Dossier | CMT, Leon, Pilot: titanium in drie smaken

Titanium is een tijdloos materiaal bij uitstek dat steeds het nodige prestige uitstraalt, al werd het materiaal in de loop der jaren iets goedkoper. Noch aluminium, noch carbon zijn erin geslaagd om titanium helemaal tot de achtergrond te verdringen. Meer zelfs, de laatste jaren maakt titanium steeds nadrukkelijker een comeback, tot groot jolijt van de liefhebbers, en dat vooral onder invloed van enkele kleinere merken die vol passie hun geliefkoosd materiaal bewerken. Dat is onder meer het geval bij CMT, Leon en Pilot, de drie merken waarvan we in dit dossier drie fietsen met telkens een andere filosofie hebben verzameld. Want met titanium kan je veel kanten uit.

Klik hieronder voor het vervolg van onze drie tests:

CMT SX2: een atypische XC-fiets

De CMT SX2 ziet er best klassiek uit met ronde buizen van 35 millimeter voor de zitbuis en bovenbuis en van 42 millimeter voor de schuine buis. De buizen van de liggende achtervork hebben een diameter van 22 millimeter en die van de staande achtervork 17 millimeter. Enkel deze laatsten zijn gebogen terwijl de buizen van de voordriehoek perfect recht zijn om te vermijden dat de mechanische eigenschappen van de buizen verminderen door ze licht te buigen. Ondanks zijn sobere vormen heeft de fiets toch een zekere aantrekkingskracht en je merkt ook dat de geometrie iets ongewoons heeft. Laat ons dan ook even stilstaan bij dit laatste …

Geometrie

CMT schakelde de hulp in van Amaël Donnet om zijn mountainbikeframes uit te tekenen en nog preciezer de SX2 die zowel met 27,5″- als met 29″-wielen (hier getest) wordt aangeboden. Donnet heeft vrij radicale gedachten over de geometrie van een fiets en samen met F-X Plaçais heeft hij dan ook de plannen van de SX2 ontworpen met als doel deze fiets een echte persoonlijkheid mee te geven.

“In het begin was ik vrij sceptisch over de geometrie in combinatie met een stuurpen van 60 millimeter, maar toen ik er voor het eerst mee reed was ik best verrast,” aldus F-X.

Steeds meer merken volgen tegenwoordig dit concept waarbij men een korte liggende achtervork (435 millimeter) combineert met een zeer steile zitbuis (75 graden), een lange bovenbuis (608 millimeter in de maat M en 635 millimeter in de maat L zoals ons testexemplaar) en een stuurpen van 60 millimeter. De balhoofdhoek bedraagt 68,5 graden om ook bergaf op je gemak te zijn en op die momenten bijna te vergeten dat je met een XC-fiets onderweg bent.

Onderdelen en prijzen

Over de onderdelen praten heeft op dit type fiets niet veel zin, alles is dan ook à la carte samen te stellen. Onze testfiets is uitgerust met zeer lichte Duke Lucky Jack-wielen met brede velgen, een Fox F32 StepCast-vork en een eenvoudige en betrouwbare XTR/Race Face-aandrijving. De rest van de onderdelen komt van grote merken als Hope of Thomson.

Het bottom bracket is voorzien van schroefdraad en de pat voor de schijfrem is van de internationale standaard om te vermijden dat er in het frame moet geschroefd worden. Het is dan ook makkelijker om een adapter te vervangen dan een frame, moest er zich op dit niveau ooit een probleem voordoen! De zadelpen heeft een breedte van 31,6 millimeter waardoor je ook voor een dropper post kan opteren.

