Test nieuw | Santa Cruz Tallboy 4: weinig veerweg, veel karakter
Door Léo Kervran -
2019 staat duidelijk in het teken van vernieuwing bij Santa Cruz. Na de Megatower begin dit jaar en de Hightower aan het begin van de zomer, is het nu de Tallboy die langs de operatietafel passeerde. Geometrie, veerweg, … alles werd vernieuwd aan deze fiets die in de catalogus van Santa Cruz een plaatsje opeist tussen de nerveuze Blur en de veelzijdige Hightower. We trokken enkele weken geleden naar Denemarken waar een van de ambassadeurs van het Californische merk, avonturier Jamie Nicoll, ons voor het eerst liet kennismaken met de nieuwe Tallboy.
De Santa Cruz Tallboy 4 op papier
De Santa Cruz Tallboy werd in 2009 voor het eerst voorgesteld aan pers en publiek. Toentertijd was hij een pure xc-fiets met een veerweg van 100 millimeter, 29″-wielen en een balhoofdhoek van 71 graden. Santa Cruz had echter al snel door dat de dreumes tot meer in staat was en stap per stap evolueerde hij naar een kleine trail-fiets. Al misstaat hij nog steeds niet aan de start van een xc-wedstrijd.
Ondertussen was het al drie jaar geleden dat de Tallboy nog eens een update kreeg en hij begon dan ook wat achterop te hinken ten opzichte van de concurrentie. Voor de nieuwste versie besliste Santa Cruz om het geweer radicaal van schouder te veranderen …
Wat meteen opvalt, is dat de demper net zoals op de meeste modellen van het merk zo dicht mogelijk bij het bottom bracket werd geplaatst. We begrijpen dat dit belangrijk zal zijn voor het algemene gedrag van de fiets, maar we vinden het wel jammer dat de fiets daarmee zijn visuele identiteit verliest. Als je niet goed kijkt, zou je de Tallboy nu al snel kunnen verwarren met de Hightower, en die laatste lijkt dan ook nog eens sterk op een Megatower …
Santa Cruz verhoogde de veerweg achteraan naar 120 millimeter, tegenover 110 millimeter voordien. Ook vooraan krijgt de vork 10 millimeter extra veerweg; daar kan de Tallboy voortaan rekenen op 130 millimeter.
Afgezien van deze, al bij al ‘minder belangrijke’ veranderingen, is het vooral de geometrie van de Tallboy die evolueert. Al is evolueren misschien niet het juiste woord in dit geval, want de geometrie van de nieuwe Tallboy heeft niets meer gemeen met die van de oude. Het klinkt dan ook heel wat beter als we het hebben over een geheel nieuwe fiets.
De reach groeit met maar liefst 20 millimeter (450 millimeter op de medium). De balhoofdhoek wordt vlakker en bedraagt nog 65,5 graden in plaats van 68 graden op het vorige model. Simultaan met deze veranderingen neemt de wielbasis met meer dan 4 centimeter toe, terwijl de zitbuis drie graden rechter komt te staan (van 73 naar 76,3 graden nu).
Een radicale geometrie dus die afgeleid werd van de Hightower en Megatower. Je zou hem evengoed een ‘Minitower’ kunnen noemen! De Tallboy is dan ook niet meer of minder dan de trainingsfiets van het Santa Cruz Syndicate Downhill Team …
De geometrie van de fiets kan overigens ook aangepast worden, wat zeldzaam is bij Santa Cruz. De liggende achtervork kan in twee lengtes ingesteld worden: 430 of 440 millimeter. De fiets is op zich al vrij lang en de 440 millimeter lange achtervork is dan ook vooral bedoeld voor zij die met een XL of XXL onderweg zijn. Voor hen helpt deze positie om een beter evenwicht te hebben op de fiets.
Op de onderste link vinden we nog een flip chip. Deze is in twee posities instelbaar (High of Low) en wijzigt de geometrie van de fiets lichtjes. Ook de veringscurve wordt er lichtjes door beïnvloed; de vering werkt iets progressiever in de positie High.
De kabels lopen intern door het frame. Dat frame wordt op de liggende achtervork en de onderbuis beschermd door rubberen beschermplaten. Deze worden op het frame geschroefd en zijn dus makkelijk vervangbaar. Er is plaats voor twee bidonhouders, op en onder de schuine buis.
