Test staal | Production Privée Shan GT & Cotic SolarisMAX

Staal is de laatste jaren zo goed als volledig uit de gratie geraakt voor onze frames. Toch zijn er nog steeds liefhebbers voor te vinden en het materiaal staat ook synoniem voor fietsen die ‘anders’ zijn. Gelukkig zijn er heel wat kleine merken die gepassioneerd aan de slag gaan met staal; niet enkel omdat ze gewoon een fiets willen maken, maar ook omdat ze een zekere visie hebben waaraan een fiets moet voldoen en daar dan heel hun hart en ziel insteken. Vojo bracht twee fietsen samen die beantwoorden aan deze filosofie maar toch totaal verschillend zijn: de Production Privée Shan GT en de Cotic SolarisMAX.

Omdat ze zo verschillend zijn, heeft een duel tussen beide fietsen niet veel zin. We gaven dan ook de voorkeur aan een parallelle test waarbij we willen highlighten wat er zoal mogelijk is met staal. Eerste vaststelling die we deden: staal is helemaal geen verouderd product …

Meer lees je op de volgende pagina, klik daarvoor op de link hieronder

Test | Production Privée Shan GT: een deugniet uit Andorra!

Na afloop gingen ze hun werk presenteren aan een zekere Cédric Gracia, die slechts enkele tests nodig had om overstag te gaan. Gracia stelde voor dat hij met hun product zou rijden op voorwaarde dat ze ook een stuur zouden maken. De geschiedenis van Production Privée begon dan ook met een stuurpost, lang voordat het merk van start ging met de productie van frames.

De filosofie van het bedrijf is wel gebleven. Zelfs onder een heel eenvoudig uiterlijk wil het merk goed bestudeerde producten aanbieden die op een “positieve manier anders zijn”. Eerst deed het ons denken aan het zoveelste marketingpraatje maar de Andorrezen doen niets anders dan rijden, rijden en rijden. Hun labo bevindt zich dan ook op het terrein. Uiteindelijk is er maar één oplossing om uit te zoeken of dit ook effectief zo is en dat is zelf de proef op de som nemen. En dat hebben we ook gedaan!

Het frame

Voor onze fotoshoot namen we onze Production Privée Shan GT mee naar het milieu waar hij een knipoog naar is. In een garage vol racebolides valt onze Shan GT dan ook niet uit de toon; meer zelfs, de mecaniciens herkennen meteen de subtiele details die verwijzen naar de glorieuze bolides uit de jaren ’70 en ’80, denk maar aan een Porsche Rothmans of een Corvette. Onze Shan GT straalt dan ook een zekere luxe uit, nochtans kost een los frame slechts … 599 euro!

Wanneer we de Shan GT van wat dichterbij bekijken, beseffen we al snel dat we hier niet te maken hebben met een hardtail zoals er dertien in een dozijn zijn, maar wel met een mountainbike waarvan elke buis tot in de puntjes werd bestudeerd en bewerkt met een zeer duidelijk doel voor ogen. De Shan GT moest speels en tolerant zijn en een precies stuurgedrag bieden (waar hebben we dat nog gehoord).

Production Privée, kortweg PP, besteedde bijzonder veel aandacht aan de achterkant van het frame. De liggende en staande achtervorken werden afgeplat om de schokken op te vangen bij afwezigheid van een achtervering. Production Privée noemt dit het KTP Flex System, dat ook het fijne stalen plaatje omvat (Yoke KTP+) waarmee men de liggende achtervork verbindt met het bracket. Daarnaast werd de staande achtervork niet thermisch behandeld zodat ze zo flexibel mogelijk zou blijven.

Dit alles was nodig om een kwaliteitsvolle hardtail te ontwerpen wat volgens PP enkel staal toelaat. PP werkt met MCS en CrMo 4130-buizen die het uit Japan naar Taiwan laat voeren waar ze hun juiste vorm krijgen volgens het lastenboek van PP. Production Privée beschikt trouwens over een bureau in Taiwan waar ze een groot deel van het jaar vertoeven. En uiteraard krijgen de buizen daar ook een anti-roestbehandeling.

