu is het mijn beurt! Ook al heb ik tijdens de demonstratie goed opgelet, alles ging zo snel dat ik al van bij het begin een stap vergeet!

Gelukkig is Martine geduldig en begeleidt ze me als ze ziet dat ik te veel aarzel. Neem de as, doe de ringen erop, vet de as in, doe de lagers erop, … deze keer ziet het er goed uit!

De eerste stap van het vastschroeven gebeurt met een gekalibreerde schroevendraaier. Zelfs de eerste keer gaat het als vanzelf.

Maar er is ook nog een tweede schroefoperatie, die van de afdekking aan het uiteinde van de as, die veel delicater is. Het ontbreekt me aan houvast en ik glijd een paar keer uit.

Gelukkig blijft mijn “baas” kalm en helpt ze me om mijn bewegingen te synchroniseren. Dat is het, ik heb mijn eerste pedaal klaar! Ik hoef alleen maar de tweede te maken (spoiler: ik was niet echt beter dan bij de eerste) en tadaa: ik heb mijn Trail Fusions die ik op het veld zal kunnen testen, in afwachting van de Trail Roc+ die in de herfst uitkomt.

Afspraak over een paar weken voor een volledige test! Ondertussen hoef je nog niet te vertrekken: kort na dit bezoek begaven we ons met Thomas Genon op de paden van Morgins. Hij legde ons zijn betrokkenheid uit bij de ontwikkeling van dit pedaal, zijn relatie met Look en de moeilijkheid van het ontwerpen van een veelzijdig pedaal … Dat alles lees je op de volgende pagina >>

Meer info: https://www.lookcycle.com/be-en/products/pedals/mtb?slug=vtt

Interview: Thomas Genon

Thomas Genon verbond zijn naam niet aan Look om bekendheid te krijgen. Hij is echt betrokken geweest bij de ontwikkeling en om zijn rol beter te begrijpen, begaven we ons naar Morgins, aan de Frans-Zwitserse grens, voor een driehoeksgesprek met de Belgische rijder en Alexandre Lavaud, die meegekomen was vanuit de fabriek.

Je bent niet actief in een “performance” discipline waar je tegen een tijd vecht. Wat was jouw beeld van de productontwikkeling met Look?

Thomas: Het begon met de vraag van Look om een nieuw product te ontwikkelen. Toen ik mijn samenwerking met Look begon, was er al een eerste model, maar er was ook vanaf het begin het idee om een nieuwe pedaal te ontwikkelen. En dat is precies wat ik graag doe. Je begint een partnerschap met een merk, je werkt aan een product dat perfect bij je past en er is een uitwisseling. Je wil je eigen en hun idee van de perfecte pedaal samen ontwikkelen en het resultaat zal me gelukkiger maken dan om het even welke andere pedaal op de markt. Dat alleen al is erg motiverend, nog los van het proces dat echt cool was.

Je was al betrokken bij de ontwikkeling van Canyon?

Thomas: Ja, maar nooit voor pedalen. Je zou verwachten dat het iets eenvoudigs is, maar als je je erin verdiept, besef je dat het niet zo eenvoudig is als je zou denken.

Je reed eerder al op pedalen van andere merken/modellen: wat vond je daarvan?

Thomas: Ik weet niet of er echt iets mis mee was, maar ik heb er nooit echt naar gekeken. Soms waren er twee modellen, één gebruikte ik op onverhard, één gebruikte ik in de DH … En ik speelde met de spikes. Ik vond het geweldig om uit te zoeken wat ik mooi zou vinden en wat de perfecte pedaal voor mij zou zijn.

En was het bij Look jullie doel om Thomas er vanaf het begin bij te betrekken? 

Alexandre: Ja, we lanceerden de Trail Roc voor het eerst tussen twee jaar geleden. Het was een test om de markt te begrijpen en te vatten. Toen we deze markt wilden uitbreiden, wilden we dat bescheiden doen. Natuurlijk maken we al 35 jaar klikpedalen, maar we weten niets van platte pedalen en de behoeften van mensen die aan slopestyle, bike park, gravity doen… We hadden kunnen denken dat we de beste zijn, maar liever omringden we ons door de juiste mensen. Thomas stond aan de top van de piramide, maar er waren tal van andere testers.

