Eerste test | Orbea Oiz 2019: XC 100 mm of TR 120 mm, welke kies je?

Door Olivier Béart -

  • Techniek

Eerste test | Orbea Oiz 2019: XC 100 mm of TR 120 mm, welke kies je?

De nieuwe Orbea Oiz 2019 werd afgelopen zomer al aan pers en publiek voorgesteld. Op deze nieuwe Oiz wordt hetzelfde frame ingezet op twee modellen: één voor crosscountry en één voor trail. Door simpelweg de vork, achterdemper en wat andere accessoires te verwisselen, stap je over van een pure XC-racer met 100 millimeter veerweg naar een potigere trailfiets met 120 millimeter veerweg. Dat ziet er op papier allemaal geweldig uit, maar hoe uit dat zich op het terrein? Dat is de vraag waar we mee worstelden en we trokken naar de Pyreneeën voor een eerste test van beide modellen.

In dit artikel gaan we het dan ook vooral hebben over onze bevindingen aan het stuur van de twee modellen: de Orbea Oiz XC met 100 millimeter veerweg (linkerfoto) en de Orbea Oiz TR met 120 millimeter veerweg (rechterfoto). Bedoeling is om te checken of het op papier aangekondigde verschil ook op het terrein daadwerkelijk aanwezig is. Daarnaast willen we ook het actieterrein van beiden beter definiëren. Tot slot zullen we ons hart laten spreken over welk model onze voorkeur geniet.

Orbea speelde het spel tijdens dit press camp in de Spaanse Pyreneeën zoals het hoorde door ons maar één frame toe te vertrouwen. Logisch wanneer je aankondigt dat je één frame kan inzetten voor twee verschillende modellen. Beginnen deden we met de XC-configuratie, waarna de mecaniciens (dankjewel daarvoor) ons frame voor de tweede testdag ombouwden tot de TR-versie!

Maar wat verandert er dan zoal tussen deze twee gedaantes, zul je jezelf afvragen? Wel, ten eerste werd de achterdemper verwisseld. Dit is nog steeds een Fox Float, maar wel één met meer veerweg. De F32SC-vork (100 millimeter) werd dan weer geruild voor een F34 SC (120 millimeter). De Ikon- (achteraan) en Ardent Race-band (vooraan) op de XC-versie verdwenen ten voordele van een Ardent Race- (achteraan) en Forekaster-band (vooraan) op de TR-versie en tot slot kreeg de Orbea Oiz TR ook een dropper post.

Nogmaals, indien je graag meer wilt nalezen over de verschillen tussen beide modellen en de technische details (keuze van achterdempers, invloed op de geometrie, …) neem dan een kijkje in het artikel waarin we beide modellen aan jullie voorstellen. Beginnen doen we hier, net zoals tijdens ons verblijf in Spanje, met de test van de XC-versie. Nadien stappen we over op de TR-configuratie. Op de volgende pagina lees je alles over onze eerste test>>>

 

Orbea Oiz XC 100 mm: racing, racing en nog meer racing!

Iedereen verwacht dat deze nieuwe Orbea Oiz een vurig temperament zal hebben, maar dat hij wel meer aangepast zal zijn aan de hedendaagse XC-circuits. En de klanten die met dit soort bolides rondrijden, willen dit type fietsen ook steeds meer op een gevarieerder terrein kunnen inzetten. Een hele uitdaging dus.

We beginnen meteen te accelereren en stellen vast dat de fiets niets van zijn levendigheid heeft verloren. Hij is misschien een tikkeltje minder temperamentvol dan zijn voorganger, maar door zijn pluimgewicht (onze versie woog 9,65 kilogram) is dit een heuse raket die recht in de ogen durft kijken van zijn concurrenten, denk maar aan een Specialized Epic of Scott Spark RC.

Nu we het toch over de Scott Spark hebben, moeten we toegeven dat we op de Orbea Oiz XC de Twinlock van die Spark missen. Een tussenpositie voor de veringen hadden we wel weten te waarderen. De nieuwe remote mag dan wel zeer soepel werken, maar toch … Als we de vering open laten staan, verliezen we bergop iets te veel energie, ook al is de Oiz van nature uit niet echt gevoelig voor pompende bewegingen. Geblokkeerd is de fiets het merendeel van de tijd te hard om mee te mountainbiken. We stellen de vraag meteen aan de productiechef van Orbea en iemand van Fox en met een half woord laten ze ons verstaan dat men aan een oplossing aan het werken is. Goed nieuws, vooral ook omdat we denken dat een upgrade in de toekomst makkelijk uit te voeren zal zijn.

Op de wat langere beklimmingen valt op hoe licht de fiets wel niet is. Op de leuke bochtige singletracks zonder grote moeilijkheden is het de wendbaarheid van de fiets die in het oog springt. Ook hier reageert hij minder turbulent dan zijn voorganger, en dat maakt hem toch net een tikkeltje efficiënter.

