Eerste Test | Specialized Turbo Levo Expert 2019: meneer … en mevrouw plus!

Voor zij die de presentatie van de nieuwe Specialized Turbo Levo 2019 nog niet moesten gelezen hebben, verwijzen we graag door naar volgend artikel: www.vojomag.nl/presentatie-specialized-turbo-levo-2019-benchmark-neemt-terug-voorsprong. Hier besteden we enkel aandacht aan de twee testdagen aan de Kroatische kust.

Moeten we nog vertellen dat de verwachtingen voor de nieuwe Specialized Turbo Levo heel hoog zijn? Iedereen verwacht dan ook dat hij nog beter doet dan zijn voorganger. Ter plaatse was het team van Specialized vrij zeker van hun zaak, maar toch voelde je een gezonde dosis stress in afwachting van de eerste feedback van de journalisten.

We gaan er hier de spanning niet langer inhouden: ons wist de nieuwkomer in ieder geval te charmeren. Waarom dat zo is, leggen we jullie op de volgende pagina’s uit.

En we doen dat dit keer aan de hand van twee meningen: die van Olivier Béart, de medeoprichter van Vojo die meestal in de Belgische Ardennen onderweg is, en die van Elodie Lantelme, die in de Franse Alpen woont en de laatste jaren heel wat ervaring opbouwde met elektrische fietsen.

Klik in het menu hieronder voor de analyse van Olivier of Elodie >>>

De Levo van meneer volgens Olivier Béart

Ik heb steeds een voorkeur gehad voor elektrische fietsen waarbij het accent niet enkel en alleen op de ondersteuning ligt, maar wel op het algemene gevoel. De wendbaarheid en stuureigenschappen zijn in mijn ogen nog steeds iets belangrijker dan de kracht van de motor (het blijft een fiets). Ook de autonomie vind ik enorm belangrijk, omdat dit al ontelbare keren een bron van frustratie is geweest wanneer ik met een e-mountainbike onderweg was. Ik denk aan de fietsen waarmee ik me gedurende 25 kilometer te pletter amuseerde tot het moment dat ik het batterijniveau zag smelten als sneeuw voor de zon. Na 35/40 kilometer stond ik dan ook al te vaak opgezadeld met een loodzware fiets van meer dan 20 kilogram waarmee ik nog thuis diende te raken.

Ik herinner me mijn laatste tocht met de vorige Specialized Turbo Levo nog goed en ben dan ook benieuwd naar de meerwaarde van de batterij van 700Wh. En of het zwaartepunt hetzelfde is gebleven en het rijgedrag niet wordt beïnvloed door het extra gewicht. Ik vraag me ook af hoe het zal gaan met de 29″-wielen; ik die steeds geloofde in het 27,5+-formaat op elektrische mountainbikes (minder op onze klassieke mountainbikes). Ik krijg voor mijn 1m78 een medium Turbo Levo Expert in de handen gestopt. Normaal rijd ik graag met een large met een zeer korte stuurpen, maar bij Specialized opteer ik steeds voor een medium, zeker sinds de reach langer is geworden. Dat geldt zowel voor de Levo als de Epic als de laatste nieuwe Stumpjumper.

Achteraan moeten we het doen zonder de autosag, maar het lukt ons vlotjes om een sag tussen de 25 en 30% in te stellen. We beginnen onze eerste testdag met een klein rondje, inclusief enkele steile hellingen, rond het hotel. De voorvork lijkt me in het begin van de veerweg iets te hard te staan en de fiets hotst dan ook over de stenen. Wat later voeg ik twee spacers toe in de luchtkamer van de Pike zodat ik met een lagere luchtdruk kan rijden zonder dat de vork teveel gaat induiken. Dit moet volgens mij veel beter zijn dan de settings waarmee ik begon (één token). In de 2.6″-banden pomp ik 1.3 bar, maar ook niet minder, omdat de paden in Kroatië bezaaid liggen met stenen. De Specialized-banden mogen dan wel stevig zijn, je moet het noodlot ook niet tarten.