Enkel de externe kabelgeleiding (een goede keuze) verdiende misschien iets meer aandacht zodat de kabels nog wat beter op hun plaats zouden blijven zitten. Waarom geen extra nokje op het balhoofdhuis plaatsen om te vermijden dat de kabels hier te veel tegenaan schuren met alle gevolgen van dien voor de lak, ook al is deze laatste echt wel van een goede kwaliteit!

Het frame is verkrijgbaar in vier kleuren (die verwijzen naar de kleuren van enkele iconische GT-racebolides uit de jaren ’70 en ’80) en vier maten. De Shan GT is compatibel met 29″-wielen (zoals hier) of 27,5+-wielen en daarnaast is er ook nog een Shan 26/27,5. Een los frame weegt volgens PP 2,7 kilogram. Dit lijkt veel, maar eens op het terrein waren we dat al snel weer vergeten. Over het prijskaartje hadden we het al eerder, 599 euro voor een los frame valt best goed mee. Toch liever meteen ook een balhoofd en achteras? Dan betaal je 659 euro. Voor plusminus 2000 euro kun je van deze Production Privée Shan GT dan ook al iets moois maken.

Geometrie

Als we bovenstaande tabel erbij nemen met de geometrie van de fiets, dan weet je meteen wat er zo bijzonder is aan de Production Privée Shan GT. Zo zien we dat het merk vanaf 1m75 al een Large aanraadt. De reach is vergeleken met Angelsaksische hardtails eerder kort (426 millimeter op onze Large). Toch lijkt de voorkant vrij lang, maar dat komt doordat de achterkant extreem kort is: een liggende achtervork van 427 millimeter in 29/27,5+, wie doet beter!

De bovenbuis van het frame loopt zeer sterk af en de balhoofdhoek van 66,6 graden is heel vlak voor een 29er. In combinatie met de grote 29″-wielen kan je opteren voor een voorvork met een veerweg van 140 of 120 millimeter. Het is in die laatste configuratie dat wij hem hebben getest. In 27,5+ raadt PP een voorvork aan met een veerweg van 160 millimeter of de montage van een extra ring onder het balhoofd.

Onderdelen

Over dit hoofdstuk gaan we niet te veel uitweiden omdat de Production Privée Shan GT enkel als los frame wordt verkocht. Ons testmodel is uitgerust met de stuurpost uit eigen huis. Op het menu staan een stuur waarbij de backsweep (8°) en de upsweep (5°) met zorg gekozen zijn. Bij PP heb je de keuze uit vijf modellen (breedte en rise) en alle sturen kregen een dubbele geanodiseerde afwerking. Op het stuur, met een diameter van 31,8 millimeter om nog wat flex te behouden, zijn markeringen aangebracht waar de shifters en remhendels moeten komen.

Het design van de stuurpen is magnifiek en de bouten zijn zo ver mogelijk naar voren geplaatst zodat je je knieën niet zou blesseren in geval van contact. De stuurpen is zowel stijf als tolerant en net zoals het stuur is ze voorzien van markeringen.

De CR35-grips tenslotte zijn excentrisch. Met deze grips kan je de backsweep en upsweep met 1° aanpassen. Het design van deze grips is trouwens geïnspireerd op dat van een beroemde F1-autoband van Dunlop … Hadden we al gezegd dat deze kerels gek zijn van wagens!

Voor de rest zien we SLX-remmen, een Sram NX-aandrijving, een eenvoudige en efficiënte RockShox Pike-voorvork en Spank-wielen die een speciale vermelding verdienen omdat ze perfect passen bij het rijgedrag van de fiets. Het zijn dan misschien geen topmodellen, maar ze voelen wel licht aan. De BikeYoke Revive-dropper post is zoals altijd welgekomen (lees hier onze test).