Je hebt de keuze uit twee kleuren: Rocksteady Yellow en Stormbringer Purple. De nieuwe Santa Cruz Tallboy is verkrijgbaar in 6 maten, gaande van XS tot XXL.
Traditiegetrouw krijgen de vrouwen bij Santa Cruz hun eigen model van de Santa Cruz Tallboy, de Juliana Joplin. De geometrie is dezelfde als op de Santa Cruz Tallboy, maar de Joplin is wel uitgerust met aangepaste onderdelen (zadel, grips) en krijgt een specifiek voor de vrouwen ingestelde demper. De Joplin is verkrijgbaar in de maten XS tot M en enkel in de kleur Aquarius Green.
De Santa Cruz Tallboy / Juliana Joplin is verkrijgbaar in respectievelijk 9 en 5 versies. Allen hebben een levenslange garantie:
- 2 framekits (aluminium of carbon): 1999 of 3199 euro
- 2 aluminium modellen: 3199 of 3699 euro
- 2 carbon C modellen (2 voor de Joplin): van 4599 tot 6399 euro
- 3 carbon CC modellen (1 voor de Joplin): van 7199 tot 10699 euro
Op de volgende pagina vertellen we meer over onze bevindingen op het terrein>>>
Santa Cruz Tallboy 4: de eerste test in Denemarken
Toen we de uitnodiging van Santa Cruz in de bus kregen, moesten we toch even in onze haren krabben. Het merk nodigde ons immers uit in Denemarken om er samen met Jamie Nicoll de nieuwe Tallboy te ontdekken. Nu heeft dat Scandinavische land met namen als Henrik Djernis en Jakob Fuglsang vroeger en Annika Langvad, Malene Degn en Simon Andreassen nu, wel een rijke geschiedenis in het mountainbiken, maar als must do bestemming in een mountainbikersleven staat het land niet bepaald bovenaan.
Wat opzoekwerk later, waren we te weten gekomen dat het hoogste punt van Denemarken, de Møllehøj, op een hoogte van exact 170 meter ligt. De gemiddelde hoogte in Denemarken bedraagt ongeveer 30 meter. Vergelijkbaar met Nederland en Vlaanderen dus. We waren dan ook best benieuwd wat Santa Cruz en Jamie Nicoll uit hun hoed zouden toveren om ons te plezieren.
Plaats van afspraak was Slettestrand, een klein dorpje in het noordwesten van Denemarken. Het oude vissersdorpje aan de Noordzee vaart tegenwoordig de koers van het toerisme.
We worden er knus ondergebracht in Ferieceter Slettestrand, een vakantiecentrum gerund door de familie Kronborg. Dit is meer dan een hotel, want de hele infrastructuur van dit vakantiecentrum is zodanig ingericht dat ook mensen met een handicap (lichamelijk of verstandelijk) zich hier welkom voelen. We worden er begroet door Mette, Esben en Kristian, onze gidsen voor de komende dagen.
Santa Cruz wordt tijdens deze presentatie vertegenwoordigd door Elena Münstermann, Max Schumann en Jamie Nicoll, die aan de basis lag van dit avontuur. De oud-endurorenner (hij eindigde in 2013 als achtste in de EWS) is tegenwoordig ambassadeur van het Californische merk en trekt vaak de aandacht door de avontuurlijke reizen die hij onderneemt. Zijn laatste avontuur bracht hem tijdens de wintermaanden naar de Arctische cirkel van Alaska. Een vroeger avontuur van hem langs de kaasboerderijen van Wallis kan je trouwens hier nalezen: www.vojomag.nl/alpencross-wallis-mountainbiken-langs-kaasboerderijen.
Met hem moet je je niet aan urenlang geleuter en allerlei marketingpraatjes verwachten over de nieuwste fiets; Jamie wil zo snel mogelijk de plaatselijke trails opzoeken en voor we het goed en wel beseffen zijn we al bezig met het op punt zetten van de veringen. De familie Kronborg, die een passie heeft voor onze sport, opende in 2007 in de marge van het vakantiecentrum een van de eerste Trail Centres van Denemarken: MTB Slettestrand. Techniektrainingen en workshops vullen het aanbod aan naast de vele paden die er liggen te wachten opdat mountainbikers hier hun hartje kunnen ophalen.
