Test | Kona Hei Hei CR Deluxe: een hardcore avonturier

De Kona Hei Hei maakt al bijna dertig jaar de dienst uit als fijne XC-bolide bij het ondertussen Amerikaanse merk. De nieuwste telg van de Hei Hei-familie verscheen de laatste maanden reeds op verschillende beursvloeren en Vojo mocht hem de laatste weken in avant-première aan de tand voelen, nog voor hij officieel in de winkels zou staan. Dit is dus ons verdict van een uitgebreide test van deze downcountry-fiets met een carbon frame en 120 millimeter veerweg. 

Kona Hei Hei, de naam is je zeker en vast niet onbekend. De Hei Hei circuleert dan ook al sinds 1991 in de catalogus van het merk. In de loop der tijd transformeerde hij van een titanium hardtail naar een aluminium en carbon full suspension.

Dat laatste gebeurde in 2007. Zelfs met zijn toenmalige achtervering van 63 millimeter wist hij iedereen te charmeren, ook die van ondergetekende. Hij bood heel wat rijplezier en dat in een tijd dat crosscountry bijna enkel synoniem stond voor rendement en niet zozeer voor amusement. Twee jaar geleden mochten we de aluminium 29″-versie met een achtervering van 100 millimeter aan een test onderwerpen en ook toen beleefden we veel plezier aan wat het instapmodel was.

Anno 2020 krijgt de Kona Hei Hei een nieuw jasje. Hij behoudt zijn rebelse kant en voegt zich bij het clubje downcountry-fietsen, de verzamelnaam van de fietsen die hun crosscountry-genen niet verloochenen en daarbovenop ook nog eens sterk voor de dag komen bergaf.

Rondjes draaien op een XC-circuit is echter niet echt de favoriete bezigheid van de nieuwe Kona Hei Hei CR. Als hardcore avonturier voelt hij zich meer in zijn sas in raids van meerdere dagen, een terrein waar een lichte fiets met een goed rendement heel welkom is, net zoals comfort en goede daalcapaciteiten.

Frame

Het frame van de nieuwe Kona Hei Hei CR is volledig uit carbon, net zoals dat bij de vorige generatie reeds het geval was. Met achteraan een Boost 148-standaard en een imposant conisch balhoofd volgt hij de hedendaagse trends. Van een bevestiging voor een voorderailleur (van een wat, zeg je?) is er geen spoor meer.

De meest zichtbare wijziging is de plaatsing van de achterdemper. Deze loopt niet meer evenwijdig aan de zitbuis, zoals de voorbije jaren wel het geval was en … voortaan het geval is op alle andere modellen van Kona.

De reden is simpel. Omdat deze fiets schreeuwt om er vele uren op te spenderen, moest er zo veel mogelijk plaats vrijgemaakt worden in het frame. Door de demper onder de zitbuis te plaatsen, kwam er ruimte vrij voor twee bidonhouders en eventueel nog een kleine frametas, en dat op alle maten. Dat is ook waarom we een bocht zien in de onderbuis.

Er zijn nog enkele details die onze aandacht trekken op het frame. De kabels en leidingen lopen bijvoorbeeld niet volledig intern door het frame. Ze steken hun neus immers al ter hoogte van het bottom bracket aan het venster. De remleiding loopt vandaaruit langs de buitenkant van het frame (wat op ruw terrein voor wat gekletter tegen het frame zorgt) terwijl de schakelkabel in de staande achtervork verdwijnt. Dat is praktisch maar heeft ook te maken met de bijzondere vorm van de achterbrug.

Die carbon achterbrug is een heus meesterwerk. Om voldoende ruimte te creëren voor een achterband tot 2.4″, koos men bij Kona voor een hoge maar dunne liggende achtervork. ISCG-mounts zorgen ervoor dat het frame voorzien is voor een kettinghouder. De liggende achtervork is aan de rechterzijde voorzien van een geïntegreerde bescherming die moet dienen om het geklapper van de ketting te verzachten.

Alle scharnierpunten draaien op lagers en hebben een diameter van 20 millimeter. Met de zijdelingse stijfheid zit daardoor alles snor. Ze lijken goed beschermd, wat ook de levensduur moet vergroten.