Production Privée Shan GT: de terreintest

Laat ons meteen duidelijk zijn, als je een fiets zoekt om rustig wat tochtjes mee te rijden dan is deze Shan GT niks voor jou. Het is niet dat je je op het vlakke rot zal vervelen aan zijn stuur, maar je voelt wel dat hij daar niet voor bedoeld is. Net zoals zijn bekendere buren van Commencal, ook een merk uit Andorra, heeft ook hij een DNA dat hoort bij zijn bergachtige thuisland.

Dit wil echter niet zeggen dat de afdalingen per se heel lang moeten zijn om je met de Shan GT te amuseren, maar het moet wel vooruitgaan. Op paden waar het merendeel van de hardtails de wapens neerlegt en heen en weer beginnen botsen, ontwaakt de Shan GT en toont hij zich van zijn beste zijde.

Zijn capaciteiten om de vibraties te filteren is echt buitengewoon en we kunnen ons niet meteen een hardtail voor de geest halen, zelfs niet in staal of titanium, die over zo’n verticale flexibiliteit beschikt. We gooien ons dan ook zonder nadenken op de wortelpaden en steenvelden. Is een fully hier beter? Ongetwijfeld, maar eerlijk gezegd denk je daar niet aan terwijl je met de Shan GT over de trails zweeft en dat is een goed teken …

De Production Privée Shan GT stuurt ook nog eens uitzonderlijk precies. De Andorrezen hebben niet gelogen en hun werk werpt zijn vruchten af. Ze zijn erin geslaagd om hun woorden in daden om te zetten en het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend. Het resultaat: de Shan GT boezemt veel vertrouwen in en aan zijn stuur lijkt het wel of je je alles kan permitteren.

Als we afgaan op het gemak waarmee we de Shan GT door de bochten manoeuvreren, vragen we ons zelfs af of dit wel degelijk een 29er is. Wanneer we even stilstaan nemen we de banden onder de loep en daar staat wel degelijk zwart op wit 29″ op vermeld. De wielen helpen duidelijk om al de goede eigenschappen van de fiets nog te verbeteren en om over de obstakels te zweven, niet om de fiets log te maken. We hebben de PP niet getest met de 27,5+-wielen en eerlijk gezegd hadden we daar ook geen behoefte aan, zo vergevingsgezind is de achterkant en zo precies stuurt de voorkant.

En het is niet enkel bergaf dat de Production Privée Shan GT uitblinkt. We waren een beetje bang dat hij door zijn zeer korte achterkant moeilijk te beheersen zou zijn op steile hellingen, maar het tegendeel is waar. Wat duidelijk opvalt is dat het achterwiel als het ware op de ondergrond kleeft en ook de voorkant blijft mooi op de grond zodat heel wat hellingen die onmogelijk leken plots toch doenbaar zijn.

Ons testexemplaar weegt 13,7 kilogram, maar dat voel je niet echt. Door de afwezigheid van een achtervering die energie vreet, reageert hij zeer dynamisch bij het accelereren.

Verdict

We moeten toegeven dat we zot zijn van al die hypertechnologische full suspensions met steeds complexere dempers. De gasten van Production Privée trouwens ook, want in hun catalogus staat ook zo’n full suspension. Maar soms vragen we ons af of we niet een beetje overdrijven met al die details, want wanneer we met een hardtail van het kaliber als deze Shan GT rijden, worden heel wat zekerheden omvergekegeld. Is hij niet te zwaar? Dat voel je niet. Met die geometrie moet hij wel slecht bergop rijden, toch? Nochtans klimt hij heel aardig. Is dit geen fiets om enkel wat plezier mee te maken? Over de hele lijn. Deze deugniet wist meteen ons hart te veroveren, en dat voor een vriendenprijsje, wat wil je nog meer!

Meer info op www.production-privee.com/en

Test | Cotic SolarisMAX: staal voor alle terreinen

De Cotic Solaris is één van de speerpunten van het Britse merk. Voortaan krijgt hij ook nog het achtervoegsel MAX en is deze stalen fiets compatibel met 29″ en 27,5+-wielen. Naast polyvalent moest de SolarisMAX ook een fiets zijn waar je heel wat fun mee kunt beleven. De klassieke visie van een stalen hardtail dus en wij hebben er het ganse winterseizoen mee mogen rondraggen.