De paden beginnen op slechts enkele meters van onze accommodatie en we ontdekken met verbazing een echt pretpark voor mountainbikers. We schommelen steeds tussen een hoogte van 0 tot 60 meter. Lang kunnen we de afdalingen hier dan ook niet noemen. De beklimmingen zijn al even kort, maar alles volgt elkaar in een hels tempo op. Wil je hier een snelle tijd neerzetten, dan mag je de pedalen geen moment met rust laten. Best leuk, maar ook heel vermoeiend.
Hier merken we al snel dat de Tallboy eerder bedoeld is als trailbike dan als potige xc-machine. Door zijn relatief hoge gewicht voor een 120 millimeter bike (12,7 kilogram in deze CC XO1 RSV-versie) en de lange wielbasis kunnen we hem niet meteen levendig noemen. Niet dat het gewicht dodelijk is, want hij weet er wel de snelheid in te houden van zodra hij op gang is, maar het is niet dat hij er na elke bocht als een speer vandoor gaat.
De vering werkt vrij lineair en is moeilijk perfect in te stellen voor de opeenvolging van kleine schokken (wortels) en grotere schokken (jumps) die ons pad kruisen. Door met de bandendruk te spelen, vinden we een bevredigend compromis voor deze test, maar het is het overwegen waard om enkele spacers toe te voegen in de demper wanneer je regelmatig met deze fiets zou rijden.
Gelukkig dat de vering niet begint te deinen, ongeacht of je nu op het zadel blijft zitten of recht op de pedalen gaat staan. De Fox Float DPS-demper kan in drie posities ingesteld worden, maar daar hebben we geen gebruik van gemaakt, ook niet op het asfalt. En dat is eigenlijk maar best ook, want de hendel zit achter de bidon verstopt en is moeilijk bereikbaar.
Van zodra we beginnen te dalen, wordt ons gevoel dat we hadden bij het bekijken van de technische fiche – en dat dit een ‘Minitower’ is – bevestigd. Niets lijkt onmogelijk voor de fiets, hij is in alle omstandigheden zeer stabiel en comfortabel. We vergeten al snel dat we achteraan over slechts 120 millimeter veerweg beschikken, want zowel de zitpositie als het rijgedrag van de fiets nodigen uit om hem te gebruiken als een endurofiets. Toch hoef je voor deze fiets niet over een dosis ervaring te beschikken. De stijfheid is goed gedoseerd en hij vergeeft je fouten.
Op de smalle Deense paden merken we al snel een minpuntje op. Bij hoge snelheid merken we dat de fiets lichtjes last heeft van overstuur. Op de meeste paden zal dit niet storen, maar hier draaien we vaak blind een bocht in zonder te weten hoe die bocht er aan het uiteinde uitziet. Vaak versmallen de bochten dan ook nog eens aan dat uiteinde (op los zand om de zaken nog wat moeilijker te maken). Indien je zoals ons het terrein niet kent, is het onmogelijk om te anticiperen. In dat geval is het lastig om de Santa Cruz Tallboy op het juiste spoor te houden. Dit vindt zijn oorzaak in de combinatie van de vlakke balhoofdhoek en de korte offset, die aan de andere kant wel voor veel stabiliteit en tolerantie zorgt.
Na een tocht van ongeveer veertig kilometer in een pretpark dat voor iedereen open is, is het tijd om moe maar voldaan naar onze basis terug te keren. Tijdens het avondmaal merken we enkele grappige gocarts op waardoor we onze vermoeidheid meteen vergeten. Natuurlijk konden we het niet laten om samen met Jamie Nicoll een ritje te maken met de buggy-tandem!
De eerste dag eindigt met, hoe kan het ook anders, een sauna en een duik in de Noordzee …
De volgende dag staat er een rustiger ritje op het Deense platteland op het programma. We beslissen dan ook om de flip chip van de Tallboy in de positie High te zetten. En ook al moet je hiervoor niet half je fiets afbreken, toch raden we aan om dit reeds thuis te doen en niet op de trails. De flip chip is niet al te best bereikbaar en je verkleint het risico om een afdekkapje kwijt te spelen.
Omdat we op de technische fiche de geometrie van deze High-positie niet hebben bestudeerd, hebben we ook geen vooroordelen over wat deze wijziging teweeg zal brengen. Gelukkig maar, want de verschillen zijn eerder klein: een balhoofdhoek van +0,2 graden, een zitbuishoek van +0,3 graden, 3 millimeter extra bodemspeling voor het bottom bracket, een 2 millimeter langere reach, … Op papier zijn dit geen cijfers die het rijgedrag van de fiets drastisch zullen beïnvloeden.
