Pro bike check XC 2019 | De mooiste fietsen en nieuwigheden uit de paddocks

Nu het tweede luik van de wereldbeker crosscountry eindelijk voor de deur staat, nemen we jullie nog een laatste keer mee naar Albstadt en Nove Mesto. Niet om over de wedstrijden te leuteren, maar wel om jullie op de hoogte te brengen van de fietsen, prototypes en andere opvallende zaken die we er in de paddocks tegenkwamen. Een rondleiding dus waarbij je enkel de gids van Vojo moet volgen!

Jullie kennen ons ondertussen al wel. We vinden het heerlijk om door de paddocks te kuieren en op zoek te gaan naar nieuwigheden of prototypes die de teams tevergeefs proberen te verbergen. Urenlang zouden we kunnen discussiëren met de mecaniciens en renners om hun geheimen te ontfutselen. Nadat we eerder een stand van zaken gaven over de favorieten en geblesseerden voor de wereldbekermanche van Vallnord (www.vojomag.nl/news/wereldbeker-mtb-stand-zaken-zomer), hebben we in dit dossier alles samengevat wat ons tot hiertoe tijdens het wereldbekerseizoen 2019 op materiaalvlak is opgevallen.

Beginnen doen we op de volgende pagina met de Scott Spark en Scale van Nino Schurter. Of je kan in het menu hieronder meteen naar de pagina van je keuze gaan >>>

De Scott Spark en Scale van Nino Schurter en een praatje met ‘Yanick the Mechanic’

Vooraleer we met de mecanicien van Nino Schurter dieper ingaan op het materiaal van het Scott-Sram Team, tonen we jullie eerst de Scott Spark van Nino die net een nieuw ‘likje verf’ heeft gekregen en waarop de wereldkampioen in Vallnord zal te bewonderen zijn!

Ook de fiets van Kate Courtney werd onder handen genomen en ook dat resultaat is prachtig.

Tijd nu voor onze babbel met Yanick the Mechanic, de mecanicien die bijna net zo gekend is als de renner over wiens fiets hij zich ontfermt. Yanick is de man achter de fietsen van Nino Schurter en hij nam in Albstadt, tussen de drukte die bij een wereldbeker MTB komt kijken, uitgebreid de tijd om met veel plezier de lades in zijn rijdende werkplaats voor ons te openen.

De lievelingsfiets van Nino Schurter is al enkele jaren een Scott Spark RC. Visueel heeft hij veel weg van de oudere modellen, maar de Spark 2019 van Scott-Sram onderging toch heel wat wijzigingen.

De grootste nieuwigheid is te vinden op de wielen en banden: “Na heel wat tests hebben we beslist om niet langer met 2.25″-banden te rijden, maar te opteren voor banden met een breedte van 2.4″. We hebben zowel de rolweerstand als de grip getest en systematisch scoorden de bredere banden beter”, legt Yanick ons uit.

Maxxis produceerde dan ook een gloednieuw prototype van de Maxxis Aspen, vandaar de benaming ‘Test pilot’ op de flank van de band om aan te duiden dat het niet om een seriemodel gaat. Deze nieuwe band wordt door de renners van het team alom geprezen voor zijn rendement en zijn grip op ‘kapot’ gereden ondergrond, zoals tijdens de wedstrijden van de elites vaak het geval is nadat er eerst heel wat andere wedstrijden en renners over het parkoers gepasseerd zijn.

De nieuwe Maxxis Aspen is opgebouwd uit het Wide Trail-karkas dat we reeds eerder zagen op de endurobanden die ontwikkeld werden voor bredere velgen. We stellen trouwens vast dat de mannelijke leden van het team met velgen van 30 millimeter rijden.

Wat je goed moet onthouden, is dat er een zekere harmonie moet zijn tussen velg en band

“Ook op dat vlak hebben we tests uitgevoerd en wat je goed moet onthouden, is dat er een zekere harmonie moet zijn tussen velg en band. Wij vinden het rijgedrag van 2.4″-banden optimaal met bredere velgen. Daarom dat we zijn overgeschakeld van 25 naar 30 millimeter. Behalve het betere rendement en de verhoogde grip, hebben we ook vastgesteld dat de kans op snake bites kleiner werd”, vervolgt Yanick the Mechanic.