De geschiedenis van Cotic begint in 2000 met de mythische Soul, één van de eerste enduro-hardtails op de markt die vandaag nog steeds in de catalogus staat (een geëvolueerd model wel te verstaan). De SolarisMAX is in zekere zin zijn nakomeling, maar dan wel met grote wielen en meer bedoeld voor all-mountain.

Het devies van het merk luidt: duurzame, gracieuze fietsen met zuivere lijnen aanbieden die leuk zijn om te besturen en waarvan alles bestudeerd werd op basis van de feedback van de klanten. Een hele boterham dus die we later op het terrein zullen checken!

Het frame

Op het eerste zicht adopteert de Cotic SolarisMAX zeer klassieke lijnen, je moet dan ook al heel dichtbij komen om enkele subtiliteiten aan het frame op te merken. Zo is de bovenbuis ovaal (Ovalform) om iets meer zijdelingse en iets minder verticale stijfheid te verkrijgen en de oversized zitbuis (35 millimeter) moet zorgen voor een betere verbinding met het bracket.

Achteraan vormen twee fijne buizen de staande achtervork. Ze komen samen bij een wishbone alvorens de zitbuis te vervoegen. De laatste evoluties onderging de Cotic SolarisMAX vorig seizoen toen men de Boost-standaard adopteerde. Hierdoor is hij compatibel met zowel 29″ als 27,5+-wielen. En we juichen dat toe, want hierdoor wordt hij nog een tikkeltje polyvalenter.

Voor de buizen vertrouwt Cotic op de 853-serie van Reynolds. De bijzonderheid van deze buizen is dat ze sterker worden wanneer de lasnaden afkoelen in de lucht (in tegenstelling tot ander staal dat moet afgekoeld worden in water of olie). Het gaat hier om double butted buizen die door Reynolds worden aanbevolen voor fietsen als deze Cotic SolarisMAX. De glanslak is prachtig, maar de zwarte kleur is zeer gevoelig voor krassen.

De prijs dan. Een los frame van de Cotic SolarisMAX kost 750 euro, of 575 euro voor de huidige serie want binnenkort pakt Cotic uit met nieuwe kleuren en een kleine wijziging aan de geometrie. Voor een complete fiets tel je iets meer dan 2000 euro neer en je kan steeds luxueuzer gaan, zoals bijvoorbeeld ons testmodel dat afgemonteerd was met heel wat mooie onderdelen van Reverse, Reset, BikeYoke en Fox.

Geometrie

Zowel de wielbasis als de liggende achtervork (442 millimeter) mogen we vrij lang noemen op de SolarisMAX. Ook de reach is relatief lang, maar niet te. Bij de volgende productie van de SolarisMAX, die medio 2018 op de markt verschijnt, zal men een nog iets langere bovenbuis gebruiken en zal de fiets compatibel zijn met vorken van 140 millimeter. Hij wordt dus nog een tikkeltje forser. De balhoofdhoek, die we momenteel met zijn 68 graden als eerder braaf omschrijven, wordt op de nieuwe constructie ook iets luier.

Onderdelen

De Cotic SolarisMAX wordt vooral als los frame verkocht en hij is dan ook het ideale speeltje om zelf à la carte op te bouwen.

Op onze testfiets zien we heel wat producten van Reverse en de fameuze BikeYoke Revive dropper post. Her en der zien we oranje kleurtoetsen die verwijzen naar de kleuren van het frame, denk maar aan de Reset Racing-lagers op het balhoofd of het bracket.

Voor de aandrijving doet Cotic een beroep op de originele Box One die zowel vooraan als achteraan bediend wordt met één en dezelfde shifter. Deze shifter voelt zeer ergonomisch aan en werkt zeer intuïtief. De functionele SLX-crankset doet qua niveau wel een beetje onder voor de rest van de onderdelen. Stoppen doe je met krachtige Magura MT6-remmen die makkelijk doseerbaar zijn. We vinden ze dan ook geweldig!