Een los frame kost 3008 euro, waarmee dit één van de duurste hardtails op de markt is. Deze hoge prijs is te wijten aan de exclusieve buizen en het feit dat de fiets voor 100% in Frankrijk wordt gemaakt. Er zijn meerdere opties beschikbaar, zoals een interne of externe doorvoer van de kabels, voorzieningen voor de Di2 of de kleurkeuze van de geanodiseerde opschriften. Het oppervlak van de titanium buizen wordt micro-gestraald, een duurzame optie die volgens CMT helpt om te vermijden dat de lasnaden beschadigd raken zoals bij gladschuren wel het geval is. De fiets is zeer mooi afgewerkt, maar gezien de zeer hoge prijs moeten we zeer veeleisend zijn. De interne doorvoer van de kabels mocht dan ook iets meer verzorgd worden en de lasnaden mogen dan wel mooi zijn, toch bereiken ze nog niet het niveau van bijvoorbeeld een Moots. Tot slot heeft het frame een levenslange garantie.

CMT SX2: de terreintest

Er zijn steeds meer XC full suspensions die voor een radicalere geometrie opteren (denk maar aan de Scott Spark), maar bij de hardtails is dat minder het geval. Als we op de fiets stappen, voelen we meteen dat de fiets anders is … En dat is maar goed ook, want als klant van een klein merk als CMT verwacht je natuurlijk ook iets anders.

De zitpositie is best racy en lang. Onze testers meten allen tussen 1m79 en 1m85 en niemand vond de fiets te lang, al kan je best vooraf advies vragen aan de verantwoordelijken van het merk. Bij lage snelheid is de fiets op het vlakke wendbaar, al is hij soms moeilijk te plaatsen waar je hem hebben wilt.

Als we bergaf de snelheid opdrijven komt de ware aard van de fiets boven. De fiets kleeft op de grond en antwoordt in de bochten op al onze impulsen. Hij voelt zich bergaf dan ook uitstekend op zijn gemak, al mist onze testfiets een dropper post om de echt zwaarste afdalingen te kunnen nemen.

Het frame is zeer stijf en de combinatie met de tolerante Lucky Jack-wielen en de lichte Fox F32-vork werkt goed. Daar staat tegenover dat voor een titanium fiets de CMT SX2 niet echt comfortabel lijkt. Zijn korte achterkant zorgt voor een levendige en wendbare fiets bergaf, maar de trillingen worden niet goed opgevangen door de buizen. CMT beschikt voor het frame echter ook over dunnere buizen indien de klant dit moest wensen.

Ook bij het versnellen hadden we gehoopt dat de fiets iets explosiever zou zijn. De wielen doen hun werk en de fiets versnelt goed, maar ook hier lijkt het erop dat de stijfheid van het frame in de weg staat om alle energie van de renner over te brengen. Maar ook daar heeft CMT een oplossing voor door voor andere buizen te kiezen. Onze testfiets was dan ook meer bedoeld voor de zeer sterke renners, wat onze sterkste tester trouwens ook bevestigde, want hij vond de SX2 wel zeer evenwichtig opgebouwd.

Verdict

De CMT SX2 is een atypische en zeer aantrekkelijke fiets. Daar zit zijn geometrie voor veel tussen die trouwens ook het exclusieve karakter van de fiets benadrukt. De fiets levert bergaf sensaties die maar weinig XC-fietsen leveren. Deze geometrie geeft de fiets ook een zekere polyvalentie omdat we niet zouden twijfelen om hem mee te nemen naar bochtige bergpaden. Voor echt XC-werk mist de fiets wat explosiviteit en voor marathons zou wat extra comfort welkom zijn. Maar dat hangt ook samen met de eigenschappen van het frame waarvoor CMT dus over oplossingen beschikt om dit aan de wensen van de klant aan te passen. Ook dat is exclusiviteit, al hangt daar een stevig prijskaartje aan vast.

Meer info: http://cmt-bikes.fr

Leon Semita: de comeback van de softail

David Robert droomde al een tijdje van een softail zoals de Funk La Ruta. Dit Amerikaanse model geraakte echter nooit de grote plas over en de verspreiding in Europa was dan ook heel beperkt. Robert creëerde dan ook zijn eigen versie met 29″-wielen en wat in het begin een persoonlijk project was, werd al snel een model dat ook in de catalogus van Leon werd opgenomen.

