Test | Sram Level TL, TLM & Ultimate - Sram Level ULT: licht en luxueus
Door Olivier Béart -
Het Amerikaanse Sram heeft in zijn catalogus een breed assortiment van remmen staan. Voor de xc-discipline vallen deze onder de noemer Level, die op zich nog eens wordt onderverdeeld in verschillende modellen. Wij mochten de voorbije maanden aan de slag met een trio uit het midden- en topsegment, namelijk de Sram Level TL, TLM en ULT. Hieronder zetten we onze bevindingen over de werking en betrouwbaarheid even op een rijtje en geven we tips om de rem te vinden die bij je past.
Sram Level ULT: licht en luxueus
De naam geeft het al aan (ULT staat voor Ultimate) en dus ontzegt de Sram Level ULT-rem zich niets. Dat daardoor de rekening hoog oploopt, maakt niet uit. Carbon remhendels op kogellagers, titanium bouten, zwevende remschijven: niets is te min. Maar is het sop de kolen wel waard? Het antwoord lees je in onze test.
De carbon remhendel staat via een kogellager in verbinding met de hoofdcilinder. Dit kan een gadget lijken, maar dat is het verre van. In het begin is het verschil verwaarloosbaar, maar na verloop van tijd en kilometers zul je de kleine knikkertjes heel sterk op prijs stellen. In tegenstelling tot de Level TLM, hebben we op de ULT geen speling op de remhendels opgemerkt.
Ook hier wordt een beroep gedaan op de nieuwe monobloc remklauw. De bouten zijn in dit geval uit titanium en hebben een Torxkop. De glanzende afwerkingslaag lijkt dikker dan de matte laag op de TLM en is duidelijk van een betere kwaliteit.
Op de weegschaal winnen we amper 12 gram in vergelijking met de Level TLM. Of toch wanneer we enkel de voorrem bekijken …
Wanneer we de remschijven met een aluminium ster en de titanium bouten mee in rekening brengen, bedraagt het verschil 45 gram per rem. Op een dure xc-racefiets kan dit tellen. De Sram Level ULT-remmen breken echter geen record en ze zijn zwaarder dan een Magura MT8-rem of Shimano XTR. Toch zijn dit lichte remmen die hun plaats waard zijn op dure topfietsen. Gelukkig maar, want de rekening loopt ook op tot een slordige 324 euro … per rem wel te verstaan.
Sram Level ULT: de terreintest
Met de Sram Level ULT-remmen hebben we van onze drie testexemplaren het meeste kilometers afgemaald. We reden meer dan een jaar rond met een Scott Spark die was afgemonteerd met deze remmen. Met die fiets reden we onder meer de Cape Epic en nog heel wat andere evenementen. Zo kwamen we uit op een totaal van meer dan 2000 kilometer, waardoor we een goed beeld kregen van de betrouwbaarheid en het slijtageniveau.
De remkracht van de remmen is net zoals bij de TLM zeer goed. De Sram Level ULT-remmen zijn niet de krachtigste op de markt, maar ze voldoen wel perfect voor XC. De grote carbon remhendel maakt het remmen nog wat aangenamer. Ook in het doseren van de remkracht blinken ze uit.
Gedurende bijna heel onze test was het dan ook de perfecte liefde tussen ons en de Sram Level ULT-remmen. De remblokjes bleken heel slijtvast, ook in de wintermaanden, en behielden hun bijtkracht. Maar mirakels bestaan er uiteraard niet en dus moesten we op een dag toch onze remblokjes vervangen. Dat is perfect normaal, maar enkele tochten nadat we ze vervangen hadden (waarbij we de zuigers moesten terugduwen), blokkeerden onze remmen plots toen we de fiets na een rust van een tweetal weken terug uit de garage namen (een andere testfiets had ons in tussentijd even in beslag genomen).
Het lijkt erop dat we te maken kregen met een probleem dat ook gekend is bij de Guide, maar minder voorkomt op de Level. De zuiger (uit wit nylon) binnenin de remhendel heeft de neiging om snel te slijten en schuift daardoor niet meer correct in de hoofdcilinder. Op lange termijn kan de DOT-vloeistof ook de dichtingen beschadigen. We namen inlichtingen bij Sram en kregen het volgende antwoord: “Bepaalde series van de Guide werden hier in het verleden ook mee geconfronteerd, maar vandaag zijn deze problemen van de baan. Het doet zich zeer zelden ook voor op de Level. We raden aan om de remmen twee keer per jaar te ontluchten, want na verloop van tijd kan er zich vuil vermengen met de DOT-remvloeistof waardoor dit fenomeen ontstaat (NVDR: we moeten toegeven dat we de remmen tijdens onze test nooit ontlucht hebben).” Het testexemplaar dat we in ons bezit hadden, was ook nog voorzien van een goudkleurig olijfvormig koppelstuk; Sram raadt aan om dit te laten vervangen door een rood exemplaar. Indien je zelf last hebt van dit probleem, kan je best via je dealer contact opnemen met de aftersales service van Sram. Het merk zal dit euvel dan onder garantie herstellen, behalve indien het euvel ontstaan is door een onjuist gebruik.
Op het internet circuleren er ook workshops waarin wordt uitgelegd hoe je de zuigers kunt demonteren en lichtjes kunt ‘afschuren’, maar Sram raadt ten stelligste af om dit te doen: “Het risico is groot dat er daardoor nog meer vuil in het systeem terechtkomt, waardoor je alles onherroepelijk beschadigd. Verder loop je het risico dat de zuiger niet meer de correcte diameter heeft, met het risico op lekken tot gevolg.” Wanneer je rem buiten garantie valt of je toch zin hebt om zelf aan de remmen te sleutelen, weet dan dat de zuiger apart kan besteld worden voor een tiental euro. De zuiger verwisselen is kinderspel, dus speel niet met vuur en vervang hem liever meteen volledig in plaats van er aan te prutsen. En het is ook niet overbodig om bij elke ontluchting wat DOT-grease aan te brengen op de dichtingen.
Nadat alles hersteld werd, zijn onze Sram Level ULT-remmen weer als nieuw. We onthouden vooral dat we iets meer zorg moeten besteden aan het onderhoud. We gaan dan ook niet haastig oordelen dat deze remmen onbetrouwbaar zijn, want naast de nieuwe remhendel die we onder garantie toegestuurd kregen van Sram, hebben we ook de herstelde remhendel met het rode koppelstuk opnieuw getest, en ook die werkt nog steeds. Moest je garantieperiode vervallen zijn, reken dan op een twintigtal euro om je remmen terug in goede staat brengen.
Verdict
De Sram Level ULT-remmen benaderen de perfectie, zowel qua doseerbaarheid als het gevoel van de remhendel. Ze zijn geschikt voor XC/marathon en schuwen de nodige (negatieve) hoogteverschillen niet. Ze zijn niet van de lichtste en zeker niet goedkoop. Enkel de probleempjes waar we op het einde van de test mee werden geconfronteerd, werpen een schaduw op het idyllische plaatje. Ze vereisen de nodige aandacht en onderhoud. We raden aan om ze alle zes maanden te ontluchten ook al ondervind je geen problemen. Demonteren, kuisen, invetten van de zuigers, … allemaal zaken die we regelmatig aanraden om lang van deze remmen te kunnen genieten.