Geen enkele helling is hem te zwaar!

Nu moet alles perfect zijn en we vertrekken voor een lus van veertig kilometer. Beginnen doen we met een lange beklimming over een brede piste vol stenen die onder onze banden rollen. Hier verbaast de Levo me al dat niets hem te veel of te moeilijk is. De motor werkt zeer gelijkmatig en het achterwiel slaat nooit op hol door een te krachtige input van de motor.

De motor geeft steeds een perfecte ondersteuning, zelfs bij een relatief lage trapcadans. De nieuwe Brose-motor voelt zich op zijn gemak bij 40 tot 110 toeren per minuut, wat volgens mij een van zijn grootste troeven is. Andere motors stappen al uit hun comfortzone van zodra je meer of minder dan 80 à 90 toeren per minuut trapt.

Ik kies steeds voor de Trail-modus en slechts zelden voor de Eco-stand. Niet omdat deze laatste te zwak is (je kan ze trouwens naar smaak programmeren via de Mission Control app), maar wel omdat ik de autonomie van de batterij wil testen. De Turbo-modus houden we enkel voor de steilste hellingen … en wanneer er voldoende grip is.

We vervolgen onze weg met een serie bochtige en snelle singletracks in het struikgewas. Daar toont de Turbo Levo zijn uitstekende wendbaarheid. Ben je zeker dat we niet op een Stumpjumper zitten? Wanneer je de fiets moet dragen, voel je het gewicht van 21 kilogram, maar eens op de trails vergeet je dit compleet door de evenwichtige geometrie en de perfect verdeelde massa.

De grote wielen verslinden alle stenen die voor onze wielen rollen. Soms voeren we een bunny-hop uit, want dat kan perfect met de Levo! Akkoord, in dat geval voel je wel het gewicht van de fiets wanneer je aan zijn stuur trekt, maar toch kan je hem besturen zoals een klassieke mountainbike. De Roval Traverse-wielen op de Expert zijn niet uit carbon, maar uit aluminium. Deze laatsten werden vernieuwd (naven) en het rijgedrag is veel preciezer dan voorheen en benadert dat van de vorige carbon modellen.

In ons testrondje zaten heel wat steile hellingen en op geen enkele helling kwam ik in de problemen. De Brose-motor werkt telkens zeer efficiënt, zij het zonder echt de overhand te nemen. Hij werkt eerder op een subtiele manier. Ik had vaak het gevoel dat het enkel ik en mijn fiets was … met dien verstande dat ik enkel iets sneller was dan anders en in staat om hellingen te overwinnen waar ik anders niet boven zou geraken. Het voelt een beetje alsof een vriend me steeds een lichte duw in de rug geeft.

Specialized koos voor een niet al te korte liggende achtervork en dat speelt in zijn voordeel. Ik koos er wel voor om de spacers onder de stuurpen te verwijderen, want ik vond deze een beetje too much in combinatie met de riser bar. Persoonlijk zou ik die laatste vervangen door een plat stuur van eveneens 780 millimeter breed. De voorkant kan op die manier makkelijk op de grond gehouden worden, zelfs wanneer de percentages vereisen van met de neus op het stuur te rijden.

En wat met de batterij? Wanneer de eerste dag ten einde loopt en we 55 kilometer en 1400 positieve hoogtemeters op de teller hebben staan, rest er ons nog een derde van de autonomie. Dit wil zeggen dat je makkelijk 70 kilometer puur kunt mountainbiken zonder schrik te hebben om zonder ondersteuning te vallen. Moest het toch gebeuren, dan is dit een van de fietsen die zonder ondersteuning het vlotst rijdt. Enkel bergop voel je in dat geval natuurlijk het gewicht, mirakels bestaan niet.