De Semita werd in Frankrijk ontworpen en geproduceerd in Azië (bij HTTC, een specialist in deze materie) op basis van buizen die afkomstig zijn van Timet. Achteraan heeft de Semita een respectabele veerweg van 75 millimeter en een 6/4 titanium plaat doet dienst als ‘scharnierpunt’ net achter het bottom bracket om de vervorming van de buizen onder controle te houden. De demper ligt in het verlengde van de staande achtervork. Oorspronkelijk werd er tussen de zitbuis en de staande achtervork een link voorzien om het geheel stijver te maken, maar na de eerste tests bleek deze van geen nut. De Boost-achteras helpt om op dit type frame de stijfheid te verbeteren.

Geometrie

Bij Leon maakt een geometrie op maat deel uit van het concept en dus ook van de basisprijs. Dat wil niet zeggen dat het merk zomaar eender wat voor je zal doen, want David Robert verkiest eerst de dialoog aan te gaan met de klant zodat de uiteindelijke fiets zal voldoen aan zijn of haar behoeftes. Er zijn ook enkele punten waar hij niet snel van zal afwijken, zoals de lengte van de liggende achtervork (435 millimeter) en de stuurpen van 90 millimeter die als basis dienen.

De Semita heeft een zithoek van 75 graden en (in principe) een balhoofdhoek van 68,5 graden, want voor zijn eigen fiets (die je hier onder ogen hebt en die wij getest hebben) koos David voor een balhoofdhoek van 67 graden. Verder koos hij voor een laag balhoofd en een reach van 422 millimeter.

Onderdelen en prijzen

Ook hier kan alles! Een los frame gaat voor 1700 euro over de toonbank, inclusief de custom geometrie. Dat is niet slecht wetende dat ook de Fox Factory Evol-demper al inbegrepen is. Vertrekkende van deze basis kan Cycles Leon een complete fiets aanbieden met onderdelen van merken waarmee het samenwerkt: WTB voor de banden en zadels, USE of Enve voor de accessoires, RAR of Duke voor de wielen, Sram of Shimano voor de aandrijving, Magura voor de remmen, …

De klant kan ook met zijn eigen onderdelen of met specifieke wensen komen, want er is niets waar men bij Leon bang voor is, maar dat heeft natuurlijk ook een prijs. In ons voorbeeld stijgt de factuur tot 7500 euro en daar komt nog eens 750 euro bij voor de custom lak voor het voorste deel van het frame en de vork. Maar voor 4500 euro heb je al een Leon Semita met een Sram GX Eagle, USE-onderdelen, Duke Lucky Star-wielen, Formula-vork en Magura MT4-remmen.

Leon Semita: de terreintest

Net zoals op de CMT heb je ook op de Semita een zekere aanpassingstijd nodig door de aparte geometrie. Zeker op onze testfiets waar het zeer lage balhoofd en de balhoofdhoek van 67 graden ervoor zorgen dat onze eerste meters aan lage snelheid niet echt natuurlijk aanvoelen. Ook het instellen van de demper vergt wat tijd. We rijden namelijk rond met een zeer lage druk van 50psi, wat ongewoon is op dit type fiets voor een renner van 70 kilogram! Ook het instellen van de rebound neemt wat tijd in beslag alvorens je het ideale evenwicht vindt.

Maar na een eerste tochtje, dat we gebruikten om alles fijn af te stellen en om te wennen aan de geometrie, beginnen we het potentieel van de fiets te zien. En dat potentieel is enorm. Maar laat ons duidelijk zijn, ook al zijn we best fan van een meer radicale geometrie, toch vinden we dat Leon hier wat ver is gegaan en een meer standaard waarde van 68,5 graden voor de balhoofdhoek en een balhoofd van 105/110 millimeter had volgens ons iets meer steek gehouden. Nu wordt de voorkant wel zeer zwaar belast. Toch wen je daar snel aan eens je een beetje versnelt en je geleerd hebt hoe je de fiets door de opeenvolgende bochten moet sturen.

