Test | Santa Cruz Blur CC: fun op een volbloed racebike

We schrijven maart 2018. Vojo is te gast bij Santa Cruz Bicycles in Californië om kennis te maken met het nieuwe gamma. Een van de blikvangers daar is deze Blur CC. De afgelopen jaren heeft Santa Cruz voornamelijk ingezet op bikes met wat meer veerweg. Trails, freeride, all mountain, … waren belangrijker dan nietsontziend racen in de crosscountry-klasse. De grondig herziene Blur CC moet Santa Cruz opnieuw op de kaart van deze racerij zetten. Euhm … om maar meteen alle mogelijke twijfels weg te nemen: opdracht geslaagd.

Wil je liever meteen naar onze terreintest gaan, die vind je hier: www.vojomag.nl/test-santa-cruz-blur-cc-fun-op-een-volbloed-racebike/?more=2-santa-cruz-blur-cc-de-terreintest.

Hieronder gaan we eerst nog even dieper in op de geometrie en onderdelen van onze testfiets. Echt volledig opnieuw presenteren doen we de Santa Cruz Blur CC hier ook niet meer, want de presentatie kwam al eerder uitgebreid aan bod in dit artikel.

100 millimeter veerweg voor en achter en 29”-wielen, dat is en blijft het beproefde en vertrouwde recept voor een competitieve crosscountry full suspension. Niets fancy dingetjes, geen 120 millimeter, dropper post, compatibiliteit met verschillende wielmaten of flip chips waarmee je een geometrie aanpast … gewoon rechttoe-rechtaan vlammen.

Frame en ophanging

De achterdriehoek werd kleiner en daardoor ook meteen lichter en stijver.

De bovenste link werd grondig onder handen genomen en lichter gemaakt. Zoals gebruikelijk bij Santa Cruz zijn de lagers aan de binnenkant nog steeds open zodat je makkelijker het vuil kunt verwijderen.

Santa Cruz maakt gebruik van een Virtual Pivot Point. Dat doen ze reeds sinds 2001 – ondertussen hebben ze ook alle patenten erop – en dat heeft zo zijn redenen. VPP is namelijk een bijzonder veelzijdig, relatief eenvoudig en erg functioneel systeem. VPP is een vorm van een Four Bar Linkage die de achterdriehoek door middel van korte linken aan het hoofdframe verbindt. De achterbrug maakt bij compressie een soort S-vormige baan en draait zo om een virtueel draaipunt. De ketting blijft steeds onder spanning en dat zorgt in alle omstandigheden voor een directe aandrijving. VPP werkt zowel met een demper die bovenaan (zoals in deze Blur CC) als onderaan kan worden gemonteerd. De demper bovenaan monteren is ideaal voor fietsen waarbij krachtoverbrenging en pedaalefficiëntie prioritair zijn. Twee carbon links zorgen voor extra stijfheid. Een single-pivot mag dan misschien meer voor de hand liggen op een lichtgewicht bike, het siert Santa Cruz dat ze trouw blijven aan hun VPP.

De Fox-demper werd speciaal getuned om optimaal te functioneren in de veelgeprezen VPP-ophanging. 

De kabelgeleiding gaat – met uitzondering van de achterrem – netjes binnenlangs. Over die kabelgeleiding – en vooral de plaats waar de kabel op de onderbuis uit het frame komt – moeten we het toch even hebben. Die maakt het namelijk behoorlijk vervelend om een bidonhouder te plaatsen.

Geen voorderailleur op deze Santa Cruz Blur CC. Dat hoort nu eenmaal niet op dergelijke racebike. Ben je ervan overtuigd dat je toch een voorderailleur nodig hebt, dan is dit type fiets niet voor jou bestemd. Wij reden met een 34-tands voorblad en dat was op sommige Zwitserse hellingen voor onze beentjes helaas wat teveel van het goede. De gewone sterveling is op dergelijk terrein waarschijnlijk beter af met 32 tandjes.

We zien steeds meer fabrikanten naar een bottom bracket met schroefdraad en externe lagers teruggrijpen. Dat is niet helemaal onlogisch, een bottom bracket met externe lagers is nu eenmaal veel makkelijker te vervangen en eenvoudiger in onderhoud dan een pressfit bottom bracket. Santa Cruz kiest voor de DUB-standaard (link: www.vojomag.nl/news/sram-dub-een-nieuwe-bottom-bracket-crankset/).