Een gelijkenis met de Stumpjumper

De tweede dag trekken we naar enkele enduropaden met iets minder stenen. Ik moet toegeven dat de 29″-wielen met 2.6-banden iets preciezer sturen dan de 27,5+x2.8-combinatie. Wie wil kan op de Levo 2019 echter nog steeds 27,5+-wielen monteren. Wat de grip bergop betreft, presteren de twee wielmaten ongeveer hetzelfde. Wat ons daarnaast opvalt, is vooral de kwaliteit van de Butcher-banden.

In de iets ruigere afdalingen merk ik dat de achtervering beter standhoudt dan op zijn voorganger. De fiets lijkt nog beter op zijn twee wielen te rusten. Schokken worden goed opgevangen zonder ze volledig plat te walsen (wens je een bulldozer, kijk dan bij de Kenevo) en je moet nog net voldoende zelf sturen om overal door te komen en je een echte piloot te wanen.

En moest dat helse onweer niet losgebarsten zijn, dan zouden we waarschijnlijk nog steeds op de trails te vinden zijn. Nou ja, de batterij zou op een bepaald moment wel de geest gegeven hebben, maar ook vandaag reden we 44 kilometer zonder spaarzaam te zijn voor de batterij. Daarvoor beleefden we iets te veel plezier tijdens de wedstrijdjes bergop met de collega’s. Toen ik de fiets inleverde, had ik net iets meer dan de helft van de autonomie opgebruikt. Het viel me trouwens zwaar om de fiets af te geven. Ik heb als tester steeds graag met fietsen van Specialized gereden en erken hun kwaliteiten, maar toch koos ik voor mijn eigen fietsen nooit voor een exemplaar van het Amerikaanse merk wegens misschien wel ‘te perfect’. De Turbo Levo zou mijn mening echter wel eens kunnen doen veranderen, want ook al heb ik nog niet alle e-mountainbikes getest (de BH en Rocky Mountain ontbreken nog om er een paar te noemen), toch is dit voor mij een voorbeeld van waar een e-mountainbike aan moet voldoen. En ik ga hier niet verklaren dat de vorige generatie van de Levo enkel nog goed is om onder het stof le laten staan in de garage, verre van, maar ik moet toegeven dat de nieuwe Specialized Levo 2019 een echte ‘plus’ is die de lat op bijna alle domeinen hoger legt.

Laat ons nu eens horen naar wat mevrouw Elodie ervan vindt!

Klik daarvoor in het menu hieronder>>>

De Levo van mevrouw volgens Elodie Lantelme

Aanvankelijk was het de bedoeling om het specifieke Women-model van de Specialized Turbo Levo te testen. Een model dat net als de klassieke Stumpjumper aangepast werd aan ons vrouwen. Denk maar aan een specifieke instelling van de veringen (progressiever in het begin van de veerweg en een meer linaire compressiecurve) en andere contactpunten (zadel, handvatten). De Specialized Turbo Levo Women was uiteindelijk nog niet beschikbaar en dus reed ik net als Olivier op een Levo Expert 2019, maar dan wel een extra korte.

De laatste keer dat ik met een Turbo Levo reed, dateert al van 2015 toen hij voor het eerst uitkwam. Toen vielen me zijn uitstekende dynamische kwaliteiten al op. Maar ook enkele kinderfouten, want door de warme zuiderzon raakte de Brose-motor toen snel oververhit. Met als gevolg dat de motor soms plotsklaps veel vermogen verloor of zelfs uitviel. Ik ben dan ook benieuwd hoe deze tweede generatie het ervan af zal brengen.

Ik kom niet meer terug op de presentatie van de Levo, maar som wel even graag het Women-gamma op.