Bergaf is de fiets zeer stabiel en de hoge snelheid die we met de fiets kunnen halen komt eerder zelden voor op dit type fiets. Hij is ook levendig zonder verraderlijk uit de hoek te komen. Je rijdt dan ook met een zekere flow, al gaat het wel snel. Zeer snel! De smalle banden van 2.1 vervormen soms iets te weinig op de obstakels (het ondertussen best al oudere design van de banden – het gaat hier om één van de eerste 29″-banden op de markt – is wel polyvalent) en de zeer stijve RAR Exalt-wielen met een velg van 21 millimeter helpen hier ook al niet. De stijfheid van het frame zelf en de Fox F32-vork is wel goed gedoseerd en maakt daardoor alles weer goed.

De Leon Semita verbluft ons bij het versnellen. Het is niet zoals op een hardtail, maar anders … misschien zelfs nog beter! Natuurlijk wordt hij daarbij geholpen door de zeer lichte RAR-wielen, maar ook de vering geeft niet de indruk dat ze de minste energie meteen oppeuzelt. Integendeel, ze zorgt in alle omstandigheden voor voldoende grip en ze lijkt de renner bij elke pedaalslag zelfs een extra push te geven. De vering pompt wel lichtjes, maar je hebt amper het gevoel dat je de compressie van de demper harder zou willen instellen, laat staan om hem volledig te blokkeren. Bij dit alles helpt het natuurlijk ook dat het frame een perfecte zijdelingse stijfheid heeft.

De vering zorgt voor een royaal comfort op de kleine schokken of op vlakke stroken die bezaaid zijn met kleine stenen of wortels. Pas op de grotere schokken voel je dat dit geen echte full suspension is en dat hij iets meer over de obstakels ‘springt’ zonder dat dit storend wordt. Dat maakt deel uit van het concept en hij reageert zeker niet slechter dan een echte klassieke full suspension. Bergaf voel je pas bij een opeenvolging van grote schokken dat de fiets over slechts 75 millimeter veerweg beschikt. Maar als je een keertje zou jumpen met de fiets dan slaagt de vering er wel in om de landing perfect gecontroleerd uit te voeren zonder dicht te klappen.

Verdict

De Leon Semita is een uitstekende XC- of marathonfiets die plaatsneemt in een niche waarin hij in Europa bijna alleen is. Hij zal naast de liefhebbers van dure carbon full suspensions die het beu zijn om hun kwetsbare fiets te onderhouden als ze er vaak mee rijden (vervangen van lagers, …) ook de onwrikbare hardtail fans kunnen overtuigen dat ze met een beetje meer comfort toch sneller kunnen rijden. De geometrie van ons testmodel kon ons niet altijd overtuigen, maar die van de klassiekere versie zou dat wel moeten doen, zoals we zelf ook al ondervonden toen we met de Torrentibus reden. We waren dan ook helemaal weg van deze atypische fiets met een zeer geslaagd frame waarvan de prijs ons helemaal over de streep trok.

Meer info: https://cycles-leon.com

Pilot Locum: de alleskunner met Plus-banden

Van de MTB-modellen die Pilot aanbiedt is de Primum 29 een XC-bike die vooral gericht is om prestaties na te jagen terwijl de Duro met zijn Pinion-versnellingsbak meer bedoeld is voor lange tochten. De Locum, die we in onze test aan de tand hebben gevoeld, is dan weer opgebouwd rond 27,5+-banden (voor banden tussen 2.8 en 3.25) al passen er ook probleemloos 29″-wielen in. Omdat beide wielmaten zouden kunnen gemonteerd worden, werd natuurlijk voor een Boost-achteras gekozen. Een zeer hoge, maar zeer fijne 6-4 titanium “yoke” verbindt de liggende achtervork en het bottom bracket om zeker te zijn dat er voldoende ruimte is voor de banden. Het polyvalente karakter van de Locum wordt benadrukt door de aanwezigheid van bevestigingspunten voor een bagagerek. Tot slot is de Locum ook beschikbaar met een Pinion-versnellingsbak.