Met Thomas begonnen we vanaf een blanco pagina door hem te vragen wat hij nodig had. Het begin was moeilijk omdat er een periode van introspectie was voor Thomas die moest uitzoeken wat hij van het pedaal wilde. Heeft mijn sterke voet iets anders nodig dan mijn tweede voet? Er kwamen veel vragen en het was vanuit dat oogpunt erg interessant.

We hadden carte blanche, ook al waren er natuurlijk technische oplossingen die we aanpasten omdat we knowhow hebben in duurzaamheid, kwaliteit, ontwikkeling, … Met Thomas hebben we ons echt geconcentreerd op zijn ervaringen en feeling en we vroegen ons af hoe we die mechanisch, in R&D, konden vertalen in een product.

En wat stond er op jouw verlanglijstje?

Thomas: Ik wilde om te beginnen maar één paar pedalen voor al mijn fietsen. Ik wissel regelmatig van fiets en we hebben er maar twee raakpunten op: onze voeten en onze handen. Ik heb een enduro-fiets, een freeride-fiets en een slopestyle-fiets en soms zijn de overgangen lastig. Daarom wilde ik een hybride pedaal dat op alle fietsen past. Ik denk dat we een pedaal hebben gevonden dat voor iedereen geschikt is.

Bij de meeste pedalen op de markt is er vaak een grote hoek aan de bovenkant binnenin en dat stoort me: ik blijf een beetje hangen of leun er vreemd op en dat is sterk voelbaar. Op de Look is er geen kans dat je vast komt te zitten als je je voet op de grond zet. Dit is heel belangrijk voor mij in een slopestyle run. Een pedaal dicht bij de crank is belangrijk zodat je niet vast komt te zitten. Zelfs in een DH-run, is er niets erger dan te moeten gaan zitten om je voet weer op de pedaal te zetten. Dus stellen we een redelijk vierkant pedaal voor, dicht bij de crank.

Had Thomas vragen die je niet kon inlossen?

Alexandre: Niet dat ik weet. We vertrokken echt van een blanco blad, en in de ontwikkelingsfases begonnen we met 4 of 5 prototypes met verschillende hoeken en oppervlakken. We probeerden te convergeren volgens Thomas’ keuzes. Een van de enige belangrijke factoren voor ons was om de aslijn over de hele breedte van het pedaal te houden. Uit al onze tests is gebleken dat dit het pedaal de langste levensduur geeft. Al het andere: de vorm van het platform, de plaatsing van de asymmetrische pennen, de holte van het platform, alles kon! Het was op dit structurele punt dat we onze ervaring als pedaalontwerpers konden inbrengen.

Thomas: Dat is wat goed was aan het proces. Ik rij al jarenlang en ik weet wat ik wil. Tegelijkertijd heeft Look meer ervaring met het bouwen van pedalen. Ik had gevoelens die ik technisch moeilijk kon vertalen en zij slaagden erin het product te ontcijferen en aan mijn eisen aan te passen.

Hoe lang duurde de ontwikkeling?

Alexandre: Het ontwikkelingsproces, waarbij we prototypes testten met Thomas alvorens het ideale ontwerp te definiëren, nam 4 of 5 maanden in beslag. De volledige ontwikkeling van de pedaal, inclusief de industrialisatie, duurt bijna twee jaar.

Thomas: Ik heb het afgewerkte model gedurende een heel seizoen getest. Dit seizoen was speciaal omdat er slopestyle-evenementen waren, de Rampage, de Hardline, de Fest Series. Allemaal evenementen die me in posities brachten die niet noodzakelijk voordelig voor me waren. Bij de Hardline, bijvoorbeeld, was ik niet helemaal in mijn element. Er waren mislukkingen, maar ook succesjes en ik kon tal van verschillende configuraties testen onder verschillende omstandigheden.