In de catalogus staan twee versies, beiden verkrijgbaar in S, M en L. De Specialized WMN’S Turbo Levo FSR Comp 29 (kleuren Plum Purple/Acid Java) heeft een aluminium frame, een RockShox Deluxe RT WMN-achterdemper met 150 millimeter veerweg en een Revelation Charger RC 29 Boost-voorvork met eveneens 150 millimeter veerweg, een Sram GX 11-speed aandrijving, Sram Guide-remmen met remschijven van 200 millimeter en een batterij van 500Wh. Adviesprijs: 5699 euro. De WMN’S Turbo Levo FSR 29 (kleuren Marine Blue/Acid Fuschia) heeft een RockShox Deluxe WMN-achterdemper met 150 millimeter veerweg, een Sektor RL Boost-voorvork met 150 millimeter veerweg, een Sram NX-aandrijving, Sram Level-remmen met remschijven van 200 millimeter en een batterij van 500Wh. Zijn prijskaartje: 4499 euro.

Waarom geen specifiek frame voor vrouwen, met een kortere bovenbuis en een iets meer sloping frame dat beter beantwoordt aan de vrouwelijke lichaamsbouw? Het antwoord is simpel: “Lichaamsmetingen hebben uitgewezen dat de fiets dat niet echt nodig heeft. Indien we voor de vrouwen een specifiek frame hadden moeten ontwerpen in functie van de doeleinden van de fiets, dan hadden we exact dezelfde fiets ontworpen als diegene die hier staat.” We nemen genoegen met dit antwoord, maar vinden het wel jammer dat er voor ons geen S-Works- of Expert-versie met een batterij van 700Wh van de Levo voorhanden is.

In alle discretie

Om te starten drukken we op de on-knop en we zien meteen de autonomie van de batterij verschijnen op de bovenbuis, wat leuker is dan op het vorige model waar we op de zijkant moesten kijken. Ook de mogelijkheid om een fietscomputer uit eigen huis te gebruiken, vind ik leuk. Zij die liever geen fietscomputertje op het stuur zien, kunnen dit weglaten. Zowel Olivier als ik verkozen om dit te laten staan.

Ik ben ook onder de indruk van de compactheid van de motor. Dit moet zeker helpen om door conservatieve bikers het gebruik van een e-mountainbike op de trails te accepteren. De Levo hoopt als een van de eerste e-mountainbikes de Amerikaanse markt te veroveren die slechts met mondjesmaat op gang komt. Ik wil de fiets in zijn originele configuratie testen en verander niets aan de programmatie van de modi, wat mogelijk is via de Mission Control app.

In alle zachtheid

Na de ochtendrit laat ik nog wat lucht uit de banden en ik vertek opnieuw met 1.1 bar achteraan en 1 bar vooraan. De oorspronkelijke sag van 35% breng ik na diezelfde ochtendrit terug naar 30% omdat ik meer de neiging had om met de cranks tegen de grond te botsen dan mijn collega’s. Na deze aanpassing deed dit euvel zich niet meer voor. Ook de drie spacers onder de stuurpen moesten er na de ochtendrit aan geloven. Ik had tijdens mijn eerste rit vaak de indruk dat ik moeite had om de voorkant onder controle te houden. Daardoor kreeg ik steeds minder vertrouwen in mijn fiets en verplaatste ik mijn gewicht steeds meer naar achteren, waardoor de voorkant nog moeilijker te controleren viel. Enfin, een vicieuze cirkel waar ik enkel uitraakte door de drie spacers weg te nemen. De voorkant bleef nadien opnieuw mooi op de grond kleven waardoor mijn vertrouwen een boost kreeg.

Eerder dit jaar mocht ik ook al eens de BH Atom X Lynx 6 27,7+ Pro ontdekken (www.vojomag.nl/presentatie-eerste-test-bh-atom-x-lynx) en ik was benieuwd hoe Specialized met dezelfde ingrediënten (nieuwe Brose-motor en batterij van 700Wh) de Levo toch zou klaarstomen voor heel andere doeleinden. En ik was ook benieuwd hoe de motor het ervan af zou brengen in de hitte van de Kroatische kust (deze presentatie vond plaats eind augustus). Zou de nieuwe Brose-motor komaf gemaakt hebben met de oververhittingsproblemen van de eerste generatie? Tijdens de twee dagen in Kroatië hebben we daar geen last van gehad, noch van het eerder genoemde verlies aan vermogen, al moeten we dit nog verifiëren tijdens een intense test, want we stopten regelmatig om foto’s te nemen, wat de motor de tijd gaf om af te koelen.