We zagen Nino Schurter vorig seizoen in Albstadt al met velgen van 30 millimeter rondrijden op zijn Scott Scale-hardtail en dit jaar worden de brede velgen en 2.4″-banden zowel op de hardtail als de Scott Spark RC full suspension gebruikt.

Daar eindigt het bandenverhaal echter nog niet, want we zagen bij Scott-Sram ook dit prototype, een afgeleide van de Aspen. Deze band wordt enkel op vrijdagavond uit de kast gehaald voor een optimaal rendement achteraan op de korte en snelle circuits van de shorttrack, de discipline waarvoor hij speciaal ontwikkeld werd. De fietsen zelf mogen tijdens een wereldbekerweekend niet gewisseld worden – op vrijdagavond met een hardtail starten in de shorttrack en op zondag met een full suspension in de crosscountry is dus verboden, vandaar de blauwe sticker op de fiets van Kate Courtney (foto hieronder) – maar de banden verwisselen mag dus wel. Tijdens de crosscountry kiest het team, naargelang de omstandigheden, voor een klassieke Maxxis Aspen.

Het is interessant om weten dat Kate Courtney momenteel wel nog met velgen van 25 millimeter en banden met een breedte van 2.25″ rijdt, zelfs op haar Scale zoals hier in Albstadt. Dat komt ongetwijfeld omdat Kate kleiner en lichter is dan haar mannelijke teamgenoten.

Nog een ander element dat onze aandacht weet te trekken op de fiets van Nino Schurter is het crankstel en het kettingblad in het bijzonder. Is dit een stijver exemplaar om de krachten die Schurter ontwikkelt te kunnen trotseren? Ja en nee, want het is gerelateerd aan de Quarq-vermogensmeter of beter nog de sensor die gebruikt wordt.

Yanick legt het ons uit: “De Sram Quarq-cranksets met een vermogensmeter zijn standaard uitgerust met een ster met vier armen waarop de sensor zich bevindt. Daarop wordt dan met bouten het kettingblad gemonteerd. In dit geval hebben we te maken met een Direct Mount-versie. Deze versie is lichter en stijver, maar vooral ook veel preciezer omdat het uit maar één onderdeel bestaat.” Of deze versie ooit op de markt komt, valt moeilijk te zeggen, want in dit specifieke geval moet je ook het sensorgedeelte vervangen wanneer het kettingblad versleten is. Maar we begrijpen nu wel waarom een topper als Nino Schurter deze keuze maakt.

In zijn bestelwagen toont een trotse Yanick ons ook het systeem dat hij op punt heeft gezet om alle kleine batterijen die nodig zijn voor de nieuwe draadloze Sram Eagle AXS-aandrijving op een ordelijke en veilige manier op te laden.

In deze doos kan hij maar liefst 12 batterijen tegelijkertijd opladen voor de derailleurs van het hele team of voor de RockShox Reverb AXS dropper post.

Uit een andere lade haalt Yanick een enkelvoudig kettingblad met 40 tanden tevoorschijn. Nino Schurter gebruikt dit prototype in de shorttrack. Tijdens de crosscountry stapt hij over op een ‘kleine’ 38 …

Wanneer we aan het dak van de bestelwagen enkele Pepi’s Tire Noodles zien hangen, vuren we meteen de vraag af op Yanick of het team deze systematisch gebruikt? “We hebben vele modellen getest en de PTN bleek de gulden middenweg. Het product is goed en makkelijk te monteren en demonteren. Nog belangrijker is dat het merk openstaat voor onze feedback, wat zeer belangrijk is voor ons. In een recordtijd leverde het merk ons nieuwe inserts die perfect voldeden aan onze specifieke eisen. Op dit moment gebruiken we soms de gele seriemodellen, maar niet altijd. Dat hangt af van de aard van het terrein. Met de komst van de velgen van 30 millimeter en de banden van 2.4″ hebben deze inserts trouwens minder belang.”