Voor zijn framebuizen rekent Pilot op de grote kennis van zijn Aziatische onderaannemer. Dankzij de hydroform technologie zijn de buizen zeer sterk bewerkt waardoor ze in fel contrast staan met de ronde buizen waarmee de andere fietsen uit dit dossier zijn opgebouwd. En we moeten toegeven dat het resultaat zeer mooi is!

De bovenbuis is vrij breed en plat en de kabels worden intern zeer verzorgd door het frame geleid. Op ons testexemplaar waren ook nokjes voorzien voor een externe kabelgeleiding, maar deze kunnen weggelaten worden.

Geometrie

Pilot biedt standaard vier maten aan, terwijl voor de optie ‘op maat’ een klein supplement van 250 euro wordt gefactureerd. Als je de fiets echt voor 100% wilt customizen (de keuze van de buizen en specifieke opties) dan kost dit supplement 500 euro. We namen een kijkje in de catalogus en kozen voor de maat M. De veerweg van de voorvork bedraagt 120 millimeter en als we de tabel bekijken merken we dat de Locum over een vrij klassieke geometrie beschikt. De balhoofdhoek bedraagt 69 graden, maar de bovenbuis is met 600 millimeter vrij lang. De liggende achtervork is dan weer eerder kort (435 millimeter) voor een fiets die compatibel is met 27,5+ en 29″.

Onderdelen en prijzen

Net zoals bij Leon biedt ook Pilot de keuze tussen een los frame of een complete fiets waarbij je dus ook kan kiezen uit heel wat opties. Een los frame kost 1999 euro en voor een full custom frame betaal je 2499 euro. De complete fiets is beschikbaar vanaf 4599 euro en in dat geval is hij uitgerust met een XT 1×11, DT-wielen en een Lauf-vork. Vervolgens worden er heel wat upgrades aangeboden, zoals de Fox F34 Factory-vork (+99 euro), een C-Bear bottom bracket met keramische lagers (+99 euro) of accessoires van Fouriers, een gereputeerd Taiwanees onderdelenmerk dat in onze contreien verdeeld wordt door Pilot.

Ons testmodel was niet uitgerust met DT-wielen, maar wel met de uitstekende carbon wielen van 9th Wave. Deze zijn 35 millimeter breed en ze zorgden voor een mooie meerwaarde aan het geheel. Pilot laat de bandenkeuze over aan de klant, zowel wat betreft het model (Rocket Ron of Nobby Nic) als de doorsnede (2.8 of 3.0). Ons testmodel was uitgerust met Schwalbe Rocket Ron-banden van 2.8.

Pilot Locum: de terreintest

In tegenstelling tot de twee andere titanium fietsen die we in dit dossier hebben getest, voelt de Pilot Locum wel meteen vertrouwd aan als we hem in de hand nemen. Dat is een gevolg van de klassiekere geometrie en je voelt dat de Pilot Locum werd ontworpen om snel mee vertrouwd te zijn en niet om enkel getemd te kunnen worden door de besten onder ons.

Naast het feit dat je meteen vol vertrouwen op de fiets zit overheerst ook het comfortabele gevoel. Doordat je vrij rechtop zit, heb je al snel de neiging om van het landschap te genieten en niet om plat met je neus op het stuur te gaan liggen en enkel oog te hebben voor de chrono. De Plus-banden absorberen de trillingen en de kleine schokken heel goed en in het verlengde van de wielen doet ook het titanium frame zijn werk om de renner te sparen heel goed. Dit mag dan nog steeds een hardtail zijn, maar het geheel is wel verbluffend goed.