De staande achtervork is afgeplat en heeft een rol in de werking van de ophanging, maar dat vertellen we in het volgende hoofdstuk.

Dit hoofdstuk mogen we niet afsluiten zonder een woordje over de prachtige kleuren van de Hei Hei, op onze testfiets is dat groen metallic met enkele blauwe tinten naargelang de inval van het licht. Op de forse achterbrug kunnen we helaas niet naast enkele krassen kijken die afkomstig zijn van de wrijving met onze schoenen.

Ophanging

Kona gaf de ophanging van de Hei Hei de naam Fuse mee. Achter die naam schuilt een single pivot ophanging met een veerweg van 120 millimeter.

Kona nam de ratiocurve onder handen zodat de ophanging in het begin van de veerweg gevoeliger zou werken om vervolgens progressiever te worden. Kona zocht en vond een compromis tussen voldoende grip op technische beklimmingen en zo min mogelijk pompende bewegingen.

De staande achtervork speelt net als op vele andere XC-fietsen de rol van ‘scharnierpunt’. Hierdoor kon men wat gewicht besparen en vergemakkelijkt het onderhoud omdat men afstand kon doen van een scharnierpunt vlak bij de achteras. De techniek is gekend, maar Kona heeft er zijn eigen radicale draai aan gegeven door te opteren voor een brede maar afgeplatte staande achtervork. Je ziet duidelijk in welke richting ze moet vervormen en in welke richting ze geen vin mag verroeren!

Kona stelt op het Deluxe-model van de Hei Hei CR alle vertrouwen in RockShox. De achterdemper is een RockShox Deluxe met een totale lengte van 190 millimeter en een slag van 45 millimeter. Van origine zit er geen remote lockout op het stuur, maar alles is voorzien om er toch een te monteren. Wij hebben die remote alvast niet gemist.

Vooraan zit er een RockShox Pike Ultimate, een van de grotere modellen uit het gamma van RockShox. Dit model werd oorspronkelijk bedacht voor een veerweg van 150 tot 160 millimeter, maar doet het hier met een veerweg van 120 millimeter (zoek echter niet naar deze vork in de losse verkoop). Ze is heel stijf en heel wat zwaarder dan een Fox 34 Step-Cast of de nieuwe RockShox SID (reken op 300 à 400 gram extra). Wat doet die Pike hier dan, zul je je afvragen? Hoogstwaarschijnlijk was de SID nog niet beschikbaar op het moment dat men de onderdelen voor de Hei Hei koos en er is ook het prijskaartje. Echt op zijn plaats vinden we de Pike hier echter niet, ook al is dit een uitstekende vork.

Geometrie

Een korte liggende achtervork (430 millimeter op de medium), vlakke balhoofdhoek (67,5 graden), langere reach (440 millimeter op de medium): het recept is ondertussen voldoende gekend en levert fietsen op die geweldig kunnen dalen ondanks de relatief korte veerweg.

Kona heeft hier ondertussen veel ervaring mee opgebouwd zonder in het extreme te gaan. Het merk kiest voor afmetingen die hun waarde al bewezen hebben. Je hebt de keuze uit 4 maten (S, M, L en XL).

Onderdelen en versies

De nieuwe Kona Hei Hei CR is verkrijgbaar in twee versies, beide uitgerust met hetzelfde carbon frame. Er is de CR met Fox-veringen en een Sram GX-aandrijving die voor 3999 euro over de toonbank gaat en er is de CR DL (voor Deluxe) die wij getest hebben en die je portefeuille 5499 euro lichter maakt. Dat is niet goedkoop, maar wanneer we het onderdelenlijstje overlopen zal je merken dat hij luxueus is uitgerust in vergelijking met de concurrentie die vaak 1000 of zelfs 2000 euro meer vraagt voor een vergelijkbaar model.

Het aluminium frame van de vorige Hei Hei blijft overigens in de catalogus staan als instapmodel, daarnaast is het nieuwe carbon frame ook los verkrijgbaar.