Net voor Nino zijn fiets komt halen, eindigen we ons gesprek met een woordje over de veringen. Er doet een gerucht de ronde dat Nino dit seizoen op de meest technische parkoersen vooraan een veerweg van 110 millimeter gebruikt in de plaats van 100. Voor een keer laat Yanick niet het achterste van zijn tong zien, maar wanneer we hem vragen of we in de toekomst steeds meer fietsen met 110 of zelfs 120 millimeter veerweg zullen zien in xc-wedstrijden, kan hij een veelzeggende lach niet onderdrukken …

De Orbea Oiz TR 120 van Victor Koretzky

Op de vorige pagina hadden we het er met de mecanicien van Nino Schurter al over of we in de toekomst steeds vaker fietsen met 110 of zelfs 120 millimeter veerweg zullen zien opduiken in de wereldbeker XC. Victor Koretzky geeft alvast het voorbeeld door te opteren voor de Orbea Oiz; niet voor de XC-versie met 100 millimeter veerweg, maar wel voor de TR-versie met 120 millimeter veerweg.

Zoals we in de presentatie en eerste test van de Oiz al hebben uitgelegd, is het frame van de XC- en TR-versie identiek. Door een demper met een grotere slag te gebruiken en een Fox F34 Step Cast-vork beschik je op de TR echter over meer veerweg.

De extra veerweg zorgt voor iets meer vertrouwen op de technische hedendaagse xc-circuits, terwijl het verlies aan rendement zeer miniem is.

Ondanks zijn voortrekkersrol op het vlak van de veringen, blijft Victor Koretzky wel trouw aan een klassieke zadelpen. Deels heeft dit te maken met het extra gewicht van een dropper post, maar ook met zijn rijstijl, waardoor hij van oordeel is dat een dropper post geen must is voor hem.

De banden komen van Michelin: een Force vooraan en een Jet achteraan, beide met een breedte van 2.25″. De banden liggen rond Mavic CrossMax-wielen met carbon velgen.

Zijn team, Ekoï-KMC-Orbea, koos voor Sram om de aandrijving (een mechanische XX1 Eagle) en de remmen (Level ULT) te leveren, zonder dat Sram een officiële partner is van het team. En zo komt het dus dat we remschijven zien van het Spaanse merk Galfer, dat wel een sponsor is van het team.

De ketting komt uiteraard van titelsponsor KMC. Het carbon crankstel van FSA is uitgerust met een vermogenssensor. De Look-pedalen zijn dan weer een persoonlijke keuze van Victor.

Het BH Ultimate-prototype van Carlos Coloma

Full suspensions hebben de laatste tijd de wind in de zeilen, maar BH vergeet de hardtails niet en is bezig met een update van de Ultimate. Carlos Coloma reed in Albstadt én in Nove Mesto, waar normaal full suspensions regeren, met deze fiets rond.

Aan de ruwe afwerking van het frame zien we dat het nog om een prototype gaat. Via goede bron hebben we echter vernomen dat de officiële presentatie nog voor dit jaar gepland zou zijn. Hij zou het bestaande gamma naar boven toe (lees duurder) moeten vervolledigen.

Het frame van de nieuwe BH Ultimate wordt iets radicaler (langer en lager) en door de fijnere buizen zou ook het gewicht moeten dalen. Daarnaast zouden vooral het comfort en de filtering van de vibraties van een zeer hoog niveau moeten zijn, wat verklaart waarom Coloma hem ook op de meest veeleisende circuits gebruikt. We zien in ieder geval dat de staande achtervork en de bovenbuis bijna zo scherp zijn als een scheermesje.

Zowel voor de aandrijving als de remmen kan Carlos Coloma rekenen op Sram, maar wel in combinatie met een Rotor-crankstel met een ovaal Q-Ring kettingblad.

De carbon KS Lev Integra dropper post heeft een drop van 100 millimeter. De carbon Fox F32 SC-voorvork heeft een veerweg van eveneens 100 millimeter.

De wielen komen van het kleine Portugese merk Prototype. Met velgen van 27 millimeter komt deze set uit op een gewicht van 1330 gram.

Uiteraard houdt Carlos Coloma zijn BH Lynx full suspension steeds achter de hand voor de meest uitdagende circuits in de wereldbeker.

De Cannondale Scalpel van Maxime Marotte

Maxime Marotte kan niet meer zonder zijn full suspension! De Cannondale Scalpel 2019 is met zijn sobere look ongetwijfeld een van de stijlvolste fietsen uit de paddocks.

Naast de onvermijdelijke Lefty Ocho-vork is de Scalpel sinds vorig seizoen uitgerust met een Fox-demper. De Scalpel werd van origine ontworpen voor een RockShox-demper met een hydraulische lockout, waardoor een directe verbinding met de lockout op het stuur mogelijk was. De kabelbediende Fox Float is daarentegen minder discreet verbonden met de lockout.

