Bike check | De Scott Addict Gravel van Dangerholm

Gustav Gullholm is de man die onder het pseudoniem Dangerholm bekend werd met zijn fantastische creaties van fietsen, de ene al wat gekker dan de andere. In die creaties wist hij steeds weer een exclusieve afmontage te combineren met een bijzondere afwerking. En uiteraard moest het resultaat ook telkens licht genoeg zijn. Dangerholm is overigens al even bekend om zijn immense quadriceps en zijn eigen stijl als voor zijn fietsen. Vandaag stelt hij ons zijn laatste project voor, gebaseerd op een Scott Addict Gravel.

Begin dit jaar stelden we nog zijn HyperSpark voor, een meesterwerkje op basis van de vorige generatie van de Scott Spark. Daarbij had hij toen een dubbel doel voor ogen: de beste en snelste XC/XCM-mountainbike bouwen die zo clean mogelijk moest zijn.

Gustav had daarmee duidelijk de smaak te pakken, want meteen daarna begon hij aan een voor gravel aangepaste Scott Scale. Hij nam een stijve voorvork, snelle banden met een extra lage rolweerstand, Bike Ahead-wielen met 6 spaken, … Het resultaat was een pareltje wat hem ongetwijfeld nog meer ideeën opleverde voor het project waar we het vandaag over zullen hebben.

Gustav weet ons te vertellen dat het toch wel wat druk met zich meebracht door zich op onbekend terrein te wagen: “Ik heb moeten leren hoe ik een stuurlint mooi moest aanbrengen! Mijn fietsen worden steeds door iedereen met een vergrootglas bekeken (ik ben zelf overigens ook een perfectionist) en dus moest zelfs dat detail perfect zijn.” Op een serieuzere toon voegt hij eraan toe dat hij heel nederig aan het project begon. Gravel mag dan wel een relatief nieuwe niche zijn, zijn roots liggen op de weg dat een grote geschiedenis heeft en ook enkele ‘regels’.

“Mijn doel is uiteraard om telkens een fiets te bouwen waar ik zelf graag mee wil rijden, maar het was mijn eerste zijsprong naar een koersstuur en ik wilde dat meteen goed doen. Dus moest ik enkele nieuwe dingen leren en rekening houden met zaken als de hoogte van de velgen die ik moest gebruiken. Het was ook niet makkelijk om de juiste banden te kiezen, omdat de profielen van gravelbanden sterk verschillen met die van de MTB-banden.”

Gelukkig vertrok hij ook niet helemaal van nul, want de ervaring die Dangerholm had opgedaan met zijn vorige projecten was van goudwaarde. “Het is eigenlijk simpel, een fiets is een fiets. Aangenaam was dat de nieuwe Addict Gravel al standaard over geïntegreerde kabels beschikt. Het was dus niet nodig om daar maatwerk aan te verrichten.”

In tegenstelling tot bij het project van de HyperSpark, bleef het originele frame van de Addict wel bijna intact (op ‘bijna’ komen we nog terug). Gustav bracht dit keer geen grote wijzigingen aan. Voor de decoratie, een van zijn favoriete werkjes, liet hij zich inspireren door de automobielwereld. “Toen ik jonger was, wilde ik industrieel designer worden gespecialiseerd in het ontwerpen van auto’s. Mijn levenspad is uiteindelijk anders verlopen, maar ik vind in de autowereld wel veel inspiratie.”

“Ik koos voor de kleur met de prachtige naam Zanzibar Brown, een kleur die je kan terugvinden op de Range Rover en enkele Audi’s. Er zitten tinten bruin, brons en goud in. Ik wilde zowel een verfijnde als rauwe look creëren, want dat is waar deze fiets voor staat. De kleur contrasteert ook zeer mooi met het rauwe carbon.”

Maar hiermee was het werk natuurlijk nog niet klaar. Gustav stak immers veel tijd in de looks van het geheel. Zowel de zadelpen als de cranks ondergingen dezelfde behandeling als het frame. Ze werden ontdaan van hun lak en rauw gelaten. De derailleurwieltjes die van origine zwart zijn, werden gepolijst tot het aluminium zichtbaar werd om zo bij de rest van de aandrijving te passen.

Voor de aandrijving vertrok hij van een mechanische Sram Red/Force 11-speed die hij aanzienlijk heeft aangepast aan zijn eigen behoeften. In zoverre dat er eigenlijk bijna niets meer van het origineel overbleef.