Wat gebeurt er nadat de specificaties zijn vastgelegd? 

Alexandre: We begonnen met 3D-kunststofmodellen om ontwerpen te valideren en gingen al snel over tot machinaal bewerkte prototypes met verschillende uitwendige vormen. Van vier, kwamen we samen tot één.

Thomas: Aanvankelijk dacht ik dat de perfecte pedaal een groot platform had. Daarna realiseerden we ons dat het eerste prototype veel te vierkant was en hebben we ze smaller gemaakt. Het zou misschien geen probleem zijn in sommige disciplines, maar in DH of enduro wil je geen groot platform dat tegen de rotsen stoot wanneer je weer begint te trappen.

Alexandre: In het tweede deel, keken we naar de plaatsing van de spikes. We zochten naar feedback over stabiliteit en grip. Ook de ideale lengte van de spikes zochten we uit.

Thomas: Het is ingewikkeld. In slopestyle moet ik mijn voeten wat kunnen bewegen. Elke andere spike is idealiter een beetje afgeschaafd. Het hangt ook af van de zool van je schoenen, die zorgt voor een zekere grip. Het is zoeken naar een compromis.

“Thomas vroeg soms om een millimeter minder spike en dat vond ik hallucinant! Ik begreep zo dat afhankelijk van de discipline, je niet per se hetzelfde nodig hebt.”

Alexandre: Het gaat om details. Thomas vroeg soms om een millimeter minder spike en dat vond ik hallucinant! Ik begreep zo dat afhankelijk van de discipline, je niet per se hetzelfde nodig hebt. Dus we waren blij dat we ons konden omringen met knowhow. Toen moesten we een keuze maken: we konden niet drie identieke pedalen met verschillende pinnen op de markt brengen. Dus sloten we een compromis en kwamen met een pedaal dat eerder op bikeparks gericht is. Belangrijk was dat er een pedaal kwam dat geschikt was voor alle disciplines.

Is het goed om op hetzelfde pedaal te rijden als een renner die wereldtop is in zijn discipline? 

Alexandre: We hadden natuurlijk een test met Thomas nodig, maar zodra we zijn feedback hadden, polsten we ook andere bikers. We hebben ook een verschil gemaakt tussen de Europese en Noord-Amerikaanse testers. We probeerden onze posities te bevestigen.

Thomas: Ik wist dat de pedaal gecommercialiseerd zou worden en ik probeerde me echt in de consument te verplaatsen. Ik stelde vragen aan mijn vrienden monteurs, fotografen, enzovoort. Je kan niet alles weten en soms ben je te veel met je eigen ding bezig. Ik had iets kunnen doen voor mezelf, maar delen opent perspectieven. Het is echt een plezier om dit te doen en ik probeer niet alleen maar opportunistisch te zijn. Ik ben supertrots om een geweldige pedaal op de fietsmarkt te brengen. Het maakt me blij om mensen gelukkig te maken op hun fiets.

Alexandre: Ik herinner me dat Thomas me schreef om te vragen of hij zijn maten de pedalen kon laten testen. Natuurlijk!

Een laatste punt dat jullie aanhaalden: de schoen is minstens zo belangrijk als de pedaal en het een kan niet zonder het ander, toch? 

Alexandre: Dat is voor alle disciplines die we voorzien een belangrijk onderdeel van het zoekproces. We hebben altijd een hele resem testschoenen en we staan in contact met de merken. Natuurlijk zoek je naar een middenweg, maar je kunt niet anticiperen op alle schoenontwikkelingen van de fietsmerken.

Thomas: Mensen zijn ook verschillend. Sommige mensen willen de pedalen echt voelen, en sommige mensen niet! Ik zie mensen in bikeparks op Giro, Fiveten of Crankbrothers rijden en anderen met een paar oude Vans. Wat mezelf betreft – ik heb me in het verleden bezeerd – rij ik liever met stevige pedalen. Als de pedaal goed is, zal het met eender wel schoeisel beter zijn.

[summary