We vertelden al dat de Kona Hei Hei CR Deluxe verwend wordt met de beste onderdelen. We hadden het al over RockShox-veringen en we vervolgen met de Sram-familie en een aandrijving die een XX1 Eagle (achterderailleur en cassette), XO1 (shifter) en carbon Descendant-crankstel met 32 tanden combineert.

Deze bolide tot stilstand brengen doe je met de nieuwe Sram Code G2 RSC-remmen. Dit zijn niet de krachtigste 4-zuigerremmen die er te vinden zijn, maar ze zijn wel op hun plaats op een fiets als de Kona Hei Hei CR. Een XC-remset met twee zuigers zou hier te licht uitvallen, nu genieten we van meer remkracht en van beter doseerbare remmen.

Uiteraard zit er ook een dropper post op de Hei Hei. Op onze testfiets, een large, gaat het met een drop van 175 millimeter om het grootste model van de RockShox Reverb. Kona zorgde ervoor dat de zitbuis zo kort mogelijk bleef om de grote drop mogelijk te maken en nog voldoende marge over te houden om de hoogte van het zadel aan te passen (in ons geval 75,5 centimeter, gemeten vanaf de as van het bottom bracket tot de bovenkant van het zadel). Vorm en comfort van het WTB-zadel bevielen ons uitstekend.

Over de diameter van 35 millimeter van het carbon Race Face Next-stuur hebben we onze bedenkingen wegens te stijf in vergelijking met een diameter van 31,8 millimeter. Hierdoor zouden de armen wel eens sneller vermoeid kunnen worden. Voeg daar nog de zeer dunne en harde grips aan toe en dan weet je dat de stuurpost een van de eerste dingen is die we zouden vervangen indien de fiets bij ons zou blijven na de test.

De wielen bestaan uit DT Swiss 370-naven en aluminium WTB i27-velgen met een interne breedte van 27 millimeter. Licht kunnen we deze wielset niet noemen en door deze te vervangen kan je alvast wat grammen en dynamisme winnen.

Eindigen doen we dit overzicht met de Maxxis Rekon-banden met een breedte van 2.25″ en een EXO-karkas. Ze zijn stevig en volgens ons perfect als achterband. Achteraan bieden ze immers veel grip zonder dat de rolweerstand penaliserend is. Vooraan voelen ze zich echter enkel op harde en droge ondergrond op hun gemak. Van zodra de ondergrond nat of mul wordt, bieden ze zijdelings te weinig grip. Ons advies is dan ook om de voorband meteen te vervangen en hem te bewaren tot de achterband versleten is.Onze weegschaal gaf 12,160 kilogram aan voor een large van de Kona Hei Hei CR DL. Geen lichtgewicht dus en we hadden eerlijk gezegd iets beter verwacht van een topmodel, ook al zit hij met dit gewicht in het klasgemiddelde.

Kona Hei Hei CR DL: de terreintest

Zowel onze test van de vorige Hei Hei (het aluminium instapmodel) als van het model uit 2007 (met zijn achtervering van 63 millimeter, 26″-wielen en scandium frame) staan nog als zeer aangenaam in ons geheugen gegrift. We hadden dan ook torenhoge verwachtingen voor de nieuweling.

We stellen de SAG in op 25% en merken dat de Kona Hei Hei CR zeer reactief reageert en weinig pompt. Het is geen explosieve XC-machine die bij de minste pedaalslag ontploft, maar eens op kruissnelheid kan je er makkelijk de vaart inhouden.

Indien je de wielen wisselt – wat wij gedaan hebben door er onze eigenste Asterion E-One XCR-wielen onder te plaatsen – geef je hem een legale dopingkuur. Bijkomend voordeel is dat je bijna een kilogram bespaart. Met deze wielen komt het frame alvast beter tot zijn recht dan met de originele wielen, die zeker niet slecht zijn maar ook niet het beste element van de hele afmontage.

Zelfs met de originele wielen nodigt hij uit om lange tochten te maken. Zeer lange zelfs. De zitpositie is zeer aangenaam om zowel vlot te dalen als te klimmen.