De veerweg van de Cannondale Scalpel van Maxime Marotte bedraagt nog altijd 100 millimeter en de Fransman doet er alles aan om zijn Enve-stuurpost zo laag mogelijk te plaatsen. De stuurpen werd dan ook meteen op de lagers gemonteerd. De ultralichte grips komen van Prologo.

Het Cannondale-team tekende vorig seizoen ook een overeenkomst met Shimano waardoor Maxime Marotte te bewonderen valt met een Shimano XTR 12-speed … en een kettingblad van 38 tanden! Remmen doet hij met een XTR met 2 zuigers en schijven van 160 millimeter.

Na een nauwkeurige studie van de verdoezelde dropper post, stellen we vast dat het gaat om een BikeYoke Divine SL, de XC-afgeleide van de Revive. Dit is een zeer licht exemplaar (400 gram met een diameter van 31.6 millimeter en een lengte van 400 millimeter) met een drop van 80 millimeter, wat een goede middenweg is voor crosscountry. Van de zadelpen kan, dankzij het zeer compacte interne mechanisme, maar liefst 12 centimeter afgezaagd worden (het deel in het frame) om wat gewicht te besparen. En tot slot is deze dropper post ook uitgerust met een ‘Tech climb’-systeem, waardoor de zadelpen een lichte demping biedt in de tussenstand. In de bovenste en onderste positie staat deze dropper post wel muurvast. Meteen begrijpen we waarom we deze dropper post wel vaker tegenkwamen in de paddocks. Meer info hier.

We kunnen het niet laten om ook nog enkele foto’s te tonen van de Cannondale F-Si van Manuel Fumic, een ploegmakker van Maxime Marotte. In Albstadt reed hij rond met een fiets die een hommage bracht aan de fietsen uit de jaren 90 van het Amerikaanse merk.

Hierbij nog het origineel dat ter inspiratie diende!

Trends en nieuwigheden bij de onderdelen en accessoires

Om dit dossier compleet te maken, hebben we ook een compilatie gemaakt van de nieuwigheden bij de onderdelen en accessoires. Eindigen doen we met enkele opvallende trends.

Een nieuwe XC-vork van DT Swiss!

In vergelijking met de vroegere modellen verhuist de vorkboog naar de voorkant van de vork. De grote vorkpatten hebben veel weg van de exemplaren op de endurovork.

Het ventiel en het lockout systeem op het t-stuk worden niet aan het zicht onttrokken zoals op de endurovork. Alles ziet er dan ook heel wat klassieker uit. Over het gewicht en een mogelijke releasedatum is voorlopig niets bekend.

Rotor goes carbon

Rotor, dat bekend staat voor zijn aluminium traparmen, slaat met de Kapic de carbon weg in. Het aangekondigd gewicht bedraagt 429 gram en de Kapic komt daarmee in het vaarwater van de lichtste modellen op de markt, zoals de Race Face Next of de Sram XX1 Dub.

Deze traparmen zijn terug te vinden op de fietsen van het Specialized Factory Team en op de BMC-fietsen van Absolute Absalon. Een van de voordelen van dit crankstel is volgens Julien Absalon dat de traparmen aan de twee zijden van de trapas kunnen gedemonteerd worden, wat een snelle demontage aan eender welke kant mogelijk maakt. De traparmen zijn verkrijgbaar met een lengte van 165, 170 en 175 millimeter.

Hutchinson: een Skeleton ‘max’?

Op de fietsen van de teams die gesponsord worden door het Franse Hutchinson, ontdekten we een nieuw prototype van een Racing Lab-band. Hij doet sterk denken aan de Skeleton (de laatste XC-band die het merk uitbracht), maar het is duidelijk te zien dat het prototype over meer noppen beschikt. Daarmee zou hij meer terreinomstandigheden moeten aankunnen of meer grip moeten bieden. De noppen zijn laag uitgevoerd en dicht bij elkaar geplaatst om het rendement niet te benadelen.