De motor loopt zeer stil en werkt lineair samen met de pedaalslag, waardoor je de maximale ondersteuning kunt gebruiken op de meest technische hellingen.

Wat ik ook waardeerde was de smeuïge werking van de Duitse motor. Zelfs in de boost-modus reageert hij niet agressief zoals een Bosch-motor wel doet in zijn Turbo-stand of een Shimano-motor in zijn Boost-stand (die te configureren zijn zonder dat je hun DNA echt kunt wijzigen). De motor loopt zeer stil en werkt lineair samen met de pedaalslag, waardoor je de maximale ondersteuning kunt gebruiken op de meest technische hellingen. 

De wielmaat

Het vermogen van de motor wordt mooi overgebracht naar de grond doordat kinematica, geometrie en achterdemper perfect op elkaar zijn afgestemd. Hierdoor is de Levo een uitstekende klimmer, wat nog versterkt wordt door de 29″-wielen. Ik kan de beslissing van Specialized om niet langer 27,5 Plus-wielen te gebruiken (en zeker niet met de 3.0″-banden van in het begin) alleen maar toejuichen. Ik heb de Levo met 2.8″-banden nooit getest, maar ik twijfel er niet aan dat dit al beter was. Banden met een breedte van 2.8 of meer mogen dan veel vertrouwen schenken bergaf, toch vind ik ze persoonlijk te zwaar en niet precies genoeg sturen. Wat de fiets dan weer minder speels maakt. 29″-wielen met 2.6″-banden lijken me dan ook het perfecte compromis. Toch zeker op de stenige Kroatische ondergrond, de steile geplaveide Romeinse wegen en afdalingen vol wortels.

Op het steilste en meest technische stuk van een smal wandelpad vol trappen (we reden bijna verloren) heb ik ook de Walk Assist uitgeprobeerd. Een simpele tik van de duim volstaat om deze modus te activeren. In tegenstelling tot de Walk Assist op de eerste generatie van de Turbo Levo, helpt deze modus nu wel effectief door de fiets lichter te doen lijken.

Na deze twee dagen in Kroatië kan ik zeggen dat ik op de nieuwe Specialized Turbo Levo Expert echt het gevoel had over hetzelfde ludieke en veelzijdige rijgevoel te beschikken als op de klassieke Stumpy, maar dan wel met een zijdezachte motor die coherent is met de identiteit van deze e-mtb. Hij geeft me, ook dankzij zijn autonomie, het perspectief dat ik aan zijn stuur langere tochten kan maken over gevarieerder terrein.

Epiloog

Sommige punten zijn voor de ene belangrijker dan voor de andere, maar toch waren we het allemaal eens dat deze nieuwe Specialized Turbo Levo 2019 een zeer geslaagde fiets is. Het is een plezier om hem te besturen, de ondersteuning werkt efficiënt maar toch discreet en ook de grote autonomie is een kwaliteit die we onthouden. Heb je zopas een Levo van de vorige generatie aangeschaft? Wees niet bang, dat blijft een uitstekende fiets. Maar we moeten toegeven dat Specialized met de nieuwkomer opnieuw een grote voorsprong neemt op heel wat concurrenten, die ongetwijfeld niet zullen wachten om te reageren, wat alleen maar goed kan zijn voor de gebruikers van elektrische mountainbikes.

Onze presentatie van de Specialized Turbo Levo 2019: www.vojomag.nl/presentatie-specialized-turbo-levo-2019-benchmark-neemt-terug-voorsprong

Meer info op www.specialized.com

[summary