Op deze stroken doet hij sterk denken aan de Epic. Dat is niet echt verwonderlijk, want de geometrie van beide fietsen lijkt sterk op elkaar (reach, balhoofdhoek, kortere vorksprong, …), al is deze niet volledig identiek. Het verschil zit hem namelijk in de veringen. Op de Orbea zijn deze niet uitgerust met een automatische blokkering en ze werken dan ook op een meer traditionele manier, te weten iets soepeler, ook al is de Brain van Specialized de laatste tijd sterk geëvolueerd.

In de ‘echte’ bergachtige afdalingen toont de Orbea Oiz 2019 zich zeer precies, wendbaar en stabiel (met dank aan de kortere vorksprong van de voorvork). Al hadden we op dit soort paden toch graag de beschikking gehad over een dropper post om ons zwaartepunt te verlagen. Dankzij de configurator van het merk kun je de optie ‘dropper post’ aanvinken en we raden jullie sterk aan om dit te doen, zelfs op het XC-model! Doordat de achtervering van nature uit veelal het eerste deel van de veerweg benut en je daarnaast ook nog eens hoog op je zadel moet blijven zitten, zijn er omstandigheden waarin je je niet compleet op je gemak zult voelen. Een dropper zal daar uitkomst bieden. Geen slecht woord echter over de vering die actiever reageert dan op het vorige model van de Oiz en de schokken uitstekend verorbert. In vergelijking met bijvoorbeeld een Spark hebben we hier bergaf veel minder de indruk dat we op een mini-endurofiets zitten.

Onze eerste dag aan het stuur van de Orbea Oiz XC eindigen we met een zeer lange en fantastische trail. Deze trail is een vast trainingsrondje van Tomi Misser, een ambassadeur van Orbea, en dat merk je. Misser is namelijk een ex-downhillkampioen die zich later met succes omschoolde tot marathon- (hij won bij de masters al verscheidene etappes in de Cape Epic) en endurorenner. Het pad waar we op rijden is dan ook zeer technisch, maar met toch ook heel wat stukken waar stevig op de pedalen moet getrapt worden. Soms geeft de trail ons een schop in het achterwerk en op die momenten vergt de fiets je volle aandacht. Alles wel beschouwd, is hij op dit terrein ontzettend efficiënt.

De Oiz XC teert op zijn ‘talent’ en biedt een perfecte mix van nervositeit en grip. Bergop raakten we overal boven, maar bergaf was er één (geen al te steile) passage tussen twee rotsblokken waar we ondanks vele pogingen steeds bleven haperen. De volgende dag zullen we hier terugkeren om te kijken wat dat geeft met de TR!

Verdict Orbea Oiz XC

Deze nieuwe Orbea Oiz XC laat ons de indruk na van een fiets die mee is met zijn tijd en die een echt alternatief kan zijn voor een Epic of Spark. Dankzij de MyO-configuratie kan je de fiets personaliseren of in een eigen kleurencombinatie laten lakken zonder supplement. Hoe goed de fiets ook is, en zelfs al is hij een stuk beter dan zijn voorganger, toch brengt hij niets nieuws ten opzichte van zijn concurrenten die hem een stap vooruit waren. Althans, dit klopt toch voor de XC-versie. Want de test van de TR-versie met 120 millimeter veerweg zou een echte openbaring zijn …

Op de volgende pagina ontdek je waarom de Orbea Oiz TR ons zo heeft overdonderd >>>

 

Orbea Oiz TR: 20 mm meer, een wereld van verschil

Wanneer we de volgende dag opnieuw de Oiz in de hand nemen (nadat hij door onze mecaniciens van een XC-racer werd omgetoverd in een TR-monster), hebben we helemaal niet het gevoel dat we op een andere fiets stappen. We voelen enkel dat de voorkant iets hoger ligt dan de dag voordien. Wat niet slecht is, want een te lage voorkant zal vooral de echte racers onder ons bevallen. Toch blijft de fiets een racy gevoel uitstralen, maar wel een veel evenwichtiger en minder vermoeiend dan op de XC-versie. Het eerste goede punt is daarmee binnen. En dankzij de dropper post kun je nu volop van het potentieel van dit frame genieten.

Wanneer we ermee op pad gaan, voelen we al snel dat de fiets nog steeds even nerveus is. Het gewichtsverschil is minimaal, want de TR-versie weegt amper meer dan 10 kilogram. Bij de minste trap op de pedalen schiet hij vooruit. De achterdemper werkt iets soepeler in het begin van de veerweg, maar de ophanging van de Oiz is zodanig ontworpen dat deze op een natuurlijke wijze de pompende bewegingen zal beperken. We hebben dan ook nog steeds te maken met het temperament van een goede XC-fiets.

Wanneer we ruiger terrein opzoeken, stellen we meteen vast dat het comfort een grote sprong voorwaarts gemaakt heeft. Op de XC-versie zitten we op een fully die de schokken correct opvangt en dat de settings van de veringen daar ook rekening mee houden. Toch hadden we de indruk dat dit slechts van secundair belang was op de Oiz XC. Want het verschil met deze Orbea Oiz TR is groot. Nu gomt de achterdemper alle oneffenheden weg. De 20 millimeter extra veerweg wordt dan ook op schitterende wijze gebruikt zodat de wielen steeds op de grond blijven kleven.

