Interview | Kevin Van Hoovels: de Transalp wordt een stap in het onbekende

Door Jan Geys -

  • Sport

Interview | Kevin Van Hoovels: de Transalp wordt een stap in het onbekende

De profcarrière van Kevin Van Hoovels ligt ondertussen al enkele jaren achter ons, maar sport in het algemeen, en de mountainbikesport in het bijzonder, loslaten kan de ex-olympiër nog niet. De uitdagingen liggen niet langer in crosscountry, maar wel in marathons en zelfs voor een doorwinterde renner als Kevin Van Hoovels betekent dit af en toe een stap in het onbekende. Zo start hij dit jaar voor het eerst in de Transalp Challenge. Wij polsten hem naar het hoe en waarom van deze deelname.

Kevin, om meteen met de deur in huis te vallen, je hebt jezelf een nieuwe uitdaging opgelegd dit jaar?

Klopt, afgelopen zomer stelde Nicolas Bruwiere me de vraag of ik samen met hem als duo wilde deelnemen aan de Transalp. We waren er dan ook vroeg bij om ons als early bird in te schrijven. Pas achteraf zagen we dat het ook mogelijk was om solo in te schrijven, maar op zich vind ik de duo-formule wel een extra dimensie geven aan zo’n MTB-meerdaagse.

En trekken jullie met een bepaald doel naar de Alpen?

Dat is moeilijk in te schatten. Enkel voor het plezier zeker niet. Als je ooit aan competitie hebt gedaan, blijft er toch altijd iets van die winnaarsmentaliteit hangen. Ondertussen misschien wel iets minder dan vroeger, maar van zodra er een rugnummer aan te pas komt, ga ik er automatisch voor. Dat mag in een trailrun zijn of in een multisport raid (zoals de Grand Raid Nisramont waar we Kevin spraken, nvdr) of een MTB-marathon, want ik zoek de laatste tijd wel vaker de afwisseling van verschillende disciplines op. Nicolas zelf heeft al aangegeven dat hij voor een top 15 wil gaan in de Transalp.

Nicolas Bruwiere (foto rechts) is voor ons natuurlijk minder bekend. Kun je ons wat meer vertellen over hem? Zijn jullie dezelfde types renners?

Dat weet ik eigenlijk niet, want we hebben nog niet veel samen gereden. Ik kan ook niet inschatten hoe goed hij zal zijn, al veronderstel ik dat ik iets beter zal zijn. Nu hij weet dat we samen zullen deelnemen, werkt hij er echt wel naartoe. En ik weet dat als hij ergens naartoe werkt, hij ook wel in orde zal zijn. Hij heeft ook het voordeel dat hij ervaring heeft met de Transalp, terwijl het voor mij de eerste deelname is. Misschien moeten we op voorhand maar eens afspreken om enkele Belgische marathons samen te rijden.

Samen met Nicolas Vermeulen aan het werk tijdens de Cape Epic van 2011. Photo by Nick Muzik/Cape Epic/SPORTZPICS

Schrikt zo’n zevendaagse je af?

Nee, in het verleden heb ik nog drie keer deelgenomen aan de Cape Epic. Samen met Nicolas Vermeulen eindigde ik er in 2011 als vierde, wat nog steeds de beste Belgische prestatie van de afgelopen tien jaar is (en in 2014 enkel geëvenaard werd door Roel Paulissen die eerder al twee keer de Cape Epic had gewonnen, nvdr). De top is ondertussen wel breder geworden in de Cape Epic, want tien jaar geleden mocht je in één rit omzeggens een uur verliezen zonder dat dit je veel plaatsen kostte in de tussenstand. We behaalden nooit een echte uitschieter in de rituitslag, maar we reden in elke rit naar een plaats tussen vijf en tien. Doordat we nooit een slechte dag hadden of geen pech kenden, leverde dat ons een vierde plaats op in de eindstand.

Ik zie vaak dezelfde renners of teams die met pech langs de kant staan omdat ze zich als kamikazes naar beneden werpen

In marathons of meerdaagsen is het ook zaak om wat marge in te bouwen en geen zotte dingen te doen. Ik zie vaak dezelfde renners of teams die met pech langs de kant staan omdat ze zich als kamikazes naar beneden werpen. Het is beter om op die momenten tien seconden te verliezen en goed te kijken naar het juiste spoor. In drie deelnames aan de Cape Epic hebben we nooit veel pech gekend, behalve dan die keer dat de demper van Nicolas (Vermeulen, nvdr) het begeven had.

Heb je een speciale voorbereiding gepland voor de Transalp?

Ik zal me vooral voorbereiden via de Belgische marathons van de BAMS en de Roc d’Ardenne. Ik heb thuis nog wel een hoogtetent liggen, maar de kans is klein dat ik die zal bovenhalen. Om er echt nut van te hebben, zou ik nu al een poosje in die tent moeten slapen en dan net voor de Transalp nog een keertje. Echt aangenaam is dat niet, zeker niet in de zomer, want dan is dat vrij warm. Dat zijn opofferingen die ik tijdens mijn profcarrière al genoeg heb moeten doen en waar ik nu niet veel zin meer in heb.

Op 20 juli, wanneer Kevin en Nicolas de finish passeren op de oevers van het meer van Molveno, zullen we weten hoe ze het is vergaan tijdens de Transalp 2019. Ook Vojo zal er van de partij zijn!

De inschrijvingen voor de Transalp 2019 zijn nog steeds geopend, of je nu kiest voor de solo- of duo-formule. Meer info op bike-transalp.de.

Meer info over het parkoers kun je vinden in onze voorbeschouwing: www.vojomag.nl/news/transalp-challenge-2019-het-rittenschema-en-keuze-uit-duo-of-solo

DoorJan Geys