De Fox 34 Factory-voorvork met 120 millimeter veerweg is de garantie voor een zeer kwaliteitsvolle voorsteven en bij deze korte veerweg is de stijfheid perfect. Ook de wielen komen uit de catalogus van Reverse. Tijdens onze test waren het nog prototypes, maar ondertussen staan deze wielen ook in de catalogus met een interne velgbreedte van 31 millimeter.

Cotic SolarisMAX: de terreintest

Een enduro-hardtail is deze Cotic SolarisMAX niet. Misschien dat de komende wijzigingen aan de geometrie voor een ander verhaal zorgen, maar dat valt nog af te wachten. Nu is hij een bike waarmee je bijna alles kan doen.

Hoe meer we ermee rijden, hoe meer we vaststellen dat er geen omstandigheden zijn waarin de Cotic SolarisMAX zich niet op zijn gemak voelt. Dit is geen speeltje om enkel bergaf wat plezier mee te beleven, dit is een fiets om in alle weersomstandigheden en op alle terreinen lange tochten mee te maken. Zelfs op het vlakke zal je je niet vervelen aan zijn stuur en wanneer je accelereert merk je dat deze versie zeer licht en vinnig is.

Bij het optrekken toont hij zich, enigszins onverwacht, heel dynamisch. Zelfs een marathon of een kleine crosscountry schrikken hem niet af, op voorwaarde dat je andere banden monteert. De Cotic SolarisMAX bewijst dat staal, ondanks het gewicht, niet synoniem staat voor log en dat je er ook energieke fietsen mee kan bouwen.

Het frame is lang en de Large is ook echt een Large (in tegenstelling tot de Production Privée waar je best voor een grotere maat opteert). En dat geeft vertrouwen wanneer het snel gaat en wanneer de trails wat ruiger worden. Samen met de grote wielen, de brede velgen en de efficiënte voorvork loodst hij je overal door.

Wanneer we ons aan zeer ruige en technische afdalingen wagen, voelen we dat de achterkant niet zo vergevingsgezind is. Begrijp ons niet verkeerd: geen enkele aluminium fiets komt aan zijn hielen en er zijn ook niet echt carbon frames die in dezelfde categorie boksen als hem, maar ten opzichte van de Production Privée is de achterkant verticaal veel minder flexibel.

Op kleine schokken voelt het allemaal nog wel comfortabel aan en de brede Reverse-velgen zorgen er ook voor dat de band goed zijn rol speelt, maar het comfort is eerder subtiel aanwezig; net voldoende om de rijder te sparen zodat hij niet te snel moe wordt en niet om alle vibraties op te vangen.

Op technische beklimmingen moet je de strijd echter niet aangaan met deze fiets, want hij biedt een uitstekende grip en in deze omstandigheden is de lange liggende achtervork een extra troef om boven te geraken. Moest je de top echt niet halen, dan zal het eerder aan de berijder liggen …

Ondanks zijn imposante uiterlijk is de SolarisMAX op zijn gemak op smalle, bochtige paden. Hij mag dan wel lang zijn, toch hebben we nooit de indruk dat we een dertigtonner over de singletracks moeten loodsen, maar het is ook niet de fiets om al driftend de bochten te nemen. Het is eerder een bike die uitnodigt om beheerst en vloeiend door de bochten te gaan … wat niet altijd minder efficiënt is, integendeel!

Verdict

De SolarisMAX is braver maar ook polyvalenter dan de Shan GT. Een xc-fiets zal hij nooit vervangen, noch een endurofiets, maar hij trekt zich wel overal uit de slag. Dit is dan ook een originele optie wanneer je graag van alle disciplines proeft en wanneer je niet de middelen hebt om meerdere fietsen aan te schaffen (of één hoogtechnologische)!

Meer info op www.cotic.co.uk

[summary