In de bochtige singletracks gedraagt de fiets zich nog beter dan gisteren. Dat heeft hij te danken aan de Fox F34SC die zich doet gelden om zeer nauwkeurig te kunnen sturen. Het is algemeen geweten dat de F32 niet uitblinkt qua stijfheid; de tol van van zijn pluimgewicht. We blijven wel binnen het aanvaardbare, maar wanneer we overstappen op de nieuwe F34SC voel je meteen dat deze een stuk stijver is en dat het stuurgedrag beter is. In bepaalde passages merk je daar amper iets van, maar als je echt volle bak gaat, wat de Oiz TR toelaat, dan kan dit het verschil maken.

Vervolgens trekken we nog wat hoger de bergen in. We nemen de Oiz TR zelfs mee naar een bikepark. Daar is hij een heuse openbaring. Wat een veelzijdige fiets. Daar waar een pure XC-fiets (logisch) zijn limieten bereikt, toont de Oiz TR dat de enige limieten die hij heeft die van zijn berijder zijn. Oké, dit is geen echte endurofiets. En je beschikt ook niet over 160 of 170 millimeter veerweg om de minste fout op te vangen. Of over dikke banden met zachte noppen. Maar tijdens onze testrit zijn we geen enkel pad of piste in het bikepark tegengekomen waarvan we zeiden “oei, dat gaat met deze ‘kleine’ fiets toch niet lukken”.

De Orbea Oiz TR is levendig, schenkt vertrouwen en is een plezier om mee te rijden. En ongelooflijk efficiënt. Van een pure XC-fiets verandert de Oiz TR in het perfecte wapen voor de zwaarste marathons en MTB-meerdaagsen. Of in een fiets waarmee je veel plezier zult beleven in de bergen en een leuke gezel om heel comfortabel mee rond te toeren, of zelfs om (geen al te) kleine jumps te maken in het bikepark.

En dat hadden we eerlijk gezegd niet verwacht van deze Orbea Oiz TR, net zomin als het grote verschil met de XC-versie. We durven zelfs stellen dat de Occam TR in zijn huidige versie een groot probleem heeft en zich in de toekomst nog radicaler zal moeten opstellen en dichter bij de Rallon zal moeten aanleunen om zich echt te kunnen onderscheiden van deze talentvolle Oiz TR. In vergelijking met de Specialized Epic Evo, voel je dat Orbea de oefening nog verder heeft doorgetrokken en niet enkel een grotere voorvork en bredere banden heeft gemonteerd. Het resultaat is dan ook veel samenhangender.

Deze Orbea Oiz TR opent de deuren voor een nieuw tijdperk, deze van de XC-fietsen die met wat extra veerweg voor heel wat meer doeleinden geschikt zijn. Hij heeft het gewicht van een pure XC-fiets, maar de veringen van een trailfiets. En vooral ook het vurige temperament van een echte Orbea. Je hebt al begrepen dat we meer dan een zwak hebben voor deze versie. Enkel als je aan xc-competitie doet valt er nog over te discussiëren, maar anders is er volgens ons geen twijfel mogelijk, dan is deze TR-versie de beste keuze.

Ach ja, we moesten je nog iets vertellen over die fameuze rotsblokken waar we op de eerste dag met de XC-versie bleven vaststeken. Met de Oiz TR lukte het ons van bij de eerste poging om die moeilijke passage te nemen! Dat zegt genoeg. Later zou uit onze Strava-gegevens, al is dat niet wetenschappelijk onderbouwd, blijken dat we met de TR de tijden van alle segmenten van de eerste dag verpulverden. Zowel bergaf als bergop.

Verdict Orbea Oiz TR

De Orbea Oiz XC mag dan wel zijn concurrenten bijgebeend hebben in de strijd om het podium, maar voor ons is het de Orbea Oiz TR die zich opwerpt als nieuwste benchmark. Zelfs de Scott Spark 120 mm, één van zijn weinige concurrenten, liet niet dezelfde positieve indruk op ons na (daar geniet eerder de RC-versie die bedoeld is voor XC-racing onze voorkeur). We zijn er echter bijna zeker van dat heel wat bikers zich eerder naar de 100 millimeter versie van de Oiz zullen wenden. Omdat ze het zo gewoon zijn voor toertochten/marathons/XC. Maar onze kleine teen zegt ons dat ze op een dag de voordelen zullen inzien van iets meer veerweg, iets bredere banden, een dropper post, … En het grote voordeel van deze Orbea Oiz is, dat je in dat geval niet alles moet veranderen om de fiets van gedaante te doen veranderen. Geloof ons, deze Orbea Oiz TR gaat gensters slaan.

Meer info op www.orbea.com/nl-nl/brands/oiz

[summary

Door Olivier Béart