Daar waar onze verwachtingen het hoogst lagen voor de nieuwe Kona Hei Hei, is op technisch terrein. Hem tot het uiterste drijven, leverde vuurwerk op! De geometrie is helemaal niet radicaal en samen met de ophanging schenkt ze het nodige vertrouwen aan de bestuurder.

Zonder dat je er erg in hebt, gaat het steeds sneller en sneller. Zonder nadenken wagen we ons aan een jump en jagen we hem over de steenvelden. De zijdelingse stijfheid van het frame is soms een tikkeltje te, maar is toch net tolerant genoeg om je heelhuids over de worteltapijten te sturen zonder dat je de controle over de fiets verliest.

De Hei Hei voelt zich als een vis in het water in krappe bochten. Toch moet je hem goed in de hand houden, want dit is geen enduro bike of all-mountain. Hij deed ons vaak denken aan de Trek Top Fuel, maar dan misschien een tikkeltje gekker en met een rendement dat wat lager ligt (grotendeels te wijten aan de wielen).

Het enige minpunt wanneer je hem snel de berg afstuurt: de Pike-vork. De stijfheid van het chassis van de vork is perfect, maar de hydraulica lijkt ons eerder gekalibreerd voor fietsen met meer veerweg. De veerweg van 120 millimeter wordt te snel naar onze zin opgebruikt en enkele extra volume spacers plaatsen in de luchtkamer volstaat niet. De nieuwe SID zou veel beter op zijn plaats geweest zijn onder de Hei Hei om harmonieus samen te werken met de ophanging.

Op technische beklimmingen doet de Hei Hei zich opmerken. Alle testers aan wie we de fiets toevertrouwd hebben (drie in totaal), onderstreepten de ongelooflijke grip die je hebt dankzij de ophanging. Oké, je hebt daar ook een zekere fysiek voor nodig, maar de Hei Hei helpt je om jezelf te overtreffen.

Wanneer het steil bergop gaat, heeft de achtervering niet de neiging om in te zakken. Je hoeft ook niet op de trappers te gaan staan. Hij nodigt uit om in het zadel te blijven zitten en gebruik te maken van de actieve maar nooit hinderlijke veringen. Enkel op langere en goed rollende beklimmingen blokkeren we de vering. Al is blokkeren niet het juiste woord, want Kona koos ervoor om de vering toch nog een zeker percentage actief te laten om voldoende grip en comfort te bieden op de kleinste schokken. Een keuze die we niet vaak tegenkomen en alvast toejuichen.

Enkele denkpistes voor een upgrade

Het frame van de nieuwe Kona Hei Hei wist ons te charmeren en de vele uren die we ermee hebben doorgebracht, gaven ons de tijd om na te denken over wat we zoal zouden veranderen om hem nog beter tot zijn recht te laten komen. Het eerste waar we aan denken, zijn de wielen. Een carbon xc-wielset met brede velgen zou niet misstaan op de Hei Hei.

Vooraan zouden we overwegen om een bredere band met goede roleigenschappen en meer grip te monteren (we denken aan een Maxxis Forekaster 2.35 of aan het duo Schwalbe Racing Ralph/Ray 2.35). Ook de grips zouden we er meteen afzwieren voor lichtere en comfortabelere exemplaren. Tot slot zouden we de Pike een DebonAir-tuning geven om meer bovenaan in de veerweg te blijven. Of meteen overstappen op een nieuwe SID met 120 millimeter veerweg. Nog radicaler kan ook: een los frame aanschaffen en à la carte opbouwen!

Verdict

De nieuwe Kona Hei Hei CR DL doet zijn roemrijke naam alle eer aan. Hij heeft het DNA van het merk door zijn buizen stromen en is zeer plezierig om te besturen. Meerdere uren doorbrengen op zijn zadel kost geen moeite. De keuze van sommige onderdelen staat ter discussie maar het totaalpakket is best samenhangend. Dit is een fiets die veel persoonlijkheid heeft en waarmee je je limieten op technisch terrein – zowel bergop als bergaf – kunt verleggen. Ons hart wist hij in ieder geval voor zich te winnen.

Meer info via www.konaworld.com/hei_hei_cr_dl.cfm