Trend 1: inserts in de banden

Zonder wijdverbreid te zijn (of misschien omdat ze niet meteen duidelijk zichtbaar zijn), lijkt het erop dat meer en meer renners de neiging hebben om inserts te monteren in hun banden. Het doel daarvan is simpel: bij een lagere druk in de banden het risico verkleinen om met de velg ergens tegenaan te knallen of lek te rijden. Bij een lekke band helpen de inserts om door te kunnen rijden tot de materiaalzone. Het Ghost-team toont klaar en duidelijk de samenwerking met Pepi’s Tire Noodle, wat de meest populaire keuze lijkt in de paddocks, vooral te wijten aan het lage gewicht van deze oplossing.

Trend 2: bredere velgen

Enkele jaren geleden waren velgen met een interne breedte van 20 millimeter nog de norm in crosscountry, maar dat hoort ondertussen tot de verleden tijd. Bijna niemand rijdt nog met velgen die smaller zijn dan 25 millimeter en we zien dit jaar dat steeds meer renners kiezen voor velgen van 30 millimeter. We hebben erover gesproken met Yanick, de mecanicien van Nino Schurter (zie pagina 2 van dit dossier) en de redenen die het meest worden aangehaald zijn een verbeterd rijgedrag van de band en het verkleinde risico op een lekke band.

Trend 3: keramische lagers

Niet alle teams communiceren hierover, maar heel wat fietsen zijn overal waar mogelijk uitgerust met keramische lagers. Echt een fenomenale winst zul je hier niet mee boeken, maar het gaat eerder over de ‘kers op de taart’ in de Formule 1 van het mountainbiken. We zien deze lagers vooral opduiken op de wielen, in het bottom bracket …

… en in de derailleurwieltjes. Sommige teams, zoals hier Primaflor-Mondraker, maken van de gelegenheid gebruik om meteen ook grotere derailleurwieltjes en een aangepaste kooi te monteren. Dit zien we ook terug op de weg en deze oplossing zou de wrijvingen moeten verminderen door een kleinere torsie van de ketting en omdat de krachten over meerdere tandjes worden verdeeld.

Trend 4: grotere vorken met meer veerweg

In het begin van dit dossier hadden we het er ook al over (onder meer op de pagina gewijd aan de Orbea Oiz 120 van Victor Koretzky), want we stellen namelijk vast dat steeds meer renners vooraan opteren voor de Fox F34SC, die zwaarder is dan de F32SC maar ook stijver. Ook bij Suntour zien we dezelfde trend, met een nieuwe Axon 34 xc-vork. En ook al verkiezen de meesten momenteel nog een veerweg van 100 millimeter, dit effent het pad voor een overstap naar 110 of zelfs 120 millimeter.

Dropper post en lockout: een moeilijke oefening …

Op het hoogste niveau is een lockout op het stuur om de veringen te blokkeren een must. Maar steeds meer renners rijden ook met een dropper post, die ook op het stuur moet bediend worden. Voor de mecaniciens wordt de oefening dan ook steeds moeilijker om alles netjes op het stuur kwijt te raken en iedereen zoekt dan ook naar eigen goeddunken een oplossing in afwachting van een oplossing die beide systemen harmonieus met elkaar doet verzoenen.

Of je kan de lockout voor de veringen links onderaan monteren en de hendel voor de dropper post rechts bovenaan. Mathias Flückiger maakte deze keuze op zijn Thömus. We zien dat hij op de hendel van de KS-dropper post wat schuurpapier heeft aangebracht en dat hij gebruikmaakt van de Twinlock van Scott, terwijl zijn team helemaal niets met dat merk te maken heeft. De lockout van Scott is een zeer populaire keuze in het peloton omdat je de veringen in drie posities kunt instellen, ook al gaan de meesten daar zeer discreet mee om omdat ze geen publiciteit willen maken voor een concurrerend merk …

Bij Specialized hebben ze deze problemen niet, want de veringen van de Epic zijn uitgerust met de automatische Brain-lockout! Enkel voor de bediening van de dropper post moest dus een plaatsje gezocht worden op het stuur. Dat is ook het geval bij de weinige teams die opteerden voor de Live Valve van Fox, zoals bij Pivot bijvoorbeeld.

Nog meer fietsen uit de paddocks …

We werken momenteel aan een nog uitgebreider overzicht van de fietsen uit de paddocks, met daarbij ook modellen die minder vaak in beeld komen maar daarom niet minder interessant zijn. Stay tuned!

[summary