Een beschermkap onderaan de onderbuis hoedt je tegen schade door stenen of rotsen en je kan er meteen ook een tweede drinkbushouder op kwijt. Een heel handige plaatsing voor een drinkbushouder willen we dat niet meteen noemen. We raden je aan op regelmatige basis die beschermkap te verwijderen, er blijft daar immers nogal wat vuil in en rond hangen.

Geometrie

Korte chainstays, 69 graden voor de balhoofdhoek, 74 graden voor de zitbuishoek, 440 millimeter reach, … neen, de Santa Cruz Blur CC heeft nergens afwijkende of extreme waarden en toch stuurt en rijdt hij als de beste.

Onderdelen

Voor Santa Cruz moeten wielen aan twee voorwaarden voldoen: sterk zijn en bestand tegen impacts. Dat hoeft natuurlijk ook weer niet te betekenen dat hun carbon wielen oncomfortabel stijf moeten zijn. Drie jaar lang heeft Santa Cruz aan haar lijn van wielen gewerkt. Het resultaat mag er best wezen. Om de velg sterker te maken, werkt Santa Cruz met een vierkante versteviging rond de spaakgaten. Door die verstevigingen met chirurgische precisie op de juiste plaats te zetten, slaagt Santa Cruz er in minder materiaal te gebruiken dan wanneer ze de hele velg moeten verstevigen. Het materiaal dat ze daar uitsparen wordt gebruikt om het velgbed dikker en dus steviger te maken. Sterker zonder extra gewicht. Het velgbed is hookless, wat ook alweer leidt tot een sterkere velg.

De hier gebruikte Reserve 25 wielen hebben een interne velgbreedte van 25 millimeter en werken met 28 spaken rond een DT Swiss 240s-naaf.

De Maxxis Aspen-banden zijn ons bijzonder goed bevallen, ze rollen licht en hebben een uitstekende grip. We hebben ons op sommige afdalingen als een idioot gedragen. Wielen en banden gaven geen krimp.

Akkoord, in het Zwitserse Grächen deden we een aantal bijzonder lange, pittige afdalingen en daar werden de kleine 160 millimeter schijven van de Sram XX toch wel erg warm gestookt. Het leidde nooit tot fading, maar een paar keer waren we er toch niet helemaal gerust in.

Uiteraard is alles voorzien om een dropper post te monteren, maar gezien het technisch moeilijk terrein waarin deze Blur CC zich helemaal kan uitleven, had dit kleinood toch standaard gemonteerd mogen zijn.

Tot daar het overzicht van onze testfiets, tijd nu voor de terreintest die je op de volgende pagina vindt (zie het menu hieronder)>>>

Meer info over de Santa Cruz Blur CC op www.santacruzbicycles.com.

Santa Cruz Blur CC: de terreintest

Terug naar Californië. Waar je bij Californië heerlijke zomerse temperaturen en droge trails verwacht, waande Vojo zich tijdens de eerste kennismaking eerder in Schotland dan in Californië (ziehier onze eerste test: www.vojomag.nl/eerste-test-santa-cruz-blur-cc-een-xc-fully-met-een-rasinstinct). Dus kregen we de Santa Cruz Blur CC opnieuw mee. Ardennenmarathons en pittige Ardennentrails vormden het voorgerecht. Voor de echte hoofdschotel trokken we richting Zwitserland. Daar reden we het volledige parkoers van de Stoneman Glaciara Challenge. Alsof dat niet voldoende was, gingen we vervolgens in Grächen het parkoers voor het volgende wereldkampioenschap mountainbike marathon alvast verkennen. Wie vertrouwd is met de trails rond Grächen, Aletsch-arena en Bettmeralp weet dat dit puur en echt mountainbike terrein is. Technische trails waar zowel bike als biker danig op de proef werden gesteld. Ach ja, de Blur CC was prima in zijn nopjes. De biker ook, overigens.

Sneller, harder, langer… de Blur CC is een beest van een racebike. Eentje waarmee je je het snot voor de ogen, het melkzuur in de benen en het hart naar ongezond hoge waarden trapt. Dat een full suspension met slechts 100 millimeter veerweg en een gewicht van om en bij de tien kilogram bijzonder hard accelereert en als een bezetene de berg opraast, mag niet meteen verwonderlijk genoemd worden. De combinatie van een licht en stijf frame samen met de uitermate efficiënte VPP-ophanging maken van de Santa Cruz Blur CC een puur genot om loeihard mee te gaan knallen. Duw je op de pedalen, dan reageert de Blur CC ogenblikkelijk.