De mechanische Sram Red- en Force-groepen hebben slechts 11 kroontjes op de cassette, maar Gustav wilde koste wat het kost een 12-speed. Daarvoor ging hij aankloppen bij het Engelse Ratio Technology dat over ombouwkits beschikt. De shifter werd aangepast aan een twaalfde versnelling (en meteen ook afgeschuurd om de look bij de rest te laten passen), net zoals de XX1 Eagle-derailleur die moest aangepast worden aan de trekratio van een schakelhendel van de racefiets.

Ook die derailleur is niet echt meer origineel. Had je overigens anders verwacht van Gustav? De kooi werd vervangen door een carbon CeramicSpeed OSPW met oversized derailleurwieltjes en het lichaam door een carbon Hopp-kit (B-Knuckle en een complete parallelogram).

De cassette is een Rotor 12-speed (10-46) terwijl het crankstel bestaat uit Sram Red-cranks in een raw afwerking en een Garbaruk-kettingblad met … 46 tanden.

Voor de remmen viel zijn oog op exemplaren van Trickstuff, maar niet het C21-model, het enige model dat momenteel in de catalogus van Trickstuff circuleert met remklauwen voor op de weg (Flatmount). De remmen die je hier ziet zijn gloednieuwe prototypes (nieuwe vorm, nieuwe remblokjes) die de naam Strada zouden kunnen krijgen. Het gewicht ligt net boven dat van de Sram Red-remklauwen, wat wil zeggen dat Trickstuff voor een keer niet het allerlaagste gewicht heeeft nagestreefd. Ook de remschijven komen van Trickstuff, Dächle UL, met een diameter van 160 millimeter vooraan en 140 millimeter achteraan.

De Addict Gravel is een sportieve fiets waarbij aandacht werd besteed aan de aerodynamische vorm van de buizen, dus moesten de wielen van hetzelfde niveau zijn. Zowel esthetisch als technisch. Gustav opteerde voor een set van het Duitse Radsporttechnik Müller, met MGRX 45-velgen van eigen fabrikaat. Die velgen hebben een hoogte van 45 millimeter en een interne breedte van 25 millimeter (en een gewicht van 404 gram per stuk). Tune Prince/Princess-naven en ultralichte Carbon Ti-assen maken het geheel af.

Rond de wielen liggen Maxxis Rambler-banden. Dit is de allround band van het Amerikaanse merk met een karkas van 120 TPI en een breedte van 45 millimeter. Dat is de maximale breedte die officieel in het frame van de Addict Gravel past.

Het Syncros Creston iC SL X-stuur is compleet origineel gebleven – het gaat om een onderdeel dat speciaal voor dit frame werd ontwikkeld door Syncros en dus perfect is aangepast (in het bijzonder aan de geïntegreerde kabels en remleidingen) – maar de Syncros Duncan SL Aero-zadelpen onderging wel wat wijzigingen. Gustav liet enkele inserts toevoegen waar hij later zijn voor deze fiets op maat gemaakte fietstassen kan aanhangen.

Ook op de onderbuis vinden we 3 inserts terug vlak bij het bottom bracket en een ander vlak bij het balhoofd. Zoals Gustav zelf zegt: “Het zou geen Dangerholm zijn indien er hier en daar niet iets veranderd werd!”

Het Schmolke SL79-zadel weegt zoals de naam al aangeeft slechts 79 gram. Het is volledig uit carbon en de vorm en de flex van de schaal moeten voor het nodige comfort zorgen. De zeldzame Titanium MyTi-pedalen met een 3D-geprint lichaam uit titanium maken het geheel af. Deze pedalen wegen slechts 100 gram per paar. Jawel, per paar, dit is geen schrijffout!

Het totaalgewicht van dit monster? 7,13 kilogram inclusief pedalen (voor een large), dat is niet zo ver van de limiet van de UCI die op 6,8 kilogram ligt. Niet slecht voor een gravelbike met een grote cassette, halfhoge wielen en banden van 45 millimeter …

Het laatste woord is voor Gustav: “Als mountainbiker wist ik niet goed waar ik me aan moest verwachten. Maar deze fiets is zo leuk en zo snel om mee te rijden dat ik hem vaker uit de stal (op dit niveau hebben we het niet meer over een garage) haal dan ik vooraf had durven denken, ook al heb ik ondertussen heel wat fietsen in mijn collectie.”

Wil je Dangerholm en zijn volgende projecten volgen, dat kan via www.instagram.com/dangerholm