Als we beslissen om eens te kijken wat de Locum in zijn mars heeft bij het versnellen, toont hij zich van een andere kant, want deze flinke jongen gaat wel degelijk snel vooruit! De lichte en sterk presterende 9th Wave-wielen helpen ook om de fiets dynamischer te maken, al is ook het frame zelf niet futloos. Je voelt dat het frame meegeeft en levendig is, wat zeer aangenaam is. Eens je op snelheid bent, kost het je niet te veel moeite om die snelheid aan te houden en ook de brede banden werken in dat geval niet penaliserend. Achteraan zorgen de Schwalbe Rocket Ron Plus-banden voor een uitstekende tractie en een goed rendement, maar vooraan hadden we toch liever een Nobby Nic gezien voor wat meer zijdelingse grip (maar vermits de bandenkeuze vrij is bij Pilot hoef je dit enkel maar aan te geven op het moment van aankoop).

Op technische beklimmingen is de grip fenomenaal en de evenwichtige zitpositie zorgt ervoor dat je ook op, wat onmogelijke beklimmingen lijken, boven geraakt. Op het moment dat je wat met de fiets begint te spelen merk je wel dat je snel de limieten van de fiets bereikt. Op vlakke en bochtige singletracks is de fiets zeer wendbaar en speels. We weten dat er nog steeds liefhebbers zijn van lange stuurpennen en voor pure crosscountry begrijpen we dat ook, maar op een fiets als de Locum, die toch ook bedoeld is om je mee te amuseren, zou een korter exemplaar dan de Fouriers-stuurpen van 100 millimeter toch iets meer welgekomen zijn (de keuze van de lengte van de stuurpen is trouwens een gratis optie).

Bergaf rijdt de fiets zeer aangenaam, tenminste als het niet te steil is. Want eens het wat steiler naar beneden gaat mis je een dropper post. Op een polyvalente en speelse fiets als deze Locum lijkt een dropper post ons onmisbaar, zeker als je met de fiets ook aan de slag wilt in gebieden waar er iets meer hoogteverschil te vinden is als in Nederland en Vlaanderen. Deze dropper post is optioneel wel verkrijgbaar (Fox Transfer) en we raden je dan ook sterk aan om die meteen aan te schaffen.

De fiets is speels en je kan er dan ook gek mee doen, maar niet te. Voor ons vlakke land hindert dat niet, want de fiets rijdt zeer aangenaam op onze terreinen. Maar als je hem wel regelmatig zou willen meenemen naar de Ardennen of de bergen hadden we toch graag enkele wijzigingen gezien aan onze testfiets. Dankzij de custom formules (geometrie, accessoires) die Pilot aanbiedt is dit ook perfect mogelijk en in dat geval heeft de Locum alle kaarten in handen om ook op de veeleisendere terreinen uit te blinken.

Verdict

De Pilot Locum is een zeer mooie en prachtig afgewerkte fiets die zich vooral onderscheidt door zijn grote comfort en het gemak waarmee je hem kan besturen. Als je hem enkel wilt inzetten in het vlakke Nederland en Vlaanderen nadert hij de perfectie, want in dat geval kan hij de plaats innemen van een full suspension en zal hij zeker meer plezier bieden als een klassieke hardtail. Voor de Ardennen of het gebergte komt de originele geometrie iets te kort, net zoals de keuze van sommige accessoires. Gelukkig biedt Pilot daarvoor de custom formule aan, zodat de fiets mits de nodige aanpassingen zich op die terreinen ook zal thuisvoelen. Moest de Locum je hart gestolen hebben, aarzel dan niet, want de basis is al veelbelovend.

Meer info: www.pilotcycles.com

[summary