Pittige trails verorberen is een puur genot op de Blur CC. Hoe moeilijker het terrein wordt, hoe meer zin de Blur erin lijkt te hebben. Waar we twijfel bij hebben, is de remote lockout van de demper en dan met name of die niet gewoon overbodig is. Natuurlijk wordt de achterkant stijver en stugger wanneer je de demper blokkeert, maar het hele VPP-systeem en de tuning van de demper zijn zo fijngevoelig dat de nood aan een geblokkeerde demper op deze Blur CC niet helemaal noodzakelijk is. Wat we liever hadden gezien, was een Medium-stand. Santa Cruz had misschien beter geopteerd voor de montage van een Fox Float DPS met drie posities: Open, Medium en Firm. In Firm is je demper helemaal gesloten, in Open helemaal open, terwijl de Medium-stand de demper halfopen zet. Nu is het toch iets te vaak aan of af, wat ertoe leidt dat wij bijna constant met de demper geopend reden. Enkel in lange beklimmingen of op de weg, blokkeerden wij de demper. Zodra we het terrein ingingen, bleef de demper openstaan.

Wij rijden met 25% sag op de Blur en daarmee rijdt de fiets zo efficiënt, heeft hij zo weinig last van negatieve invloeden van het trappen en kent hij amper bottoming out. Als extraatje blijft hij heerlijk soepel en comfortabel reageren op kleine oneffenheden aan het begin van de veerweg. 

‘Vinnig stuurgedrag’, schreven we vorige keer. Daar nemen we niets van terug. Je kijkt naar een bocht en de Blur heeft reeds zin om er door te scheuren. De achterdriehoek voelt heerlijk stijf aan en eender hoe hard je doorheen de bocht gaat, de grip blijft optimaal. Hoe meer bochten, hoe liever, lijkt de Blur wel te denken. De Blur lijkt er helemaal op te kicken om in bochten gesmeten te worden en om over ruiger terrein dan je op een crosscountry-bike zou mogen doen, te vliegen.

Onze gidsen in Zwitserland reden rond op ‘big bikes’, onze fotograaf op een 140 millimeter trailbike. Die 100 millimeter veerweg, kleine schijven en het ontbreken van een dropper post boezemden ons aanvankelijk toch wat angst in. Geheel onterecht. Zelden zoveel pret beleefd aan boord van een 100 millimeter crosscountry-bike dan op deze Blur CC, zelden ook zo hard door switchbacks of over technisch moeilijk terrein gedenderd als op dit beest. Uiteraard moet je alles in de juiste context plaatsen, het is en blijft slechts 100 millimeter veerweg.

De handelbaarheid is uitstekend, de respons is snel zonder nerveus te worden. Geometrie en een laag gewicht maken veel crosscountry-bikes nerveus en soms zelfs gevaarlijk op ruige afdalingen. De Blur daarentegen gaat hard en scherp zonder dat je het in je broek doet van de schrik. 

Verdict

Santa Cruz is helemaal terug op het crosscountry-strijdperk. We hebben (met uitzondering van een urenlange en vervelend steile klim waar dat 34-tands voorblad ons martelde) van elke seconde aan boord van de Santa Cruz Blur CC genoten. De tijd dat een crosscountry- of marathonbike alleen maar licht en snel moest zijn, ligt al even achter ons. Een moderne XC-bike moet ook gewoon in staat zijn pijlsnel af te dalen en als gek over technisch en ruig terrein te razen. Meer zelfs, ook op een crosscountry-bike mag je pret hebben, het hoeft niet alleen maar lijden en afzien te betekenen. De Santa Cruz Blur CC is snel en speels tegelijkertijd. Maar vergis je niet, het is en blijft een volbloed racebike. Het feit dat je er ook fun op kan hebben, maakt er niet zonder meer zomaar een trailbike van. Mocht er iemand geïnteresseerd zijn in deelname aan het WK Marathon van volgend jaar of eigenlijk eender welke andere marathon of XC-race over technisch terrein, dan zou de Santa Cruz Blur CC wel eens jouw ideale en speelse kameraad kunnen zijn.

Wil je onze bevindingen van vandaag eens toetsen aan die van onze eerste korte test in Californië, dat kan via deze link: www.vojomag.nl/eerste-test-santa-cruz-blur-cc-een-xc-fully-met-een-rasinstinct.

Meer info op www.santacruzbicycles.com

[summary