Nochtans is het verschil op het terrein toch voelbaar. We zitten nu iets meer naar voren op de fiets, wat ervoor zorgt dat we iets agressiever op de pedalen kunnen trappen. De fiets wordt hierdoor ook iets levendiger en vooral op de Deense trails ook aangenamer om mee te rijden. Maar om de progressievere werking van de vering te voelen, hebben we toch meer moeite. Bergaf verliezen we datgene wat we winnen aan wendbaarheid aan tolerantie, zeker in de bochten die we al eerder hebben aangehaald. Dit verschil is niet extreem groot en de Tallboy wordt plots ook geen pure xc-fiets, maar we benaderen toch meer het karakter van een klassiekere trailfiets.
We zouden hem durven vergelijken met de nieuwe Trek Fuel EX die vorige week werd voorgesteld. Daar waar de Fuel EX het archetype is van de all-mountain bike, erg goed overal maar nergens uitstekend, heeft de Tallboy meer een downhill-karakter, ondanks het feit dat hij over 10 millimeter minder veerweg beschikt dan de Fuel EX. Bij het trappen op de pedalen zijn ze vergelijkbaar, al is de Santa Cruz Tallboy iets toegankelijker en vergeeft hij iets meer fouten zonder dat de bestuurder zich daarvoor moet uitsloven. De Fuel EX is stijver en vereist iets meer technische en fysische bagage.
Omdat het er vandaag wat rustiger aan toegaat dan de dag voordien, ontdekken we een andere kant van de Tallboy. Wanneer het snel gaat is hij zeer goed, dat bewees hij gisteren al, maar hij is ook zeer aangenaam om rustig te toeren door het platteland, zoals wij deden toen we op zoek gingen naar ons avondmaal.
Alvorens terug te keren naar het hotel, nemen onze gidsen ons nog mee naar een plaatselijke distilleerderij, Nordisk Brænderi, opgericht door ontdekkingsreiziger Anders Bilgram. Hier wordt onder meer gin en whiskey gestookt.
Deze reis was dus niet enkel en alleen een gelegenheid om Denemarken te ontdekken als bestemming voor mountainbikers, maar ook voor andere zaken van de Deense cultuur. Zo hadden onze gastheren een speciale avond voorbereid om de lokale gastronomie beter te leren kennen. Het is achter de ovens dat we onze dag afsluiten. Onder begeleiding van een chef-kok bereiden we zelf ons avondmaal met het fruit dat we eerder vandaag hebben geplukt. Dit concept, waarbij je zelf kookt en met raad en daad wordt bijgestaan door een chef-kok, is zeer populair in Denemarken.
De volgende dag stappen we in alle vroegte nog een laatste keer op onze fietsen alvorens naar huis terug te keren. Bedoeling was vooral om nog wat foto’s te nemen, maar we konden het niet laten om ons toertje wat langer te maken en nog een laatste keer te genieten van de schitterende Deense paden. Denemarken is dan ook een MTB-bestemming die het verdient om meer bekendheid te verwerven. Het is ontzettend knap welke inspanningen onze gastheren in Slettestrand hebben geleverd om het mountainbiken hier te ontwikkelen.
Na afloop van deze drie Deense testdagen kunnen we ons reeds een goed beeld vormen van de nieuwe Santa Cruz Tallboy. Hij is een uitstekende daler, zeker in de positie Low, maar hij weet ook de rust te bewaren wanneer het moet en is daardoor ook een fiets voor de beginnende biker. Hij misstaat zeker niet in onze contreien (in de positie High), terwijl hij in de positie Low de ideale gezel is voor het gebergte. De Tallboy heeft enkele minpuntjes, maar niets onoverkomelijks, al hangt dit ook veel af van het terrein waar hij wordt ingezet.
Meer info op santacruzbicycles.com
Ook zin gekregen om MTB Slettestrand te ontdekken? Hier vind je alle info: mtbslettestrand.dk
Hier kan je de avonturen van Jamie Nicoll volgen: jamienicolladventures.com
Foto’s: Max Schumann
[summary














